اگر کسی تَکرار کند که مردم بیایند پای صندوق باید تنبیه شود؟

رئیس‌جمهور: "هر کس در انتخابات شرکت کرده است باید تشویق شود اما یک جناح جایزه می‌گیرد و یک جناح دیگر تنبیه می‌شود. این می‌شود اعتماد عمومی؟ حالا شاید یک عده‌ای بیکارند و می‌خواهند شغلی داشته باشند. اگر کسی تَکرار کند که مردم بیایند پای صندوق باید تنبیه شود؟ چند بار باید تجربه کنید؟ بگذارید یک رقابت سالم در جامعه ما باشد در همه چیز انحصار خطرناک است. همه را تشویق به نقد کنیم."

تاریخ انتشار: ۱۱:۳۳ - ۱۵ مهر ۱۳۹۶

اگر کسی تَکرار کند که مردم بیایند پای صندوق باید تنبیه شود؟

فرارو- رئیس‌جمهور تاکید کرد: امام حسین (ع) قبل از هر چیز اول با حاکم مدینه حرف زد و استدال کرد حالا اگر بگوییم مذاکره برخی بدشان می‌آید. باید بگوییم ایشان حرف زد و مذاکره نکرد. استدال کرد و گفت چرا بیعت نمی‌کند. حاکم مدینه نپذیرفت. امام حسین (ع) همان‌جا می‌توانست جنگ را شروع کند اما نگذاشت این جنگ آغاز شود.

حجت‌الاسلام حسن روحانی در مراسم آغاز سال تحصیلی دانشگاه‌ها و مراکز پژوهشی و فناوری کشور گفت: خوشحالم در آغاز سال تحصیلی ۹۶ - ۹۷ می‌توانم در محضر شما آغاز سال تحصیلی را تبریک بگویم. برای ما آغاز مهرماه و شروع تحصیلات دوران ابتدایی و دانشگاهی بسیار حائز اهمیت است و هر توانایی در کشور داریم، از علم است. گزیده سخنان روحانی را به نقل از ایلنا در ادامه می‌خوانیم:

همه توانمندی ما از علم و دانش و دانایی است. امسال مهرماه ما مصادف با ایام سوگواری سالار شهیدان امام حسین(ع) و یارانش است که بزرگترین منبع فرهنگی و ارزشی برای جامعه ما در مسیر معنویت، استقامت و در مسیر اصلاح جامعه است.

حادثه عاشورا و فرهنگ مکتب امام حسین(ع) یک تابلوی کامل با همه دقت‌ها و ظرافت‌ها است. معمولا ما به گوشه‌ای از این تابلو بیشتر نظر می‌افکنیم. آزادی، ایستادگی، ایثار، فداکاری، استقامت و آزادگی بخشی از این تابلو بزرگ است. ادب، اخلاق، صلح‌دوستی، اصلاح جامعه، هدایت مردم، دلسوزی حتی برای دشمنان بخش دیگری از این تابلو است که کمتر به آن توجه می‌کنیم.

امام حسین (ع) قبل از هر چیز اول با حاکم مدینه حرف زد و استدال کرد حالا اگر بگوییم مذاکره برخی بدشان می‌آید. باید بگوییم ایشان حرف زد و مذاکره نکرد. استدال کرد و گفت چرا بیعت نمی‌کند. حاکم مدینه نپذیرفت. امام حسین (ع) همان‌جا می‌توانست جنگ را شروع کند اما نگذاشت این جنگ آغاز شود، مهلت خواست برای اینکه در این زمینه فکر کند و در نهایت پاسخ دهد و در این فرصت از مدینه خارج شد.

حال اگر توضیح دهیم که امام حسین مخفیانه از مدینه خارج شد، ممکن است برخی بدشان بیاید و بگویند امام حسین که مرد شجاعت بود و مخفیانه خارج نمی‌شد. ممکن است آیه قرآن را هم اشکال بگیرند که درباره موسی (ع) آمده و امام حسین (ع) همین آیه را نیز خواند.

امام حسین (ع) ماه‌ها با مردم ملاقات کرد و نامه‌های بسیاری دریافت کرد و بعد در مقطعی عجله کرد که از مکه خارج شود تا حرمت حرم نشکند. این بسیار مهم است. در آیات آمده حرمت آبروی مومن، حرمت کعبه است و امام حسین برای آن‌که حرمت کعبه نشکند، از مکه به کوفه خارج می‌شود اما چقدر آسان در جامعه ما حرمت، شخصیت افراد خدوم، خدمت‌گزار و محبوب مردم، توسط برخی قلم‌ها و برخی زبان‌ها شکسته می‌شود.

