نام او و واحد نظامی او روی یک نوار کاغذ نوشته و به بیرون کیسه چسبانده می شود. ساک کوچکی که شامل کفش های دارایی و کفش های ورزشی او است در کنار کیسه جسد گذاشته می شود. خیلی زود از آنجا برده می شود، و استخر خفیف خون از کف سالن شسته می شود.
به گزارش نیویورک تایمز، مایکل آر گوردن از خبرنگاران میدانی نیویورک تایمز به همراه نیروهای ضد تروریسمم عراق به شهر کهن موصل رفت، جایی که که جنگجویان داعش محاصره شده و شهروندان به دام افتاده اند. وی از آن جا گزارش پیش رو را تهیه کرده است:
ژنرال عبدالوهاب السادی، روی پشت بامی حوالی ویرانه های مسجد اعظم النوری نشسته است و از تکه سنگی برای طراحی نقشه پایان جنگ موصل استفاده می کند. تعداد جنگجویان باقی مانده برای داعش شاید به 150 تن رسیده است، از هر طرف محاصره شده اند ، ژنرال که از فرماندهان ارشد در بخش ضدتروریسم عراق است می گوید داعشی ها تنها از یک سنگر دفاع می کنند که آن هم روز به روز در حال اضمحلال است.
روز چهارشنبه در بازدید از موصل به همراه ژنرال سادی و مردانش، مشخص شد که مقاومت داعشی ها همچنان شدید است و اغلب حتی با در نظر گرفتن استانداردهای مرگبار داعش، متعصبانه است. اوایل این هفته، 17 بمب گذار انتحاری، برخی از آنها زنان، به سیل شهروندان بیچاره ای که با خستگی بسیار در حال خروج از شهری بودند که داعش سه سال پیش آن را در اختیار گرفته بود، نفوذ می کنند. هنگامی که بمب گذاران خود را منفجر می کنند، امواج تلفات تا اورژانس های سرپایی که گروه های بشردوستانه در کنار میدان جنگ خیابانی بنا کرده بودند می رسد. چهارشنبه صبح سربازهای آشفته و عصبانی عراقی هم قطاران مجروح شده در نبرد خوفناک "هامری ها" را به دو مرکز اورژانس می رسانند. زمانی که به آنجا می رسند دو نفرشان مرده اند، یکی بدنش توسط یک بمب کنار جاده ای متلاشی شده و دیگری قربانی شلیک یک تک تیرانداز به سرش بود.
مقامات نظامی می گویند بعضی از جنگجویان داعش یونیفرم سربازان مرده عراقی را از تن آنها جدا و بر تن می کنند که به آنها کمک می کند دزدکی از شهر خارج شوند. اما ظاهرا بسیاری از داعشی ها عزم خود را برای مردن جزم کرده اند و در این راه می خواهند تا جایی که می شود سربازهای عراقی را نیز با خود به آن دنیا ببرند. بیش از هشت ماه پس از آن که نیروهای عراقی، با پشتیبانی حملات هوایی و مشاوران آمریکایی، تلاش برای بازپس گیری موصل از افراط گرایان داعش را آغاز کردند، حیدر العبادی، نخست وزیر عراق ظاهرا برای اعلام اینکه نیروهای عراقی سرانجام دومین شهر عراق را باز پس گرفته اند آماده شده است. در موصل اعلام پیروزی ترسناک است چرا که نمی توان کاملا گفت پیروزی به دست آمده است.
