چند نکته درباره "جینگیلی و فینگیلی"!

سیدعبدالجواد موسوی در روزنامه اعتماد نوشت: «جینگیلی جینگیلی آمریکا، فینگیلی فینگیلی اسراییل صرفا یک بد سلیقگی نیست که اگر بود می‌شد با پوزخندی از کنارش گذشت. مبدعان این شعار همان‌هایی‌اند که گمان می‌برند با بردن تتلو روی ناو جنگی می‌توانند اکثریت خاموش و بی‌تفاوت جامعه را به گفتمان انقلابی علاقه‌مند کنند یا دست‌ کم در انتخابات پیش رو از آنها بهره دلخواه را ببرند.

اما آیا حقیقتا با چنین ترفندهایی می‌توان به مقصد و مقصود مورد نظر دست یافت؟ و اصلا گیرم عده‌ای جذب همین شعارهای مبتذل و مضحک بشوند، فکرش را کرده‌اید چه مقدار از انقلابیون اصیل و حقیقی عطای شما را به لقای‌تان خواهند بخشید؟ نسلی که با شعار آمریکا آمریکا مرگ به نیرنگ تو، ‌خون جوانان ما می‌چکد از چنگ تو بزرگ شده‌اند حال و روزشان این گونه است، وای به حال جماعتی که با جینگیلی و فینگیلی می‌خواهد رشد کند. درست دارد جا پای اسلاف خود می‌گذارد. یعنی جا پای همانانی که در روز قدس آقای صالحی را دوره می‌کنند و لقب خائن و وطن‌فروش به او می‌دهند.

اگر این سطحی‌نگری فقط به یک راهپیمایی ختم می‌شد، چندان جای نگرانی نبود اما متاسفانه این بینش و منش از رسانه‌های فراگیر هم تبلیغ و ترویج می‌شود. نگاهی به برنامه‌های مناسبتی تلویزیون بیندازید. در ایام شهادت ائمه اطهار (سلام‌الله علیهم اجمعین) غالبا اشعاری سخیف خوانده می‌شود که نه دلی را به درد می‌آورد و نه معرفتی را افزون می‌کند. در اعیاد هم اوضاع بهتر از این نیست. غالبا همان اشعار سخیف تکرار می‌شود و فقط جماعت به جای بر سر و سینه زدن کف می‌زنند و بالا و پایین می‌پرند. جینگیلی جینگیلی آمریکا از دل چنین دستگاه تبلیغاتی‌ای در‌می‌آید. دستگاهی که فقط و فقط به افزایش شور و هیجان می‌اندیشد و با معرفت و آگاهی هیچ نسبتی ندارد. خدا آخر و عاقبت همه ما را با پرورش‌یافتگان چنین شعارهایی ختم به خیر کناد.

آمین یا رب‌العالمین.»