وزارت در همهجاي دنيا كار سترگ و مقامي بزرگ است؛ مقامي كه توقعات از صاحبان اين منصب را بالا ميبرد. قدرت كنترل گفتار و كردار و انتخاب واژگان از جمله بديهيات اخذ چنين منصبي است.
به گزارش اعتماد، در ايران تعريف رجل سياسي منحصر به دعواهايي درباره مفهوم زن بودن يا مرد بودن رجل است حال آنكه رجل بودن مفهومي است كه اين توان شخصيتي را در خود مستتر دارد. وزير نبايد عاميانه سخن بگويد و اگر چنين كند از طرف عوام هم نكوهش ميشود. نمونه اين ادعا انتقادهايي است كه اين روزها به وزير بهداشت ميشود. در حالي كه همه انتظار دارند مردم تمام حواسشان به سختي معيشت و گرفتاريهاي اقتصادي باشد، يك حرف نسنجيده از وزير بهداشت افكار عمومي را به خود جلب ميكند.
در روزهايي كه همچنان افزايش و كاهش نرخ ارز و سكه خبرساز است، انگشت اتهام مردم تا سلبريتيهاي مجازي و سينمايي دولت را نشانه گرفته و مجلس در تكاپوي تعويض تيم اقتصادي دولت است، وزير بهداشت بيشترين نقدها را متوجه خود كرده است؛ در واقع درست زماني كه انتظار ميرود همه حواشي حول و حوش تيم اقتصادي حسن روحاني باشد وزير بهداشت كابينه گويا تمايل دارد يكتنه اينبار را به دوش بكشد.
او كه چندي پيش به دليل جايگزين كردن لغت ماليدن به جاي فيزيوتراپي مورد انتقاد قرار گرفت از اين پس حتي اگر در گفتههايش تامل كند باز هم حاشيهساز خواهد بود. زيرا ظاهرا عزمي براي بازخواني گفتههاي او جزم شده است و از ميان حرفهايي كه چند سال پيش هم زده ميتوان سوژهاي جديد درست كرد.
قاضيزادههاشمي كه زماني آيندهدارترين وزير دولت روحاني بود حالا در سيبل رسانهها قرار گرفته است. همزمان با تجمعات اخير خانواده بيماران مبتلا به «اساماي» (اين بيماري به عنوان آتروفي عضلاني نخاعي نيز شناخته ميشود و در اين بيماري عضلات شل شده و اختلال در راه رفتن، كنترل سر و گردن و عملكرد بلع و تنفس ايجاد ميشود) ويديويي قديمي از سيدحسن قاضيزادههاشمي در فضاي مجازي دست به دست شد كه ميشد كماهميت بودن يا كمتر اولويت داشتن چنين بيماراني را از آن استنباط كرد.
وزير بهداشت در گفتوگويي با برنامه «نگاه يك» صداوسيما، در واكنش به تجمع بيماران مبتلا به «اساماي» و خطاب به مردم ميگويد: «مردم ايران اجازه ميدهند براي افزايش دو تا سه سال عمر هر سال يك ميليارد تومان هزينه كنيم؟ در واقع چنين هزينهاي به اين معناست كه ما بايد از جاي ديگري بزنيم. از اين بيماريها متعدد داريم هزينههاي زياد در عين حال طول عمر پايين. درست نيست كه من در تلويزيون بگويم برخي از اين بيماريها طول عمر محدودي دارند.»
او در عين حال در واكنش به مجري كه براي ابراز همدردي ميگويد «چقدر دردناك» حرف او را تاييد ميكند و ميگويد «بله، دردناك است اما بالاخره در يك خانواده اتفاق افتاده است. من الان ماندهام كه شيرخشك تامين كنم، واكسن تامين كنم، داروي كسي كه حياتش بستگي به يك دارو است را تامين كنم يا كسي كه يك دارو شايد دو سال تا سه سال طول عمرش را بيشتر كند....»
گرچه انتشار مجدد اين ويديو در روزهايي كه وزير بهداشت زير ذرهبين افكار عمومي است جاي پرسش دارد اما مواجهه وزير بهداشت با پرسشي در مورد واردات داروهاي مورد نياز يك بيماري خاص ميتوانست همدلانه باشد و كلمات و عبارات سنجيدهاي انتخاب كند و راه را بر تفسيرهاي خطا ببندد.
اين ويديوي كوتاه به مخاطبش بيتفاوتي وزير را القا ميكند در حالي كه سابقه وزير بهداشت نشان ميدهد كه او نسبت به درد آدمها بيتفاوت نبوده و بسياري از افراد كمبضاعت را در مناطق محروم به رايگان مداوا كرده است.
زبان فارسي زبان اديبانه است
اين اولينبار نيست كه وزير بهداشت در چند هفته اخير با انتقادات شديد و گستردهاي در فضاي مجازي روبهرو ميشود. هفته پيش بود كه باز هم در ويديويي جنجالي از او در فضاي مجازي منتشر شد، قاضيزادههاشمي در واكنش به مرد ميانسالي در يكي از شهرهاي ايران كه از هزينه سنگين فيزيوتراپي همسرش گلايه دارد، ميگويد بهتر است خودش فيزيوتراپي كند، از حوله داغ استفاده كند يا به جاي فيزيوتراپ خودش «بمالد».
اين توصيه آقاي وزير البته خنده حضار را هم همراه داشت.قاضيزادههاشمي كه عمدتا تمايلي ندارد در حاشيه جلسه هيات دولت در جمع خبرنگاران حاضر شود و به سوالات رسانهايها پاسخ دهد چند روز بعد از انتشار اين ويديو در حياط پاستور حاضر شد و سخنان خود را اينگونه توجيه كرد كه به جاي واژه «ماساژ» از اين واژه فارسي استفاده كرده است.
اين معادلسازي وزير با شكايت جامعه فيزيوتراپيستها نيز مواجه شد. كاربران فضاي مجازي هم معتقد بودند كه وزير بهداشت نبايد با لحن تمسخرآميز صحبت ميكرد كه البته قاضيزاده معتقد بود او تنها از واژهاي فارسي استفاده كرده است.در واقع كسي از وزير بهداشت توقع معادلسازي ندارد؛ آن فرد دست به گريبان با بيماري همسرش هم با خنديدن حضار تسكيني نيافت و دستاورد اين واژه گزيني تير انتقادها بود كه به سمت وزير روانه كرد. حال آنكه وزير دولت تدبير ميتوانست دستي بر شانههاي آن پيرمرد بگذارد و قول درمان رايگان همسرش يا وعده ساختن يك درمانگاه در شهرش را به او بدهد.
كاري كه وقتي كانديدايي محتاج راي مردم باشد خيلي زود به ذهنش خطور ميكند.حال در اين شرايط سخت كه زمين و زمان براي نااميد كردن مردم دست به دست هم دادهاند از وزراي دولت تدبير و اميد انتظارها صدچندان شده. كمترين انتظار آن است كه مرهم زخم مردم باشند و زخم تازهاي بر پيكره اعتماد اجتماعي نزنند.