عالیم قاسم‌اُف، هنرمند نام آشنای موسیقی آذربایجان، امروز و فردا (19 و 20 اسفند) در تالار وحدت به‌همراه پرواز همای روی صحنه می‌رود.
در گفت‌و‌گویی که سایت موسیقی ایرانیان با این دو هنرمند انجام داده است، عالیم قاسم‌اف در باره موسیقی در کشور آذربایجان صحبت کرده و پرواز همای از ویژگی‌های کارهایش در موسیقی ایرانی گفته است.
عالیم قاسم‌اُف در بخشی از این گفت‌و‌گو تاکید کرده است: «اگر فرصت مهیا شود، دوست دارم بارها و بارها به ایران بیایم و کنسرت بدهم. در آذربایجان شبکه‌های تلویزیونی خوبی هستند که اختصاصا به انواع موسیقی از جمله پاپ، ارکسترال و اصیل می‌پردازند. آن‌جا به راحتی اجرا می‌کنند و مشکلی نداریم.»
این خواننده در واکنش به عمومیت موسیقی پاپ و کم‌رنگ شدن موسیقی‌های سنتی و محلی گفته است: «در تمام دنیا جوان‌ها بیشتر به سمت موسیقی پاپ تمایل دارند و این کمی به موسیقی سنگینی که موجود است، ضربه می‌زند. موسیقی سخت و سنگین ممکن است تماشاگر کم داشته باشد ولی در کشور آذربایجان موسیقی سنتی و مقامات، هنوز هم مقبولیت دارد.»
در ادامه این گفت‌و‌گو، پرواز همای در مورد نسبت آثارش با موسیقی ردیف دستگاهی ایران گفته است: «امن سواد موسیقی دارم. موسیقی خوانده‌ام و الان هم در ایتالیا موسیقی کلاسیک می‌خوانم. از موسیقی فولکلور شروع کردم و به موسیقی ایرانی رسیدم و حالا دارم موسیقی کلاسیک می‌خوانم. سواد آکوپایمان، آهنگسازی، کونت پوئن و هارمونی دارم. هم پیانو و هم ساز ایرانی می‌زنم و زندگی‌ام را برای این کار گذاشته‌ام. بنابراین راه پیدا کردن نقاط مشترک موسیقی‌ها را درک می‌کنم. برای موسیقی آذری، لری، گیلانی، خراسانی و ... وقت می‌گذارم و با بهترین‌های‌شان مراوده و از آن‌ها مطالبه می‌کنم و یاد می‌گیرم. همین الان با این موسیقی که از من در کنسرت می‌شنوید اگر فقط یک دو دو تا چهار تا کنید، می‌بینید تنها کسی که در حال حاضر موسیقی ایرانی کار می‌کند، من هستم. بقیه موسیقی ایرانی کار نمی‌کنند. همه موزیسین‌های ایرانی‌اند ولی کار ایرانی نمی‌کنند.»
او در واکنش به این پرسش که آیا در مورد همایون شجریان، علیرضا قربانی و سالار عقیلی هم چنین فکر می‌کند، پاسخ داده است: «همایون شجریان بخش‌های زیادی از موسیقی ایرانی را کار می‌کند. صدای سالار عقیلی هم صدای بسیار قشنگی است اما ... اما کدام یک از این‌ها دارند موسیقی ردیفی ایرانی کار می‌کند؟ آقای قربانی که فقط با ارکستر ملی و ویلن می‌خواند. تنها کسی که سازهای ایرانی و دستگاه اصفهان و ماهور، سه گاه و چهار گاه اجرا می‌کند، من هستم. من نوازنده‌هایی دارم که روی صحنه از مردم کف و سوت می‌گیرند. آن‌ها نوازنده‌های من هستند. به وقتش با ارکستر سمفونی کار می‌کنم و به وقتش هم با اپرا کار خواهم کرد.»
همای در مورد این که قبلا گفته بود شرایط طوری شده که دیگر با موزیسین ایرانی همکاری نمی‌کند، توضیح داده است: «شما وقتی می‌نشینی کنار موزیسین ایرانی؛ خودش را آن قدر خدا می‌داند که باور و ایده تو را قبول ندارد و در خدمت تو قرار نمی‌گیرد. این مشکلی است که نمی‌گذارد کنار یک استاد بنشینید.
از شهرام ناظری وقت گرفتم تا او را در قونیه ببینم. تلفنی گفتم «می خواهم شما را ببینم» چون نمی‌دانستند من چه کسی هستم گفتند «تشریف بیاورید.» وقتی رسیدم به هتل و گفتم «تشریف بیاورید پایین»، گفتند «وقت ندارم شما را ببینم.» خب من چه کار کنم؟! ده‌ها بار استاد شجریان را در مسیری دیدم و گفتم «می‌خواهم خدمت شما برسم و سوال‌های مهمی دارم.» گفتند «باشد، بیا و با فلانی تماس بگیر.» با فلانی که تماس گرفتم، گفت «استاد علاقه‌ای به دیدن شما ندارد.» خوشبختانه شخصا با کسی مشکل ندارم. هر کسی بیاید قدمش روی چشم، نیاید هم می‌گویم دوست نداشته بیاید.»