تا ماه آوریل حمله به موصل کند و خزنده بود. تصمیم عراقی ها برای گشودن جبهه شمالی در اوایل ماه مه باعث سازماندهی دوباره کارزار شد، هر چند معلوم شد که این نبرد برای شهروندان و همچنین ارتش پرهزینه است. پیش از شروع نبرد در سال گذشته، بدترین تخمینی که از سوی کارشناسان سازمان ملل ارائه شده بود این بود که 750 هزار نفر از ساکنین شهری که بیش از یک میلیون نفر جمعیت دارد آواره شده اند، تا آخر هفته گذشته 920 هزار نفر شهر را ترک کرده اند. کارشناسان از این می ترسند که حدود 1500 شهروند احتمالا در بخش کوچکی از شهر که شبه نظامیان داعش برای دفاع از آن می جنگند گرفتار آمده باشند. شهر قدیمی موصل با آن که خالی از سکنه شده اما کماکان میدان نبردی سوزان است، جایی که شهروندان بی دفاع و سوخته زیر آفتاب تعدادشان بسیار بیش از افراطیون بی رحم است، کسانی که تا رود دجله در تعقیب آنها هستند و به نظر چیزی برای از دست دادن ندارند. نبرد اغلب از صبح تا اواسط روز ادامه می یابد، قبل از آن که آفتاب سوزان از 115 درجه (47 درجه سلیوس) فراتر رود.
اوایل چهارشنبه دوباره به ژنرال سادی ملحق شدم و در میان خیابان های درب و داغان شهر کهن رانندگی کردیم. خیلی زود ویرانه های مسجد مقابل چشمانمان پدیدار شد: مناره های متعلق به قرن 12 میلادی فرو ریخته بودند، دیوارهایش شکسته؛ اما گنبد سبز آن تا حدودی سالم مانده بود. منطقه مقابل مسجد ویرانه توسط نیروهای ضدتروریسم عراق پاکسازی شده بود و این در اختیار خودروهای جنگی سیاه رنگ هامری بود که به مسلسل و راکت مجهز هستند. پیاده شدیم و از تک سنگ هایی باقی مانده از ویرانه ها که کوچه را مسدود کرده بود بالا رفتیم. صدای سوت و انفجار به گوش می رسید. آتش پشتیبانی نیروهای آمریکایی برای جنگ خیابانی در حدود 100 یارد (90 متر) دور تر از ما بود. "آتش جهنم"، ژنرال سادی با لحنی موافق گفت: "برای پشتیبانی از ارتش من."
بهترین چشم انداز نسبت به شهر از روی پشت بام ساختمانی بزرگ هویداست، جایی که افسران بخش ضد تروریسم یک پاسگاه بر پا کرده اند. در همان حال که ما از پشت بام بالا می رویم، سربازان عراقی در مواضعی در همان حوالی به رد و بدل آتش با تک تیراندازان داعش مشغول هستند. حملات هوایی بیشتر از سوی آمریکا، توده ای از دود در آسمان به پا می کند. بخش نخبه ضد تروریسم که تحت عنوان سی تی اس شناخته می شود، ناچار است با احتیاط داخل کوچه های باریک و بمب گذاری شده موصل و از کنار پشت بام های آماده شلیک عبور کند. سربازان این بخش اینک جنگ را به قلب مقاومت دشمنان خود برده اند، ارتش عراق و پلیس فدرال هم از دو پهلو وارد شده اند.
تعداد بسیاری از شبه نظامیان، جنگجویان خارجی هستند: ژنرال می گوید از میان 100 افراط گرای داعش که این هفته کشته شدند، 26 تن از آنها غیر عراقی بودند. خارجی هایی که روسی حرف می زدند، به احتمال زیاد اهل چچن، در میان تک تیرانداز ها بودند، هر چند او فکر نمی کند در میان نیروهای پیاده نظام داعش تعداد بالایی غیر عراقی حاضر باشد. هر چند هیچ کس مهارت آنها در تولید و استفاده از مواد منفجره را رد نمی کند. ژنرال می گوید: "داعشی ها دیگر نمی توانند با خودروی بمب گذاری شده به سمت ما بیایند، از این رو بمب ها را در خودروهای متروکه جاسازی می کنند یا این که به سمت ما می دوند و خودشان را منفجر می کنند."
