معضل دستفروشی جوانان و چند راهکار!

آقا بیکاری شده غول هزار سر.همه اش هم به خاطر بی تدبیری و آینده نگر نبودن مسولینه.
خشت اول:سیاست های اشتباه جمعتی در دهه شصت:اون روز فکر نمیکردن که این جمعیت که یهو دو برابر میشه یه روزی هم میرسه که کار میخواد ،مطالبات بر حق برای یه زندگی میخواد.

خشت دوم:پاک کردن صورت مساله:همه ی این جمعیت رو بفرست بره دانشگاه به هر قیمتی تا فشار کم شه.

خشت سوم: دانشگاه بی کیفیت(99 درصد تمام دانشگاه های دولتی و غیر دولتی ایران).دانشگاه نمیتونه متخصص برای امور روز تربیت کنه.خودم یه مهندسم ولی دانشگاه اصلا منو برای صنعیت تربیت نکرده.طبیعی هم هستش که صنعت منو نخواد،چون با وجود من راهی برای به روز بودن نداره.

خشت چهارم:صنعت کهنه و فرسوده:این صنعت چون علم و تکنولوژی سالهاست بهش تزریق نشده دیگه کهنه و فرسوده شده و نمیتونه رقابت کنه.پس طبیعی هستش که نیرو نگیره.

خشت پنجم:عدم در اولویت بودن این موضوع(و در کل اقتصاد).علم اقتصاد راه کار داده بهمون.(راهکار، اقتصادِ آزاد و سیاست بر پایه تجارت و تعامل هستش).اما این راهکار با خواسته ها و خط مشی ما همسو نیست.


نتیجه: با روند موجود هیچ راهی برای خلاصی نیست و من و امثال من که طیفمون بالغ بر 40 درصد جامعه است باید عمر خودمون رو سوخته ببینیم.نصفش توی مدرسه و دانشگاه سوخت.نصف باقی اش هم توی جون کندن برای زنده موندن.

خدا صاحبش رو برسونه فقط.