دانشگاه برای این است که ما با مکتب امام حسین (ع) آشناتر شده و به‌خوبی بیاموزیم و این مکتب را به اذهان جامعه منتقل کنیم. مگر امام حسین (ع) نفرمود مشک‌ها را پر از آب کنید و مگر نپرسیدند تا منزل آب این همه آب لازم نیست و امام فرمود وقتی به دشمن می‌رسیم، آن‌ها از راه دور آمده و تشنه‌اند.

این رویکرد با شعارهایی که برخی می‌دهند، منافات ندارد. امام حسین (ع) دوست ندارد حتی کسی که به رویش شمشیر می‌کشد، تشنه باشد و وقتی در همان ملاقات با حر، جلوی امام حسین (ع) گرفته شد زهیر به امام گفت الان بهترین وقت جنگ است چرا که تعدادشان کم است و اگر صبر کنیم، بر تعدادشان افزود خواهد شد، امام فرمود من هرگز دوست ندارم آغازگر جنگ باشم.

همه ابعاد زندگی ابی‌عبدالله الحسین (ع) را بیاموزیم. اخلاق امام حسین (ع)، مروت، مردانگی، فتوت امام حسین (ع) را بیاموزیم. ما یک همچنین روحیه و جایگاهی می‌خواهیم و عاشورا بزرگترین مکتب آموزشی و دانشگاه و معلم ماست و بزرگترین عامل برای وحدت و امنیت ملی ماست. خیلی وارد جزئیات نشویم که چه کسی با چه زبانی و چگونه عزاداری می‌کند. اصل این است که همه به احترام امام حسین (ع) به‌پا می‌خیزند. اساس مسئله مهم است.

اصل مسئله، پیوند یک ملت با یک فرهنگ است و کار دانشگاه نیز همین است. دانشگاه همیشه محل گذار بوده است. گذار از یک جامعه با شرایط استبدادی به سمت یک جامعه آزاد و مستقل. گذار از یک جامعه استثمار شده به سمت استقلال جامعه. گذار از شرایط انحصار قدرت تا رسیدن به شایستگی‌ها و برجستگی‌های علمی و اخلاقی افراد جامعه.

مگر چنین نبود در جامعه ما؟! لااقل قبل از مشروطه و البته سال‌ها بعد از مشروطه، چه کسانی در این کشور حاکم بودند؟! آیا یک روستایی‌زاده، یک کارگرزاده می‌توانست وزیر، رییس‌جمهوری یا نماینده مجلس شود؟! مقامات عالیه یا از آن شاهزادگان بود یا ارباب‌ها و ملاکین.

آن زمان هر کسی نمی‌توانست به مقام مدیریتی جامعه برسد. این انحصار را چه کسی شکست؟ حوزه و دانشگاه! هم‌اکنون اکثریت قریب به اتفاق مدیران ارشد جامعه تحصیل‌کرده دانشگاه هستند و تعدادی هم تحصیل‌کرده حوزه. مبنا این نیست که پدرش چه کسی بوده است.

پس از انتخابات همه باید جایزه بگیرند اما می‌بینیم یک جناح تنبیه می‌شود و یک جناح دیگر جایزه می‌گیرد.

ملاک برای انتخاب افراد باید بر اساس شایستگی‌های خود فرد باشد، این دیددگاه در کشور وجود نداشت و حوزه و دانشگاه این کار را کردند، دانشگاه امروز متولی تربیت مدیران است.

اساتید برجسته از لحاظ علمی و اخلاقی بسیار مهم است با دانشجو چگونه رفتار کنند، خیلی مهم است که استاد با دانشجو چگونه برخورد کند، آن سال‌های که ما دانشجو بودیم واقعا اساتید دانشگاه فرق داشتند، درست که آنان افراد تحصیل کرده بودند اما رفتار، منش و اخلاق فرق می‌کرد.

به خاطر دارم استاد اقتصادی داشتم که همان روز اول باعث شد عده‌ای از دانشجویان از درس و دانشگاه منصرف شدند. استادها مختلف و متفاوت بودند، بعضی‌ها انقلابی و شجاع بودند برخی دیگر به گونه خاصی رفتار می‌کردند.

اساتید ‌بسیار تاثیرگذار بودند، اخلاق و رفتار استاد برای دانشجو بسیار مهم بودحتی نحو نمره دادن استاد، یک عده از اساتید معروف بودند به اساتید وجبی. یعنی چه؟ یعنی هرچه بیشتر بنویسید نمره بیشتر می‌گیرید، که تا حدی هم درست بود.