ارتش عراق شهروندانی که در حال گریز از بقایای شهر هستند را بازرسی می کند. از مردانی که قصد فرار از شهر را دارند خواسته می شود تا پیراهنشان را در بیاورند، از بعضی از آنها حتی خواسته می شود تا لباس زیر خود را در بیاورند تا نشان دهند بمبی پنهان نکرده اند. از آنجا که این باور وجود دارد که زن ها با این دقت بازرسی بدنی نمی شوند، داعش از زنان انتحاری استفاده کرده است.
فرمانده واحد سی تی اس می گوید، سه تن از اعضای این گردان که از بصره، در جنوب عراق، به موصل اعزام شده بودند در جریان حملات انتحاری اخیر کشته شده اند. این حقیقت که برخی شبه نظامیان توانسته اند به یونیفرم عراقی ها دست پیدا کنند به این معناست که به ویژه اعضای سی تی اس می بایست هشیار باشند. ژنرال سادی می گوید: "ما افراد خود را به خوبی می شناسیم، و می توانیم بگوییم چه کسی از ماست." او همچنین اصرار دارد بگوید از سیلاب اخیر حملات انتحاری غافلگیر نشده است. اطلاعات از جانب شهروندان و همچنین هواپیماهای بدون سرنشینی که نیروهای عراقی هدایت می کند به او اطلاعات ارزشمندی داده است. با این وجود، او تایید می کند که تمام 17 بمبگذار اخیر موفق شده اند که خود را منفجر کنند.
در اورژانس های سرپایی که فاصله اندکی با خط مقدم دارد، آشکار است که بمب های داعش سهم خود در قربانی گرفتن را ایفا کرده اند: در میان آنها سربازی عراقی است که صبح چهارشنبه در اتاق تریاژ که توسط "مدیریت واکنش جهانی"، سازمانی غیر انتفاعی اداره می شود مرده بود. الکس پوتر، از پرستاران زن در این مرکز می گوید از تعداد تلفاتی که در این مرکز رخ می دهد می تواند درجه جریان جنگ را اندازه گیری کند. موج خروشان جراحت های حاصل از شلیک گلوله بر پیکر سربازان عراقی نشانه ای بود از این که آنها بار دیگر به مواضع داعش یورش برده اند. شهروندان با اعضای بدن له شده زیر آوار نشانه حملات هوایی هستند. انفجارهای برآمده از بمب گذاری انفجاری اغلب باعث سوختگی های شدید و بدتر از این ها می شود.
پیت رید، تکنسین اورژانس پزشکی که "مدیریت واکنش جهانی" را مدیریت می کند، می گوید:" از میان تلفات بمب گذاری در روزهای اخیر نیمی از آنها غیر نظامی و نیمی اعضای ارتش عراق بودند." او می افزاید: "اکثر حملات توسط کمربندهای انتحاری در چند روز اخیر توسط زنان انجام شده است."
در یک مرکز اورژانس دیگر در همان حوالی که توسط ارتش عراقی و کادوس ( CADUS)، سازمان بشردوستانه ای که دفترش در آلمان است؛ یک هامری عراقی با عجله توقف می کند، دقیقا از میدان جنگ به آنجا رسیده است. سربازان عراقی با تشویش و اندیشناک رفیق خود را که در پتویی کلفت و غرق در خون پیچیده شده از خودرو پیاده می کنند. سوراخی عریض از گلوله روی سر سرباز هویداست، کار یکی از تک تیراندازهای داعش است. دکترها خیلی سریع می گویند که سرباز مرده است و به داخل کیسه مشکی رنگ جسد منتقل می شود. نام او و واحد نظامی او روی یک نوار کاغذ نوشته و به بیرون کیسه چسبانده می شود. ساک کوچکی که شامل کفش های معمولی و ورزشی اوست در کنار کیسه جسد گذاشته می شود. خیلی زود از آنجا برده می شود، و استخر خفیف خون از کف سالن شسته می شود.
ترجمه سامان صفرزائی
دیپلماسی ایرانی
