شعله مدحتی؛ جمعه، ۲۹ اردیبهشت، ۴۱ میلیون ایرانی از خانه بیرون آمدند، پای صندوق‌های رای رفتند و برای دوازدهمین دوره جمهور، دکتر حسن روحانی را با بیش از ۵۷ درصد آرا، بار دیگر بعنوان رئیس برگزیدند.
در مقابل، حجه الاسلام رئیسی کاندیدای واحد اصولگرایان شکست خورد. اما این تمام ماجرا نیست. اگر گزارش هایی را که در فضای مجازی منتشر شده است بنگریم، اصولگرایان در واقع از تمامی ابزارهای موجود، به درست یا نادرست بهره بردند، اما نتیجه، ریزش حدود یک میلیونی آراء شان نسبت به دوره پیش بود.
این دیدگاه هنوز نپذیرفته است که باید بجای استفاده از ابزارهای گاه سخیف تبلیغاتی، گفتمان خود را تغییر دهد. این گفتمان نشان داده است مورد قبول اکثریت جامعه نیست.
"فهم زبان زمانه" نقش مهمی در اقبال یافتن گفتمان سیاسی هر حزب و گروه سیاسی دارد. اصولگرایان در چند انتخابات اخیر نشان دادند در دریافت زبان جامعه کمتر توفیق یافته یا از باور تغییر این زبان خود داری کرده اند.
این اردیبهشت، اردیبهشت اعتدال بود. اکثریت مردم ایران زبان اعتدال را پذیرفته و به آن رای اعتماد دادند. آنانکه از خانه بیرون آمدند به دنبال استمرار گفتمانی بودند که جهان را از ایران گریزی دور کرده و با سیاست مفاهمه با دنیای پیرامونی، اقبال عمومی جهانیان را به سمت کشور عزیزمان ایران متمایل نموده است.
در مقابل، اصولگرایان به جای تبیین استراتژی دیگری که نهایتا به همین گفتمان ختم شود، برطبل رویارویی کوفتند و حتی برجام را نیز بدون دستاورد ارزیابی کردند. یکی از کاندیداهای پوششی آنان در مناظره‌ها گفت: " مردم ما را از جنگ نترسانید". این یعنی عدم فهم زبان زمانه اکنون.
از سوی دیگر عدم راهیابی تمامی اصولگرایان به پارلمان شهری تهران _شورای شهر_موید همین موضوع است. پرسش اساسی این است که به راستی اردوگاه سیاسی این جناح انچنان از مردان سیاسی خالی شده است که در انتخابات ریاست جمهوری به دنبال مهره نه چندان خوشنام موسیقی زیر زمینی رفته و در انتخابات شورا‌ها نیز همچنان به متخصصان شکستن شاخ؟! روی آورند؟
جریان اصولگرایی اصیل، جریانی ریشه دار، مبارز وشناسنامه دار است. عقلای این جریان سیاسی می‌بایست از شکست‌های اخیر دریافته باشند که نیاز اساسی آنان نه استفاده‌ی عجیب و غریب از چهره‌های هنری و ورزشی و سینمایی است بلکه تعییر گفتمان و دریافت زبان زمانه اکنون مهم‌ترین نیاز اساسی این جریان است وگرنه کم کم به قبیله‌ای در دور دست جهان تبدیل می‌شوند که دیگران از فهم زبانشان عاجز خواهند بود.