برخورد استاد از نمره دادن گرفته تا تشویق کردن بسیار مهم است همه این‌ها در کنار هم دانشگاه ایده آل را می‌سازد. شما دانشگاهیان تربیت‌کننده مدیران جامعه و حل المسائل جامعه هستید که باید معضلات را حل کنید.

اولین معضل، خود دانشگاه است، شما مدیران امکان دارد که نقدی هم داشته باشید که درست است اما معلوم نیست راه خوبی انتخاب کرده باشید. ما مدیریت دانشگاه را قطعه قطعه کردیم نباید این تقسیم‌بندی را انجام دهیم؛ به انقلابی و به دینی و غیردینی حتی پزشکی و غیر پزشکی هم تقسیم کردیم که درست نبود.

اساس علم و دانشگاه بر مبنای رقابت است، مقام اساتید بر مبنای رقابت است. اما خیلی چیزهای دیگر که ارجحیت دارد را دخالت نمی‌دهیم، استادی که جزوه امسالش با جزوه ده سال پیشش جر چندتا لغت تغییری نکرده است، درست نیست.

باید رتبه‌های علمی مداوم در حال بالاتر رفتن باشند و دانشوری باید دائمی باشد. هیچ وقت ما در علم متوقف نمی‌شویم که بگوییم ما در عالم به بالاترین علم رسیدیم و دیگر لازم نیست تلاش کنیم این اشتباه است هیچ وقت نمی‌توان گفت به بالاترین اخلاق رسیدیم باید ادامه بدهیم، قرآن درباره پیغمبرش می‌گوید عدالت و یقین تا روز مرگ ادامه دارد.

از آغاز تا پایان مهم است با چه متدی رقابت‌های علمی و دانشگاهی را افزایش دهیم. بله دانشگاه همیشه پرآوازه بوده است اما باید رقابتی بین دانشگاه‌ها باشد یا خیر؟ هر کس در انتخابات شرکت کرده است باید تشویق شود اما یک جناح جایزه می‌گیرد و یک جناح دیگر تنبیه می‌شود. این می‌شود اعتماد عمومی؟ حالا شاید یک عده‌ای بیکارند و می‌خواهند شغلی داشته باشند. اگر کسی تَکرار کند که مردم بیایند پای صندوق باید تنبیه شود؟ چند بار باید تجربه کنید؟ بگذارید یک رقابت سالم در جامعه ما باشد در همه چیز انحصار خطرناک است. همه را تشویق به نقد کنیم.

نقد باید مخصوصاً در دانشگاه آزاد باشد. اگر استاد یا دانشجویی نقدی دارد که مورد پسند من نباشد باید تشویق شود چون او نظر خود را گفته است. هر کس در انتخابات شرکت کرده است باید تشویق شود اما یک جناح جایزه می گیرد و یک جناح دیگر تنبیه می شود. این می‌شود اعتماد عمومی؟

شاید بعضی دستگاه‌ها بیکارند، ناچارند یک عده‌ای را دم به ساعت احضار کنند. یک جناحی از اول انقلاب دیوارش کوتاه ساخته شده است. نمی‌دانم جریان چه بوده است. اگر کسی خیلی هم تاثیرگذار باشد مثلا برای تشویق مردم تکرار کند که بیایند پای صندوق. باید ببینیم چه کسی را تنبیه کنیم چه کسی را تشویق. باید این مسیر را رها کنیم. چند بار باید تجربه کنید؟ یک بار تجربه کردید در ۹۲ دوباره در ۹۴ دوباره در ۹۶؛ باید از تجربه استفاده کرد. بگذارید یک رقابت آزاد در جامعه باشد. در اقتصاد و علم انحصار خطرناک است؛ در مدیریت انحصار خطرناک است؛ آزاد بگذارید. رقابت باید آزاد باشد. برای نقد و مشارکت همه را تشویق کنید. هرکه نقد می‌کند را تشویق کنید.

نقد باید در دانشگاه و برای استاد دانشگاه آزاد باشد. اگر کسی سر کلاس صحبتی بکند و بحثی کند یا استادی یا دانشجویی به واسطه نظر و اعتقاد و نقد دلسوزانه مورد علاقه من نباشد، نمی‌شود. دانشگاه برای این است که مسائل و پیچیدگی‌های جامعه را حل و فصل کند. الان موضوع این شده که این تعداد دانشجوی فارغ التحصیل چرا شغل ندارند؟ از شما اساتید می‌پرسم.

