محمود چه می گوید؟

یادداشت دریافتی- احسان اقبال سعید؛ بازهم احمدی نژاد، بازهم خبر. رئیس جمهور سابق ایران محمود احمدی نژاد که علاقه وافری به ثقل توجه بودن دارد و در دوران ریاست جمهوری اش هیچ فرصتی را برای سخن گفتن با اهالی رسانه از دست نمی داد اینبار دست به قلم برده و بیانیه ای درباره عدم حضورش در انتخابات آتی ریاست جمهوری و همینطور عدم حمایتش از شخص یا گروهی خاص در این انتخابات منتشر کرده است.

درباره نامه  سه بندی احمدی نژاد نکات چندگانه ای  را می توان یادآوری کرد:
1- احمدی نژاد پس از نام پروردگار نامه را اینگونه آغاز میکند: للهم عجل لولیک الفرج و العافیه و النصر و اجعلنا من خیر انصاره و اعوانه و المستشهدین بین یدیه
ملت شریف و بزرگوار ایران
سلام و درود خداوند بر شما و همه صالحان، آزادی خواهان و عدالت طلبان و با تبریک ایام الله دهه فجر

در رد برخی شایعات مبنی بر حمایت اینجانب از کاندیدای خاص در انتخابات سال آینده.آغاز نامه تمام مختصات احمدی نژاد دور دوم ریاست جمهوری اش را دارد، نامه با دعای فرج آغاز می شود.احمدی نژاد بار دیگر موعود گرایی خود و مرادش رحیم مشایی را در این نامه یادآوری می کند. او که در سالهای ریاست دولت  در محافل گوناگون حتی در حضورهای پرتعداد و پر عده اش در سازمان ملل هم دیدگاه موعود گرایانه اش را نمایان کرده است .این بارهم آنرا به نمایش گذاشت تاهم به یاران موافق پیغام بدهد که احمدی نژاد پیشین است و هم قلوب طبقات مذهبی تر جامعه را نشانه بگیرد.درودش بر صالحان، آزادیخواهان وعدالت طلبان هم که نمودش در ارتباط ویژه اش با چپهای چاوزی و نصیحت کردن و دعوت جهانیان از جایگاه مصلح اجتماعی بود بازهم در این نامه خودنمایی می کند.

اینها مواردیست که عموما در زمره منظومه فکری اسفندیار رحیم مشایی دسته بندی می شوند و می توان گفت برای احمدی نژاد از جان توان گذشتن لیک از اسفندیار هرگز.

2- احمدی نژاد در بند اول نامه چنین می نگارد: اینجانب عضو هیچ جناح و حزب و گروهی نیستم و خود را تنها قطره ای از اقیانوس زلال ملت ایران و خادم آنان می شمارم و این امر را یک افتخار ابدی می دانم.احمدی نژاد بار دیگر تکرار می کند که خود را فراتر از اصولگرایی می داند.او که در سال هشتاد و چهار کمترین اقبال را میان تشکل های اصولگرا داشت با دلخوری از عدم حمایت آنان در انتخابات شرکت کرد و پیروز شد. احمدی نژاد اصولگرایان سنتی را فاقد محبوبیت لازم و توان  پیروزی در مقابل اصلاح طلبان می داند و خود را ناجی آنان میداند و معتقد است آنان باید به دنبال او باشند نه عکس آن. او خود را یک گفتمان سوم در کنار دو جریان اصلی سیاسی کشور می داند و نمی خواهد ذیل اصولگرایی به زعم او نامحبوب دسته بندی گردد و شکستها و ناکامیهای احتمالی این جریان به پای او هم نوشته شود.احمدی نژاد در بند اول نامه اش این مورد را یاد آوری می کند.

3-در بند دوم نامه رئیس جمهور سابق چنین می گوید: از هیچ فرد یا جناح و حزب و گروهی حمایت نکرده و نخواهم کرد. این موضع قطعی و غیرقابل تغییر اینجانب است. احمدی نژاد خودش را یک برند سیاسی با مختصات منحصر به خودش می داند. فرورفتن در شمایل ساده زیستی حامی طبقات حاشیه نشین گفتار خاص و ...... پارامترهایی هستند که خاص شخص احمدی نژادند و او نمی خواهد این برند مگر توسط خودش یا مرادش اسفندیار رحیم مشایی برای صعود به ریاست جمهوری استفاده شوند .و دیگر اینکه حمایت احمدی نژاد و شکست احتمالی نامزد مورد حمایت می تواند وزن سیاسی و سبد رای مورد انتظار او برای ادوار بعدی که شاید نهی این دوره شاملش نباشد را با نقصان مواجه کند.

4- بند آخر نامه ی احمدی نژاد به این شرح است: ممکن است برخی افراد یا جریانات و جناح ها به خاطر منافع گروهی ، اخبار و شایعاتی تحت عنوان حمایت از شخص خاصی به نقل از اینجانب منتشر نماید. صریحا اعلام می نمایم که این نوع شایعات و اخبار حتی اگر از زبان نزدیکان اینجانب باشد ، خلاف واقع است و قویا تکذیب می شود.بازار سیاست و تاریخ در ایران مملو از خاطره و نقلهای شفاهیست که معمولا اثبات یا تکذیب آن در فرهنگ سیاسی شایعه محور ایران بسیار دشواراست. ممکن است در هیاهوی تبلیغات انتخاباتی نیروهای رادیکالتر اصولگرایی یا نیروهای نزدیک به برخی نامزدها که همپوشانی بالایی با احمدی نژاد دارند با استفاده از ابزارهای فوق سعی در بسیج حامیان احمدی نژاد به سمت کاندیدای مورد نظر خود داشته باشند. احمدی نژاد می خواهد این خطر آن روزهای پرهیاهو و تلاطم را اکنون مهار کند.از کلیت نامه می توان برداشت کرد احمدی نژاد سودای قدرت و سیاست را فرو نگذاشته و فضای ذهنی اش هم تغییر چندانی نکرده فقط منتظر فرصت مناسب جهت بازگشت است.وبا این نامه می خواهد هم اعتماد نظام را جلب کند و ولایت پذیری مورد تردیدش پس از خانه نشینی و ماجرای وزیر اطلاعات را ترمیم کند و  نگذارد دیگران به خرج او دنبال آمال و آرمان سیاسی خود باشند و اعتبارش را برای بازگشت خودش صیانت کند.