روبروی سینماهایی که بر روی بنری، بزرگ نوشته شده که این سینما فقط برای اصحاب خانه سینما است و بلیتی در گیشه فروخته نمی‌شود، کافی است مکث کوتاهی کنید تا ببینید دوست دارید بلیت فیلم مورد علاقه‌تان را چند بخرید!
به گزارش ایسنا، در ایام سی‌وششمین جشنواره فیلم فجر، سینماهای حجاب، فلسطین، صحرا و آفریقا میزبان اعضای خانه سینما و تشکل‌های صنفی است.
به سینما «آفریقا» که در خیابان ولیعصر واقع شده است سری زدیم، در این سینما بلیتی در گیشه فروخته نمی‌شود اما اگر کسی بخواهد فیلمی را در این سینما ببیند به راحتی و بدون ایستادن در صف‌های طولانی می‌تواند بلیت فیلم مورد علاقه‌اش را خریداری کند.
شرایط خرید و فروش بلیت بیرون از سینما و بدون نشانه خاصی انجام می‌شود به این ترتیب که فقط کافی است شخصی مقابل درب سینما کمی تعلل کند، سپس به سرعت افرادی به سوی او می‌آیند و می‌پرسند: بلیت فیلم «...»را می‌خواهی؟ چندتا؟ چون به تعداد می‌خواهی، به قیمت خرید با شما حساب می‌کنم یعنی ۱۵ هزار تومان!!
در این زمان هم مخاطبانی که یا نتوانسته‌اند در زمان پیش فروش، بلیت فیلم مورد علاقه‌شان را خریداری کنند و یا ترجیح می‌دادند که روزانه به گیشه سینماها مراجعه کنند، از این پیشنهاد شگفت زده می‌شدند و گاهی می‌پذیرفتند و گاهی هم که به این شیوه آشنایی داشتند صبر می‌کنند تا نزدیک زمان اکران فیلم شود و قیمت‌ها کمی پایین بیاید!
بیشتر افرادی که اقدام به بلیت فروشی خارج از گیشه سینما و شاید بتوان گفت به صورت غیرقانونی می‌کنند، مرد هستند اما در میان آنها چند زن هم حضور داشتند. یکی از آنها با بیان اینکه "من طراح صحنه هستم و کارت خانه سینما دارم و از این طریق توانستم چندین بلیت بگیرم" گفت: بیشتر کسانی که اینجا حضور دارند و بلیت فروشی می‌کنند طراح صحنه و لباس هستند و گاها از سیاه‌لشکرهای سینما، این کار در این روزها برای بعضی به منبع درآمد تبدیل شده است و به نوعی کمک خرجی روزانه‌شان است.
در همین بین خانم دیگری که با تلفن همراه خود صحبت می‌کرد بعد دیدن شرایط بلیت فروشی در این سینما، به شخصی که پشت تلفن بود با لحنی تند و اعتراضی می‌گفت: چرا بلیت‌های بیشتری نگرفتی؟ می‌آمدی اینجا آنها را می‌فروختی، خرج شب عیدت هم در می‌آمد...!
شبیه به این شرایط در سینما «صحرا» واقع در خیابان شریعتی، بالاتر از سه راه طالقانی هم وجود دارد با این تفاوت که بلیت فروش‌های کمتری مقابل این سینما حضور دارند و اکثر کسانی که می‌خواهند فیلمی را در این سینما ببینند از قبل بلیت تهیه کرده‌اند. در این سینما بر خلاف سینما «آفریقا» برگه‌ای زده نشده بود که از ورود افرادی به غیر از اهالی خانه سینما جلوگیری می‌شود بااین حال بنری وجودداشت که اطلاع می‌داد این سینما میزبان اهالی خانه سینما است.
بازار سیاه بلیت فروشی در مقابل این سینما، به دکه روزنامه فروشی که کنار سینما وجود داشت هم کشیده شده بود و هر زمان شخصی برای گرفتن بلیت به سراغش می‌رفت با کمی مکث و تعلل پاسخ می‌داد که برای چه فیلمی بلیت می‌خواهی؟ و سپس متناسب با نامی که آورده می‌شد قیمت بلیت‌ها متفاوت بود؛ از 15 تومان تا بالاتر...! و وقتی علت این تفاوت قیمت را جویا می‌شدند، پاسخ جمله‌ای آشنا بود: هرجا بروی بلیت این فیلم را پیدا نمی‌کنی و این هم آخرین دانه‌اش است!!!