ما باید ببینیم برای چه شغلی به دانشگاه و کلاس نیاز داریم؟ یا نه همین‌طور دانشجو را بگیریم تربیت کنیم و بگوییم به این‌ها شغل بدهید. مگر هر شغلی نیاز به دانشگاه دارد؟ تمام مشاغل نیاز به تحصیلات دانشگاهی دارد؟ اگر دارد به تحصیلات تکمیلی نیاز دارد؟ مدیریت نیروی انسانی بر مبنای هرم ممکن است نه استوانه؛ ما استوانه درست کردیم. مگر چند دکتری و لیسانس و فوق نیاز داریم؟

فارغ‌التحصیل زیاد درست می‌کنیم می‌گوییم چرا شغل نیست؟در دنیا کشورهای مختلف بررسی کردند که چند درصد از مشاغل نیاز به تحصیلات دارد به این نتیجه رسیدند که ۴۰ درصد نیاز به تحصیلات ندارد. بقیه هم همه به تحصیلات تکمیلی نیاز ندارد. اگر همه پزشکان متخصص شوند عمومی لازم نداریم؟ خیلی مهم است که ما دانشگاه را بر اساس نیاز مدیریتی جامعه تدوین کنیم. این به آن معنا نیست که اگر همه این‌ها تنظیم شود مشکل اشتغال نداریم؛ نه این طور نیست. من خوشحالم که از پارسال تا امسال بیش از یک درصد بیکاری کم شده است؛ از ۱۲.۷ رسیده به ۱۱.۵. معنی‌اش این است که مسیر درست انتخاب شده باید سرعت بیشتری به مسیر بخشید.

کشور ما مشکلاتی دارد اما ما ملت بزرگ دارای فرهنگ غنی هستیم؛ سوابق علمی بزرگی در تاریخ داشتیم. امروز دانشگاهیان و دانشجویان در مسائل روز باید پیشرو باشند. من نمی‌خواهم بگویم یک دانشجو یک دیپلمات است؛ اما باید مسائل سیاسی جامعه را بداند و خوب نقد کند. سن جوانی و دانشجویی سن خلاقیت و نقد است.

نگذاریم عده‌ای جامعه ما را نسبت به آینده مایوس کنند و کار ارزشمند ملت را زیر سوال ببرند. بله ممکن است در یک کشوری یک آقایی بشود، رییس‌جمهور و همه دنیا را نگران کند؛ حالا اگر این معضل به کشورهای دنیا سرایت کرد و به ما هم مشکل وارد شود ما باید نسبت به مسیر و انتخاب. چرا یک عده‌ای خوشحال می‌شود؟ برخی از اینکه کشور دچار مشکل شود خوشحال می‌شوند برخی نان خود را در دعوا می‌بینند چرا باید دعوا کنیم؟ چه ایرادی دارد جناح‌های مختلف، بحث کنند اما در منافع ملی هم‌صدا و نظر باشیم.

ما در مذاکرات هسته‌ای و در توافق برجام به مواردی و منافعی رسیدیم که غیرقابل بازگشت است. هیچ کس نمی‌تواند آن را برگرداند. نه ترامپ بلکه ده ترامپ دیگر هم نمی‌توانند. در مذاکرات هسته‌ای ما قدرت سیاسی‌مان را برای جهان روشن کردیم. دیپلمات‌های ما آنقدر قوی هستند که با شش قدرت جهانی حرف بزنند و به توافق برسند و توافقی که الان آن طرف می‌گوید من فریب خوردم. ترامپ می‌گوید سر ما کلاه رفته و ایرانی‌ها سر ما کلاه گذاشتند. البته این هم درست نیست. مبنای ما مذاکره برد - برد بود. ما به عنوان توانمند سیاسی با قدرت ظاهر شدیم. نشان دادیم ما تنها در جنگ قوی نیستیم در صلح هم قوی هستیم. تنها در اقتصاد قوی نیستیم در سیاست هم قوی هستیم ما اتحاد جهانی علیه ایران را شکستیم.

زمانی در سازمان ملل از اولین ناطق تا آخرین علیه ما حرف می‌زدند حتی کشورهای به ظاهر دوست هم اگر علیه ما حرف نمی‌زدند از ما دفاع هم نمی‌کردند و به نفع ما چیزی نمی‌گفتند اما امسال در سازمان ملل بیش از ۲۸۰ کشور جهان حرف ایران را می‌زدند فقط آمریکا و اسرائیل علیه ما حرف می‌زدند.

