وقتی کل اروپا از خودرو سازان ایرانی توقع دارند

پایگاه خبری تدبیر تازه نوشت: اقتصاد ایران به دلیل ایستادگی مقامهای ارشد سیاسی ایران دربرابر زیاده خواهی آمریکا، اکنون زیر فشار روز افزونیدوباره قرار دارد. از همان روزهای بلافاصله پس از اعلام خروج آمریکا از برجام و تهدیدایران به اینکه بدترین تحریمها را تحمل خواهد کرد، شمار قابل اعتنایی از بنگاههای بزگ اروپایی و سایر کشورها مثل کره جنوبی با ناراحتی از اینکه ناگزیر به ترک بازار ایران هستند به مرور در حال رفتن هستند.

دوشرکت خودروسازی رنو و پژو نیز همراه با سایر شرکتهای نفتی، معدنی، پولی و زیربنایی نیز یادآور شده اند از ایران می روند پس از اعلام شرکتهای خودرو ساز اروپایی مبنی بر ترک ایران گروهی از منتقدان دولت دوازدهم فضا را برای انتقاد از مدیران صنعت ایران مساعد دیده و بدون توجه به واقعیت های کلان داستان تحریم، ساز خود را برای انتقاد از دوخودروساز ایرانی کوک کرده اند.

این منتقدان که بیشتر از هرچیز با عینک سیاست به هررخدادی نگاه می کنند گونه ای صحبت می کنند که گویا مدیران صنعت خودرو در رفتن و نماندن شرکتها نقش داشته و دارند. ین گروه از منتقدان دولت دوازدهم یادشان رفته است وبه حافظه خود فشار وارد نمی کنند تا یادشان بیاید درهمین روزها و هفته ها روسای دولتهای سه غول اروپایی شامل بریتانیا، فرانسه و آلمان و همه مقامهای اقتصادی این سه کشور و رهبران سیاسی و اقتصادی اتحادیه اروپا نبردی همه جانبه با مقامهای ایالات متحده آمریکا را بر سر اینکه نباید راه برای دادو ستد با ایران مسدود شود را آغاز کرده اند.

مرکل، ماکرون، می، موگرینی و سایر مقامهای اروپایی در نشست های جداگانه با رییس جمهور آمریکا تمام نیروی خود را به کارگرفته اند تا راه برای ماندن شرکتهای اروپایی در ایران باز بماند اما دونالد ترامپ حاضر نشده است دست از سرسختی بردارد.

وقتی رهبران غولهایی مثل توتال فرانسه، زیمنس و سایر شرکتهای کوه پیکر پایشان در آمریکا گیر است و نمی توانند به آسانی از این کشور بیرون بیایند تا سرمایه هایشان را از شر تحریم مصون، از شرکت ایران خودرو و سایپا چه انتظاری می رود؟ وقتی کل دستگاه دیپلماسی ایران در گیر یک نبرد بزرگ برای کاهش تهدیدهای تحریم اقتصادی است و شوربختانه به دلیل پیچیدگی اوضاع هنوز کاری از پیش نبرده است آیا این دو شرکت خودرو سازی می توانند مناسبات جهانی را به سود یک طیف سیاسی منتقد ایرانی تغییر دهند؟. واقعیت این است که اقتصاد ایران در دنیای امروز به دلایل گوناگون اقتصاد نیرومندی به حساب نمی آیدو صنعت ایران در هیچ بخشی دارای مزیت رقابت پذیری نیست تا در شرایط دشوار از موجودیت خود دفاع کند و سرپا بماند. این انتظار بی منطقی است که صنعت خودرو را از سایر صنایع متمایز کرده و بگوییم چرا ایران خودرو و سایپا نمی توانند مانع رفتن پژو و رنو شوند.

برخی منتقدان از سر عمد یا از سر سهو واقعیت های صنعت ایران را نادیده گرفته و توجه ندارند سیاستهای اقتصادی حاکم بر اقتصادایران بوده و هست که صنعت ایران را در موقعیت دشوار قرار داده است. صنعت خودرو ایران البته باید استحکام داشته باشد و بتواند در نخستین و فوری ترین زمان ممکن به شهروندان ایرانی و علاقمندان به اقتصادسیاسی ایران توضیح دهد که برای آینده چه برنامه ای داردو چگونه از این شرایط سخت عبورکند اما منتقدان به جای نکوهش واحدهای تولید کننده باید راه را برای نگهداری کلیت صنعت هموار سازند.

بازار ایران به هردلیل برای انواع اتومبیل سواری با قیمتهای گوناگون و کیفیت های های متفاونت مشتری دارد و تقاضای 1٫5 میلیون دستگاه سواری را تجربه کرده است. در این شرایط باید نگاهمان این باشد که خودروهای با کیفیت پایین به بازار خورو ایران ایران رخنه نکنند و کیفیت موجود را در سطح پایین تر قرار ندهند.

فعالیت بیشتر در اطلاع رسانی صنعت خودرو در این روزها باید در دستور کار باشد و مدیران و صاحب نظران این صنعت بزرگ که می تواند همچنان موتور توسعه صنعت باشد در باره راههای عبوراز بحران باشهروندان صحبت کنند. به نظر می رسد تجربه تلخ آمد و شد شرکتهای خودروساز فرانسوی شاید فرصت مناسبی برای تنوع بخشی با خودروسازان دیگر و برتر جهان باشد.