با انتخاب دونالد ترامپ بهعنوان رئیسجمهور آمریکا، دوران برجام که قرار بود فصل ورود سرمایهگذاران خارجی به صنعت نفت و گاز ایران برای توسعه این بخشها باشد، زیاد به طول نینجامید.
به گزارش دنیای اقتصاد، حال با بازگشت دوباره تحریمهای یکجانبه آمریکا علیه ایران، «فروش نفت خام» به جای «توسعه تولید» تبدیل به اولویت نخست وزارت نفت شده است.
امیرحسین زمانینیا، معاول امور بینالملل و بازرگانی وزیر نفت با بیان اینکه علاوه بر هشت کشوری که معافیت آمریکا را برای خرید نفت ایران دریافت کردهاند وزارت نفت همچنان با تمام توان به دنبال یافتن مشتریان جدید است، میگوید: با وجود فشار آمریکا، تعداد بالقوه مشتریان نفت ایران به دلیل رقابتی بودن بازار و حرص و طمع برای سودآوری بیشتر به مراتب بیشتر از قبل شده است. صادرات نفت خام ایران پیش از خروج آمریکا از برجام رکورد ۲ میلیون و ۶۱۷ هزار بشکه در روز را در ماه آوریل به ثبت رسانده بود.
«فروش نفت» اولویت نخست
امیرحسین زمانینیا، معاون امور بینالملل و بازرگانی وزیر نفت درباره شرایط صنعت نفت ایران پس از خروج آمریکا از برجام و تحریم نفت کشور میگوید: آنچه میتوانم در این زمینه بگویم این است که همه مجموعه وزارت نفت برای مقابله با تحریمها بسیج شده است.
فروش نفت، هم اکنون مهمترین اولویت وزارت نفت است تا بازار نفت ایران که پس از برجام بهسختی به دست آمد، محفوظ بماند و از دست نرود.
زمانینیا از اعلام میزان صادرات نفت ایران همانند وزیر نفت امتناع و با تاکید بر اینکه تلاش مجموعه نفت این است که با فروش حداکثری، منابع کشور را تامین کنند، تصریح میکند: شرکت ملی نفت ایران در چهار دهه تحریم توانسته است سازوکارهایی خلاقانه برای فروش نفت به دست آورد، اما متاسفانه فشار و نفوذ مالی آمریکا به حدی است که چین، هند، ژاپن، کرهجنوبی و بقیه کشورهایی که برای واردات نفت ایران از آمریکا معافیت گرفتهاند حاضر نیستند یک بشکه بیشتر از معافیتی که گرفتهاند از ایران نفت خریداری کنند.
دیپلمات وزارت نفت تحریمهای یکجانبه آمریکا علیه ایران را با افزایش فساد، قاچاق و پولشویی در بازار بینالمللی نفت مترادف میداند و تاکید میکند: با وجود فشار آمریکا برای محدود کردن بازار نفت ایران، تعداد مشتریان بالقوه نفت ایران به دلیل رقابتی بودن بازار و حرص و طمع برای سودآوری بیشتر به مراتب بیشتر از پیش شده است. زمانینیا، اما تاثیر منفی تحریم ضدایرانی آمریکا بر کشور، صنعت نفت و همچنین معیشت مردم را انکار نمیکند.
فرصتهایی که سوخت
«کشور سوزاندن فرصتها» نامی است که بسیاری از کارشناسان برای ایران انتخاب کردهاند. اگر حافظه تاریخی همراهی نمیکند، یادآوری تاخیر در تایید و امضای قراردادهای جدید نفتی که زمان زیادی از آن نمیگذرد کار دشواری نیست.
زمانینیا، معاون امور بینالملل و بازرگانی وزیر نفت، نظر بسیاری از کارشناسان درباره فرصتسوزی ایران در بسیاری از بزنگاهها و از جمله در تدوین و اجرای قراردادهای نفتی را تایید میکند و میگوید: از زمان اجرای برجام تا خروج آمریکا از آن، ۱۷ ماه سپری شد و ایران میتوانست از این فرصت و حمایت جامعه جهانی از آن به نحو احسن استفاده کند، اما در عمل این اتفاق نیفتاد و ایران فرصت برجام را تا حدودی از دست داد.
وی به قرارداد فاز ۱۱ پارسجنوبی بهعنوان یک نمونه اشاره میکند و میگوید: اگر قرارداد با توتال دو سال زودتر امضا شده بود و این شرکت یک میلیارد دلار در ایران سرمایهگذاری کرده بود، تردید نداشته باشید که به این راحتی ایران را ترک نمیکرد .
زمانینیا درباره همصدا شدن جامعه جهانی با ایران در مقابل رفتار قلدرمآبانه آمریکا نیز توضیح میدهد: دولتمردان همه کشورهای جهان به جز عربستان و اسرائیل ضمن محکوم کردن بازگشت دوباره تحریمها، عملکرد سیاسی ایران را تایید میکنند و بارها نسبت به رفتارهای خارج از عرف دیپلماتیک ترامپ ابراز نگرانی کردهاند. اما باید به این موضوع توجه داشت شرکتهای خارجی که از سوی بخش خصوصی اداره میشوند، تابع دولتمردانشان نیستند.
وی رفتار شرکتها برای کسب و حفظ حداکثری منافع را موضوعی طبیعی میداند و درباره سازوکار ویژه مالی (SPV) برای تسهیل بازرگانی ایران با شرکتهای اروپایی میگوید: این سازوکار اجرایی خواهد شد و کمککننده هم خواهد بود، اما مشکلگشا نیست. در واقع هر اقدامی که اروپاییها میخواهند انجام دهند، متوجه نفوذ آمریکا میشود.
دیپلمات وزارت نفت میگوید: درماندگی اروپا برای مقابله با تحریمهای یکجانبه آمریکا علیه ایران سبب به وجود آمدن آگاهی عمیق در اروپا شده است که اروپا نباید گروگان اقتصادی و سیاسی آمریکا بماند. هدف سازوکار ویژه مالی فراهم کردن امکان مبادلات مالی با ایران و شرکتهای خریدار نفت و صادرکننده کالا به ایران است.