مدتی بود که که وقتی به بخشهای مختلف خبری تلویزیون نگاه میانداختیم رد و نشانی از رضا حسینزاده، گوینده باسابقه خبر نمیدیدیم تا اینکه چندی پیش خبر وخامت حال او و بستریشدن این گوینده در بیمارستان منتشر شد. علت غیبتش در بخش اخبار تلویزیون را که جویا شدیم هر کسی دلیلی را برای آن آورد؛ عدهای کسالت و بیماری، عدهای بازنشستگی و ... اما خودش بههیچوجه زیر بار برچسب بازنشستگی نمیرود.
به گزارش روزنامه «صبا»، او میگوید بهدلیل ساختار سیاسی که این شغل دارد متاسفانه محدودیتهایی را به وجود میآورد: «من به مدت دو سال درگیر داستانهایی شدم و چند ماهی است بدون هیچ دلیلی از کار معلق شدهام. من برای دوری از سیاهنمایی مورد نظر و تاکید مقام معظم رهبری سکوت محض کردم تا خدایی نکرده آب به آسیاب دشمن ریخته نشود و شبکههای ماهوارهای از حرفهایم سوءبرداشت نکنند. من خودم را سرباز این نظام و افسر جنگ نرم آن میدانم و تنها درخواستم این است که با ریاست سازمان دکتر علیعسگری ملاقات کنم و حرفهایم را فقط و فقط به خودشان بزنم چراکه «گوش نامحرم نباشد جای پیغام سروش ...». از وی میخواهم به تنها نامه من که روی میزشان است رسیدگی کنند.»
حسینزاده میگوید: «من قرارداد همکاری تا پایان امسال را نیز داشتم اما بدون هیچ دلیلی از کار معلق شدم.»
او میافزاید: «من اصلا عنوان بازنشستگی را قبول نمیکنم و آن را بهشدت تکذیب میکنم و به آن اعتراض دارم. به عقیده من بازنشستگی برچسبی است برای کمرنگ نشاندادن زشتی خانهنشینی یک خبرخوان که یک سیاستمدار است. اگر در تاریخچه خبر صداوسیما نگاه کنید هیچ گویندهای در ۴٨ سالگی بازنشسته نشده است. مگر برای وکلای مجلس یا یک سیاستمدار، بازنشستگی معنا دارد؟ تا کی آزمون و خطا؟ ١٨ ساله بودم که وارد سازمان صداوسیما شدم و 30 سال است که در این حوزه فعالیت میکنم و درست در زمانی که یک گوینده به پختگی و اوج بلوغ رسانهای رسیده، برند شده است و میتوان از تجربیات او بهترین استفاده را کرد، کنار گذاشته میشود.»