قدرت مظاهری؛ پس از نخستین مناظره انتخاباتی میان دونالد ترامپ و هیلاری کلینتون – دو نامزد انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۱۶ ایالات متحده آمریکا – در بیست و ششم سپتامبر، در دانشگاه هافسترا واقع در همپستید ایالت نیویورک، واحد نظرسنجی خبرگزاری سی ان ان اعلام کرد که هیلاری کلینتون برنده انتخابات آتی ریاست جمهوری خواهد بود.
نظرسنجیهای پس از این مناظره نیز که از سوی سایتهای معتبر ملی و بین المللی انجام میگرفت، همگی حکایت از پیشی گرفتن کاندیدای حزب دموکرات بر رقیب جمهوری خواه او داشتند.
ان بی سی در یک نظرسنجی ایالتی اعلام کرد که هیلاری کلینتون با کسب ۱۰ درصد بیشتر آراء از دونالد ترامپ جلو افتاده است. در نظرسنجیای که با همکاری رویترز و موسسه تحقیقاتی ایپسوس در ۵۰ ایالت مختلف انجام شد، ۴۲ درصد حامی کلینتون و ۳۶ درصد حامی ترامپ اعلام شدند.
ان بی سی اعلام کرد براساس یک نظر سنجی تازه در آمریکا، رقابت ریاست جمهوری در این کشور در چندین ایالت بسیار فشرده شده، ولی هیلاری کلینتون همچنان نامزد برتر برای راهیابی به کاخ سفید است. سرانجام درحالیکه دو هفته تا انتخابات باقی مانده بود، آسوشیتدپرس در نظرسنجی خود اعلام کرد کلینتون در چنان محدودهی مطمئنی قرار گرفته است که به راحتی میتواند از سقف ۲۷۰ رای الکترال کالج عبور کند. براساس محاسبات این خبرگزاری، کلینتون با تصاحب ۲۷۲ الکترال کالج، پیروز انتخابات پیش رو قلمداد میشد.
پس از مناظره سوم هیلاری کلینتون و دونالد ترامپ، بنا به نظرسنجی نیوزویک، فاصله این دو کاندیدا در حال افزایش بوده و پنجره ترامپ برای پیروزی در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا در حال بسته شدن بود. در حالی که تنها شش روز به برگزاری انتخابات ریاست جمهوری آمریکا باقی مانده بود، بر اساس نظرسنجی واشنگتن پست از یک جامعه آماری هزار و هشتصد نفره در ایالات مختلف، کلینتون (با ۴۷ درصد آراء) نسبت به ترامپ (با ۴۴ درصد آراء) برنده انتخابات قلمداد شد.
ساعاتی پیش از برگزاری انتخابات ۲۰۱۶ آمریکا نیز، همچنان بنظر میرسید که هیلاری کلینتون از شرایط بسیار بهتر و برتری نسبت به دونالد ترامپ برای راهیابی به کاخ سفید برخوردار است. با این وجود نگرانی عمدهای که وجود داشت، بحث احتمال عدم مشارکت عمومی مردم در انتخابات بود.
نگرانی روزافزون و زایدالوصفی که درصورت وقوع، میتوانست نتایج نظرسنجیها را معکوس کرده و با تحت الشعاع قرار دادن همه مناسبات موجود، شرایط دیگری را برای آینده کاخ سفید و ایالات متحده آمریکا رقم بزند. سرانجام نیز به دلیل مشارکت پایین مردم آمریکا در انتخابات – که تصورشان بر این بود نتایج نظرسنجی بدون حضور آنان نیز بوقوع میپیوندد - چنین اتفاق شوکه کنندهای روی داد و آمریکاییها در کمال ناباوری، شاهد سقوط کاخ سفید و غلبه ترامپ بر نامزد دمکرات شدند.
در فرانسه، اما – که از سرنوشت آمریکا درس گرفته بودند - مردم با مشارکت ۷۶ درصدی خود در انتخابات ۲۰۱۷، توانستند امانوئل ماکرون معتدل را بر مارین لوپن افراطی برتری داده و سکان هدایت فرانسه را به دست وی بسپارند ...
راه درازی نرویم. این روزها و درحالیکه تنها چند روز تا انتخابات سرنوشت ساز دوازدهم فرصت داریم، سایتها، خبرگزاریها و موسسات نظرسنجی مختلفی با آمار و ارقام خود، پیشی گرفتن روحانی بر رقبای فکری اش را به نمایش گذارده اند. آمار و ارقامی چنان خیره کننده که طرفداران تدبیر و اعتدال را به وجد آورده و اشک شوق را در چشم هاشان جاری کرده است. شیرین تر، اما اینکه سایتهای اصولگرا، بیش از خبرگزاریها و سایتهای وابسته به دولت، به انعکاس نتایج این نظرسنجیها پرداخته اند.
آیا در پشت همهی این رویدادها، برنامهی پنهانی وجود ندارد که با القای غروری کاذب به حامیان روحانی – مبنی بر پیروزی صد در صد وی و عدم نیاز به مشارکت حداکثری در انتخابات – آنها را از رفتن به سوی صندوقها باز دارد؟!
آیا ذهنیت مهندسی شدهای در پشت این اتفاق به چشم نمیخورد که حامیان دولت را سرمست از نتایج نظرسنجیها نموده و طیف مقابل شان را روانه حوزههای رای گیری نماید؟!
دو سرنوشت بسیار نزدیک در پیش چشمان ماست: سرنوشت ایالات متحده آمریکا و شهروندان مغرور از پیروزی اش و سرنوشت فرانسه و مردمان فکور و دوراندیش اش.
بنظر میرسد که دوباره باید به آن قصه شیرین دوران کودکی مان بازگشته و سرنوشت خرگوش و لاک پشت را ورقی دوباره بزنیم. خرگوشی که آنقدر به بادپایی خود مغرور شد که در میانهی راه به خوابی عمیق فرو رفت تا لاک پشتی کندرو از او پیشی بگیرد.
سرنوشت را ما – همه با هم – میسازیم ...