این پیروزی ماست ما در صحنه دیپلماسی جهانی پیروز شدیم. ما می‌گفتیم به دنبال ساختن بمب اتم نیستیم اما آمریکا و برخی کشورها می‌گفتند اینها دروغ می‌گویند. برجام پیروزی اخلاقی ما بود در دنیا ثابت شد ما راستگو هستیم و آنها دروغگو هستند این دستاورد غیرقابل بازگشت است.

تمام فشار‌هایی که بر ما بود براساس پی ام دی بود. برخی می‌گفتند ایران مشغول ساخت بمب اتم است. می‌گفتند این موضوع هیچگاه حل نمی‌شود اما ما آن را حل کردیم و در پی آن آژانس گفت نسبت به گذشته مساله هسته‌ای کار نداریم و هرچه هست نسبت به آینده است. ما پیروز شدیم در یک صحنه‌ای که سال‌های طولانی علیه ما پرونده‌سازی می‌کردند. پرونده‌ها را بستیم و همه قطعنامه‌‌ها را لغو کردند.

یک کسی می‌گوید ممکن است بعدا علیه ما قطعنامه بدهند بله ممکن است مثل اینکه بگویند در جنگ پیروز شدیم ولی باز ممکن است علیه ما جنگ راه بیاندازند؛ بله ولی ما باز پیروز می‌شویم ما در یک سال نیم گذشت دوبرابر نفت فروختیم ما سرمایه‌گذاری متعددی انجام دادیم ما اعتبارات بزرگی از بانک‌ها گرفتیم و امتازهای مهمی بدست آوردیم این‌ها غیرقابل بازگشت است.

تا قبل از برجام، دنیا می‌گفت فعالیت اتمی ایران غیرقانونی است ایران حق غنی‌سازی ندارد اما الان از نظر آنها حق مشروع است ما حق هسته‌ای خود را تثبیت کردیم و در سازمان ملل اثبات شد. این حق را از کف خیابان تا نیویورک بردیم؛ چرا یک عده نادرست با مردم حرف می‌زنند امروز اگر آمریکا حرفی بزند دنیا آن را محکوم می‌کند.

قرآن به پیغمبر می‌گوید معاهدات فراوانی با کفار بستی اما همیشه آنها نقض کردند در اینجا پیغمبر ضرر کرد؟ یک ساده‌لوحی پیدا شود بگوید چرا با این حال که معاهده اول را نقض کردند باز معاهده نوشتید آن کسی که نقض عهد می‌کند حیثیت خود را زیر پا می‌گذارد.

یک وظیفه مهم دانشگاه، وظایف سیاسی است و گفتن واقعیات برای مردم است، در میان شما اساتید رشته‌های مختلف است هر کدام به تناسب رشته خود برای کشور بگویند. مردم در سال ۹۲ راه خود را انتخاب کردند و در سال ۹۴ و ۹۶ این راه تایید کردند. عده‌ای می‌خواهند بگویند ملت راه نادرست انتخاب کردند. عظمت ایران بالا رفته است مسیر تعامل گسترده با جهان آماده شده است مگر می‌شود در دنیا امروز بدون تعامل کار کرد ما باید با هم تعامل کنیم.

کشور ما معضلات و مشکلاتی دارد حل آن بعهده همه مردم است اما دانشگاه بخاطر جایگاهی که دارد وظایفی سنگین‌تری به عهده دارد. ما مشکل زیست محیطی کمبود آب و اقتصادی و بانکی و صندوق‌های بازنشستگی داریم.

دولت دو رقم در سال پرداخت می‌کند اگر و این رقم وارد بخش عمران شود بسیار مثمر اثر است. دولت ۴۵هزار میلیارد تومان به صندوق بازنشستگی کمک می‌کند اینکه صندوق چرا پول ندارد بحث دیگری است. ۴۲هزار میلیارد تومان پول یارانه می‌دهد مجموع این دو رقم چیزی حدود ۹۰ هزار میلیارد تومان است از بودجه ۳۰۰ هزار میلیارد تومانی ۹۰ هزار میلیارد تومان اینطور خرج می‌شود. مشکلاتی در کشور است که از قبل به این دولت ارث رسیده؛ برخی پدر پولدار دارند ملک زمین به آنها ارث می‌رسد برخی قرض به ارث می‌برند ما جز دسته دوم هستیم. ضمن اینکه مسئولیت داریم به دانشگاه کمک کنیم اما از آن طرف توقع دارم همه دانشگاهیان معضلات کشور را حل کنند. من مطمئن هستم با اعتماد به هم مسیر آینده پیروزی خواهد بود.

از میان اخبار