سید ابوالحسن مختاباد در خبرآنلاین نوشت: اگر در چند سال گذشته دغدغه‌های آقای علی مطهری را تعقیب کرده باشید، قطعا دفاع از آزادی بیان در صدر این پروژه‌ها قرار دارد. پروژه‌ای که به شکل مستقیم و غیر مستقیم با شغل و کار ما روزنامه‌نگاران در ارتباط است.
ماجرای برهم زدن مراسم سخنرانی آقای مطهری در مشهد تازه‌ترین رخداد در پروژه دفاع از آزادی بیان از سوی آقای مطهری است. ایشان دور قبل نیز پروژه بر هم زدن سخنرانی‌اش در شیراز را پی‌گیری کرده بود و آنگونه که خود نوشته است، از این که این کار به سرانجام رسیده است ابراز خرسندی کرده است. با شناختی که از جدیت و صداقت او در این گونه موارد سراغ داریم، می‌توان اطمینان حاصل کرد که اگر این شکایت به نقاطی خلاف میل آقای مطهری سوق پیدا می‌کرد، ایشان خاموش نمی‌نشستند.
ای کاش خود ایشان یا وکیلشان یک گزارشی از نتیجه این کار در اختیار افکار عمومی قراردهند تا همه ما با جزییات بیشتری تجربه او را برای دفاع از آزادی بیان پیش چشم داشته باشیم.
این سخن و ابراز خرسندی آقای مطهری از ماجرای شیراز به این معناست که او به اجرای قانون در همین وضعیتی که برخی و یا بسیاری از آن ناامیدند، امیدوار است و به گمانم نامه دومشان بر سر جریان مشابهی در همین زمینه در مشهد زمین بازی دفاع از آزادی بیان را اندکی فراختر کرده است.
اگر در دور قبل وظیفه حکومت و مجریان قانون شناسایی عوامل ناشناس بود، اکنون همه ما می‌دانیم که آن گونه برنامه‌ها، حداقل برای آقای مطهری پاسخ نمی‌دهد و منتقدان و مخالفان ایشان دریافته‌اند که آقای مطهری روی زمینی سفت ایستاده و یارای نرم کردن و نفوذ در آن را ندارند. پس به سمت بازی در وضعیتی شفاف روی آورده‌اند و چه خبر خوبی که آقای علم‌الهدی و دفترشان ورود و اصولا اعمال نفوذ در این زمینه را انکار کرده‌اند.
البته این نکته قابل یادآوری است که آقای مطهری از جمله افرادی بود که به لغو کنسرت‌های مجوز دار در مشهد اعتراض کرده بود.
دادستان نیشابور و پروژه نفود کنسرت کیهان کلهر
بنا بر این پرسش‌ها باید به این سمت حرکت کند که چه کسی به آقای دادستان نامه نوشته است که او به رغم تمامی مجوزهای قانونی و پشتیبانی‌هایی که از این کار صورت گرفته بود، احساس وظیفه کند و با چنین سخنرانی قانونی( آن هم از سوی شخص دوم قوه مقننه) برخورد کنند.
به خاطر آوریم که اگر آقای مطهری این پرسش را در فضای عمومی مطرح نمی‌کردند و جدیت و صداقتش در پی‌گیری این ماجرا و ماجراهایی دیگر در دفاع از آزادی بیان و اجرای قانون دفاع از حقوق شهروندی، بر دوست و دشمن و منتقد و موافق، اثبات نشده بود، حتی رئیس جمهور نیز به این سرعت واکنش نشان نمی‌داد.
باید این روحیه پرسشگری و ایستادن بر حقوق و دفاع از مرزهای قانونی آزادی بیان را پاس داشت و بر پای چنین نهالی آب افشاند و به تقویت آن مدد رساند و بر ذهن و دستان چنین نماینده شجاع و جسوری بوسه تحسین زد.
