شاید تصور اینکه کسی برای همه تیم‌های بزرگ یک کشور بازی کند و یکی از مهمترین پنالتی‌های تاریخ آن کشور را در جام جهانی به بیرون بزند، اما همچنان یکی از محبوب‌ترین بازیکنان تاریخشان باشد کمی ساخت باشد، اما در ایتالیا، تقریبا همه روبرتو باجو را عاشقانه دوست دارند.
فوق ستاره ایتالیای پرستاره جام جهانی ۱۹۹۴ با نمایش‌های بی نقصش لاجوردی پوش‌ها را به فینال اولین جام برگزار شده در آن سوی اقیانوس آرام برد. باجو در آن جام کار‌هایی انجام داد که کمتر بازیکنی در تاریخ جام جهانی برای کشوری انجام داده. تیم آریگو ساکی از معدود ایتالیا‌های بی برنامه، اما پرستاره تاریخ بود که با تکیه بر باجوی افسانه‌ای تا فینال مسابقات رسید.
سرنوشت باجو و ایتالیا در آن مسابقات با شکست گره خورده بود، چون آن‌ها مقابل دفاعی‌ترین برزیل تاریخ کاری از پیش نبردند و ضربات پنالتی تعیین کننده قهرمان جهان شد.
برزیل با ستاره‌هایی مثل ببتو و دونگا و صد البته کلودیو تافارل درون دروازه امید بیشتری نسبت به ایتالیا داشت که همیشه در طول تاریخ با ضربات پنالتی مشکل داشته است.
ایتالیا ضربات پنالتی را فاجعه بار شروع کرد و کاپیتان فرانکو بارزی اولین پنالتی را از دست داد. مائوریسو سانتوس هم اولین پنالتی برزیل را از دست داد، اما اوضاع برای برزیل چندان مناسب نبود. هرچند آلبرتینی و اوانی پنالتی‌های بعدی ایتالیا را گل کردند، اما روماریو و برانکو هم پنالتی‌های سلسائو را به تور دروازه پالیوکا کوبیدند تا کار به ضربات آخر برسد. ماسارو پنالتی چهارم ایتالیا را از دست داد.
کاپیتان دونگا پنالتی چهارم برزیل را وارد دروازه پالیوکا کرد تا سرنوشت ایتالیا در آن مسابقات یک بار دیگر به دست روبرتو باجو بیفتد.
شماره ۱۰ لاجوردی‌ها پشت ضربه پنالتی قرار گرفت و …..
توپ اوت شد.
سفر به دژهای باستانی ایران؛ حیرت‌انگیزترین قلعه‌های تاریخی ایران که باید ببینید 
۱۰نگرانی بی‌مورد که بعدها می‌فهمید ارزشش را نداشت! 
رنگارنگ‌ترین گیاهان آپارتمانی برای متفاوت کردن فضای خانه شما 
زیباترین بنادر جنوبی ایران برای گردش و خرید ارزان در فصل سرما 
قطع رابطه با بی‌نظمی به روش مینیمالیست‌ها؛ ۸ حقه ضروری برای منظم کردن خانه 
چطور مینیمالیسم را به بخشی از سبک زندگی خود تبدیل کنیم؟ 
