درد دل‌های احسان حدادی

احسان حدادی حالا روزهای نه چندان خوبی را سپری می‌کند.
 
به گزارش خبرآنلاین، شرایط آن طوری که احسان حدادی می‌خواست پیش نرفت. البته خیلی وقت است که اوضاع بر وفق مراد نیست. تقریبا بعد از المپیک لندن! شاید احسان با همان خاطره رویایی دوباره وارد لندن شد تا شاید بتواند روزهای خوبش را تکرار کند. این بار مسابقات قهرمانی جهانی بود و دقیقا در همان استادیوم. اما یک سری مشکلات پیش آمد که حدادی نتوانست به مقام ارزشمندی دست پیدا کند.

 

شاید حالا از نگاه خیلی‌ها او بازنده باشد، اما حرف هایی که خود حدادی می‌زند چیز دیگری است: «من نباختم. بلکه پیروزی خیلی بزرگ برایم بود. همین که بعداز مصدومیت و جراحی به ورزش برگشتم جای شکرش دارد. یک ماه پیش هم با شرایط سخت من ۶۴ متر و ۵۰ سانتیمتر پرتاب کردم و اینجا توقع خودم از خودم خیلی بیشتر بود. چرا که در تمرنیات پرتابهایم خیلی بالاتر بود. پس باختی در کار نبود. یک مسابقه بود و تمام شد.»
 
خود احسان چند روز پیش مصاحبه کرده و گفته بود که مشکل ویزا برایش دردسر بزرگی را رقم زد. مشکلی که اتفاقا برای بولت افسانه‌ای هم پیش آمده بود.

 

خودش ادامه می‌دهد: «ورزش حرفه‌ای موفقیت و ناکامی دارد. حتی بولت که باخت، مشکل ویزا داشت. به او هم ویزای انگلیس نداده بودند وسوم شد، بعد پروازهایش مشکل داشت، در چند وقت اخیر فدراسیون جامائیکا اشتباه برای بلیت می‌گرفت و مدارکش را هم دیر به سفارت انگلیس داده بودند و شب قبل از مسابقه رسید و به خاطر همین قهرمان نشد. در واقع وقتی ورزشکاری می‌بازد به خاطر ویزاست!»
 
حدادی ضمن ادامه حرف‌های قبلی اش که گفته بود اشتباه کرده به فدراسیون اعتماد کرده است ادامه داد: «بله. اشتباه کردم. اکثر ورزشکاران اینجا خودشان ویزا گرفتند، بلیت پرواز و حتی لباس هایشان را خودشان در منیریه لندن یا منیریه کشورشان سفارش دادند و به خاطر همین مدال گرفتند. من، چون خودم این سری کار‌ها را خودم انجام ندادم مدال نگرفتم.»

 

از او سوال کردیم که افسوس نرفتن به فینال قهرمانی جهان را نمی‌خوری؟ که او این واکنش را نشان داد: «اگر با افسوس زمان به عقب برمی گردد و من زودتر به لندن می‌آیم و مدال می‌گیرم که افسوس می‌خورم. اما اگر برنمی گردد دیگر جایی برای افسوس نمی‌ماند. چیزی که رفته دیگر برنمی گردد و نباید افسوس خورد. دوستان به من می‌گویند که فدراسیون روی مدال من حساب کرده بود! فدرسیون را نمی‌دانم، اما خودم روی نتیجه خوب حساب کرده بودم. چون در تمرینات با پرتاب‌های خوبی که داشتم، می‌دانستم در لندن پرتاب خوبی انجم می‌دهم، اما متاسفانه این اتفاق نیفتاد و نشد. استرس من بیشتر از بقیه بود. چون به خاطر تمام شدن ویزای بلاروس ما را از کمپ بیرون کردند و اگر دوست من نبود اصلا ویزایی در کار نبود و تیم به لندن نمی‌امد. می‌توانید بپرسید که چه کسی پس‌ها را به دوبی برد و بعد هم ابوظبی و سفارت، بعد هم پاسپورت بقیه را فرستاد ایران و برای من هم بلاروس. اگر دوستم صالح و دوستانش نبودند، ما قهرمانی جهان نمی‌آمدیم.».
 
اما حرف‌های پایانی حدادی. آنجا که او ادعای کیهانی را رد می‌کند. رییس فدارسیون گفته بود که"سباستین کو" وساطت کرد و ویزا‌ها صادر شد. حدادی می‌گوید: «کاری ندارد. بپرسید ببینید، چطور ویزا گرفتید؟ چه کسی پیگیر کار‌ها بود و پاسپورت‌ها را برد ابوظبی و بعد فرستاد تهران. همه عکس هایش هم هست. کسی که پاسپورت‌ها را آورد، سه ساعت در فرودگاه معطل شد تا آن‌ها را به کسی بدهد که برایم بیاورد. پاسپورت با ویزای انگلیس سه ساعت بعداز پایان مهلت ویزای بلاروس به دستم در بلاروس رسید که بعد من رفتم جریمه دادم تا بتوانم خارج شوم. با این شرایط رکورد ۶۳ متر در قهرمانی جهان بد نباشد. اگر ین اتفاق نمی‌افتاد شک نکنید پرتاب خوبی می‌کردم.»