بر نظامیان است که درحالحاضر دندان روی جگر بگذارند و گوش به فرمان فرمانده کل قوا باشند و هرگاه معظمله با سنجیدن همه شرایط و اوضاع و احوال به نظامیان اجازه رسمی و علنی دادند که حرفی بزنند یا اقدامی کنند، آنگاه نوبت به این مدافعان جانبرکف دین و وطن میرسد
محمدجواد حجتیکرمانی در روزنامه شرق نوشت: سردار قاسم سلیمانی به معرفی نیازی ندارد. ایمان و اخلاص و شجاعت و نیز دوری او از مخاصمهها و موضعگیریهای رایج سیاسی، مشهود عام و خاص است. خدماتی که این سردار رشید در سمت فرماندهی «لشکر ثارالله»(ص) در هشت سال دفاع مقدس کرده و نیز فعالیتها و رشادتهای چشمگیری که در فرماندهی «سپاه قدس» در بیرون از مرزها، ازجمله عراق و سوریه و... داشته است، زبانزد همه هواداران انقلاب، اعم از ایرانی و غیرایرانی است.
سخن خود را با همشهری بسیار عزیز و گرانقدرم، قاسم سلیمانی، به اختصار میگویم که آنچه این سردار رشید با «ترامپ» گفته است، سخن دل هر ایرانی آزادهای است، اما حرف من این است که یک نظامی، وقتی سخن میگوید، در فضای «نظامی» و «جنگ» سخن میگوید و به نظر بنده، ما درحالحاضر در «فضای سیاسی» و «دیپلماسی» قرار داریم و این دشمن است که از جنگ سخن میگوید که ما را تحریک کند و به عکسالعمل وادارد... .
بر نظامیان است که درحالحاضر دندان روی جگر بگذارند و گوش به فرمان فرمانده کل قوا باشند و هرگاه معظمله با سنجیدن همه شرایط و اوضاع و احوال به نظامیان اجازه رسمی و علنی دادند که حرفی بزنند یا اقدامی کنند، آنگاه نوبت به این مدافعان جانبرکف دین و وطن میرسد. دست برادرم قاسم سلیمانی را میبوسم... .
برخی جنگ رو به معنای از دست دادن میز می دانند.