خانمی میانسالی که مقابل این سینما بلیت فروشی می‌کرد در پاسخ به اینکه این بلیت‌ها را از کجا آورده است، گفت: ما زمان شروع پیش فروش بلیت‌ها نتوانستیم بلیت تهیه کنیم، بعد از آن یکی از دوستانمان که بلیت‌ها را داشت، به قیمتی بالاتر از قیمت خریدش به ما فروخت! حالا ما آخر هفته نمی‌توانیم به سینما بیاییم و می‌خواهم بلیت‌ها را به همان قیمتی که خریده‌ام، بفروشم یعنی هر بلیت 20 هزار تومان.
آقای دیگری که به گفته خودش نقش‌هایی کوچک و گاها به عنوان سیاهی لشگر در فیلم‌های سینمایی بازی می‌کرد با اشاره به اینکه این بلیت‌ها را سینمایی‌ها در اختیار فروشنده‌ها می‌گذارند، گفت: این سینما برای رفت و آمد به داخل سالن سخت‌گیر نیست ولی اگر بخواهی بلیت تهیه کنی از 5 هزار تومان بلیت دارم به بالا!
نکته قابل اشاره دیگر در بخش بلیت فروشی و بازار سیاه بلیت‌های جشنواره فیلم فجر، تبلیغات آزاد بلیت فروش‌ها در بین مردم بود حتی بعضی شماره‌هایشان را به مشتریان می‌داند تا برای فیلم خاص و روز خاصی به تعداد مورد نظرشان بلیت تهیه کنند.
پس از پرسش‌های مکرری که از هر یک از بلیت فروش‌ها داشتیم تا مشخص شود آنها را از کجا تهیه می‌کنند، به جواب مشخصی نرسیدیم زیرا هر کدام کانال و شیوه خاص خودشان را داشتند.
یکی می‌گفت که از کارگردانان آثار گرفته و دیگری هم ادعا داشت پیش از شروع جشنواره با ارائه کارت خانه سینما این بلیت‌ها را تهیه کرده است و برخی دیگر هم می‌گفتند که در سایت دیوار که محلی برای خرید و فروش اجناس دست و دوم است، بلیت‌ها را می‌خرند و به قیمت بالاتری می‌فروخت.
امیرحسین علم‌الهدی کارشناس سینما و مدیر گروه هنر و تجربه در گفت‌وگویی بیان کرده بود که در همه جای دنیا اغلب جشنواره‌ها به صورت تخصصی برگزار می‌شود و جشنواره فیلم فجر از معدود جشنواره‌هایی است که این میزان صندلی سینما در اختیار مردم قرار می‌گیرد و بر این اساس این دست تخلفات موضوع عادی است و نباید نگران آن باشیم. دسترسی به فروشنده‌ها براحتی امکان پذیر است و می‌توان آنها را شناسایی کرد اما مسأله مهم بخش دوم این معامله یعنی خریدار است. تا خریدار نباشد این بازار رونق نمی‌گیرد.
اما بر روی بلیت‌هایی که این افراد در اختیار داشتند، فقط نام سینما، تاریخ و سانس نمایش فیلم درج شده بود و خبری از قیمت بلیت، ردیف و شماره صندلی و کد خرید وجود نداشت. همین امر باعث نوعی بی‌نظمی و اختلال در نشستن افراد در سالن نمایش شده بود.
اتفاق دیگری که در یکی از روزهای اکران فیلم در سینما «آفریقا» رخ داد این بود که بعد از گذشت حدود ۴۰ دقیقه از شروع نمایش فیلم، تصویر فیلم به صورت برفکی درآمد و تماشاچیان حاضر در سالن نمایش فقط صدای فیلم را می‌شنیدند. این اتفاق که چند دقیقه‌ای زمان برد تا اصلاح شود و تصویر برگردد منجر به اعتراض مخاطبان شد که با دست زدن‌های مکرر و سوت زدن آن را اظهار کردند.
در این دو سینما، هر روز دو فیلم و در چهار سانس به نمایش در می‌آیند. به این صورت که در اولین سانس یک فیلم از جدول سودای سیمرغ دو به نمایش در می‌آید و در سانس بعدی فیلمی از جدول سودای سیمرغ ۱ و سپس در دو سانس بعدی همان دو فیلم تکرار خواهند شد.
نکته قابل توجه در جدول اکران‌های این سینما عدم نمایش فیلم‌های مستند و انیمیشن بود که تماشاچیانی که اکثرا از اعضای خانه سینما بودند و بلیت‌هایشان را از خانه سینما دریافت کرده بودند به این امر معترض بودند و برای جبران آنها مجبور به خرید بلیت از دیگر سینماهایی که این فیلم‌ها را اکران می‌کنند، شدند.
