فرارو- انتخابات میاندورهای آمریکا قبلا در خارج هرگز اینقدر توجه جلب نکرده است. بسیاری در اتحادیه اروپا امیدوارند که این انتخابات دونالد ترامپ، رئیسجمهور آمریکا، را تضعیف کند. اما، ناظران میگویند این امر در عرصه بین المللی ممکن است خطرناک باشد.
در روز ششم نوامبر آینده، همه اعضای مجلس نمایندگان آمریکا با انتخابات مواجه خواهند شد و یک سوم کرسیهای مجلس سنا به رقابت گذاشته خواهد شد. در حال حاضر، جمهوریخواهان، در هر دو مجلس کنگره آمریکا، اکثریت نمایندگان را در اختیار دارند.
انتخابات میاندورهای در آمریکا به طور سنتی حزب اپوزیسیون را تقویت میکند. آیا در انتخابات پیش رو هم اینگونه خواهد شد؟ اروپاییها در این زمینه چه فکر میکنند؟
وبگاه انگلیسیزبان شبکه دویچه وله، طی گزارشی به دیدگاه محافل اروپایی در خصوص انتخابات چند هفته آینده آمریکا پرداخت. به گفته این شبکه، آلمان هم مانند بسیاری از محافل اتحادیه اروپا، میخواهد بداند که اگر دمکراتها کنترل بخشی از قوه مقننه را در هفته آینده بدست بگیرند، آیا دونالد ترامپ، رئیسجمهور آمریکا، سیاست خارجیاش را تغییر خواهد داد یا خیر.
المار بروک، رئیس سابق کمیته روابط خارجی پارلمان اروپا و عضو حزب آنگلا مرکل، گفته، از حیث ایجاد تعادل، خوب است که دمکراتها کنترل حداقل یکی از دو بخش قوه مققنه - به احتمال زیاد مجلس نمایندگان- را بدست بگیرند.
با این حال بروک اذعان کرد که چنین نتیجهای میتواند یک جنبه سلبی هم داشته باشد: "در آن حالت، رئیسجمهور ترامپ کاملا بر سیاست خارجی متمرکز خواهد شد چرا که او دیگر قادر نخواهد بود هیچگونه اصلاحات داخلی انجام دهد".
نگرش ترامپ در قبال اتحادیه اروپا واضح است. در زمینه تجارت، او این اتحادیه را دشمن آمریکا میداند؛ نه رقیب. به عنوان نمونه، بازتنظیم سیاست تجاری آمریکا توسط ترامپ به برخوردهای آتشین با رهبران تقریبا همه کشورهای صنعتی جهان منجر شد. پس از اینکه ترامپ تعرفههایی بر فولاد و آلومینیوم اعمال کرد، او برای حمایت از خودروسازان آمریکایی، اتحادیه اروپا را به وضع کردن مالیات تنبیهی بر خودروها تهدید کرد. این تعرفهها ضربه سختی به آلمان وارد خواهد کرد.
ژوزف برامل، که برای شورای روابط خارجی آلمان درباره سیاست آمریکا سخنرانی میکرد، هشدار داد که پیروزی دمکراتها، ضرورتا تنشهای جنگ تجاری درحال ظهور فراآتلانتیکی را رفع نخواهد کرد.
برامل گفت: "دمکراتها در برههای از زمان، تجارت آزاد را رادیکالیزه کردند و آنها برای مدت طولانیتری حتی حمایتگر هم بودهاند. آنچه اکنون جدید است، این است که ترامپ به صداهای حمایتگر در میان جمهوریخواهان تریبون داده است".
از دیدگا برامل، اکثریت شدن دمکراتها میتواند برای ترامپ یک فرصت باشد. زیرا او در آن حالت میتواند از حزب برای تصویب برنامههای میلیاردها دلاری زیرساختی در کنگره استفاده کند. به عبارت دیگر، پیروزی دمکراتها در انتخابات میاندورهای ممکن است زمینه پیروزی تراممپ در انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۲۰ را فراهم کند.
برخی از مخالفان ترامپ، امیدوارند که اکثریت شدن دمکراتها در کنگره، به جای تقویت برنامههای ترامپ، او را به استیضاح بکشاند و به اخراج زودهنگام او از کاخ سفید منجر شود.
رابرت مولر، محقق ویژه، در حال تحقیق بر روی این مسئله است که آیا ترامپ یا تیم انتخاباتیاش برای پیروز شدن در انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۱۶ با روسیه تبانی کرده است یا خیر.
یافتههای این تحقیق به علاوه اکثریت شدن دمکراتها در مجلس نمایندگان میتواند چرخ استیضاح ترامپ را به حرکت درآورد.
هنگامی که بحث استیضاح مطرح میشود، لحن برلین و بروکسل (اتحادیه اروپا) تاحدودی محتاط میشود. ناظران آلمانی نگران هستند که ترامپ با دادن دستور حمله نظامی به ایران یا کره شمالی، ممکن است تلاش کند موضوع را عوض کند.
بروک گفت: "طی دوره استیضاح، خطر اینکه او با مانورهای سیاست خارجی (به کشوری) حمله کند، به طور ویژه بالا است".
مسئله حمله به یک کشور خارجی به عنوان راهی برای برونرفت از بحرانهای داخلی آمریکا، تا حالا چندین بار از سوی ناظرانی در اروپا و آمریکا مطرح شده است. مرداد ماه گذشته، راس بیکر، روزنامهنگار تحقیقی و سردبیر وبگاه هو واتوای، طی گفتگویی با یک روزنامهنگار آمریکایی دیگر به نام تام هارتمن به طور مفصل به اقدام روسای جمهور امریکا برای منحرف کردن اذهان عمومی از مشکلات داخلی بوسیله حمله به یک کشور خارجی را مورد بررسی قرار داد. بیکر هم
هشدار داده بود که ترامپ ممکن است برای فرار از بحرانهای داخلی به ایران حمله کند.
در اوایل مردادماه یک روزنامهنگار کهنهکار دیگری به نام اریک مارگولیس، نه تنها بحث حمله ترامپ به ایران را محتمل دانست بلکه حتی مدعی شد پنتاگون در این زمینه طرحی را هم تهیه کرده است. مارگولیس در وبگاه خود مدعی شد: "پنتاگون یک جنگ هوایی بسیار فشرده علیه ایران طراحی کرده که اسرائیل و سعودیها ممکن است به خوبی به آن ملحق شوند. این طرح خواستار انجام بیش از ۲۳۰۰ حمله هوایی به اهداف استراتژیک ایران است (اهدافی مانند): پایگاههای هوایی و دریایی، تسلیحات و نفت، انبارهای نفتی، شبکههای ارتباطاتی، رادارها، کارخانجات، مراکز فرماندهی نظامی، بنادر، شبکههای آب، فرودگاهها، پایگاههای موشکی و یگانهای سپاه پاسداران".