تحفه فرانسوی، رقیب پراید

یکی از دو غول خودروسازی فرانسه مرکز تحقیقات خود را در زمینی به مساحت ١٥٠ هکتار در شهر «گویانگور» فرانسه بنا گذاشته تا بتواند بخش بزرگی از مهندسانش را که چیزی در حدود ١٢هزار کارمند (١٠ هزار کارمند مستقیم و دو هزار کارمند خارج از مجموعه رنو) بود از ٣٦ گوشه جهان در یک جا جمع کند.

تمام تولیدات جدید گروه خودروسازی رنو اکنون در این مرکز متولد می‌شوند. افتتاح این مرکز تحقیقات مرکزی رنو در سال ١٩٩٨ هم‌زمان با صدسالگی این کمپانی بود. یکی از مهم‌ترین اهداف راه‌اندازی این مرکز تحقیق و توسعه، کاهش زمان تولید یک محصول جدید است.

محصولی که در گذشته در محدوده زمانی پنج‌ساله تولید می‌شد، اکنون در دو سال، به بازار می‌رسد. دولت فرانسه با دراختیارداشتن ۱۵ درصد از سهام رنو، بزرگ‌ترین سهام‌دار آن محسوب می‌شود.

 رنو، مشتاق همکاری با ایران
این خودروساز مطرح فرانسوی که به گفته مسئولانش در دوران تحریم ایران را ترک نکرد و به همکاری‌اش ادامه داد، اکنون سودای آن را در سر می‌پروراند که بتواند جای پایش را در ایران سفت‌تر کند. برهمین‌اساس است که مسئولانش مشتاق هستند هرچه بیشتر از فعالیت‌های بین‌المللی‌‌اش بگویند.

این گروه خودروسازی که با سه برند در سطح جهانی شناخته می‌شود، سال گذشته (٢٠١٥) با فروش دومیلیون‌و ٨٠٠هزار خودرو، توانست درآمدی در حدود ٤٥میلیارد یورو داشته باشد. بازدید از این مؤسسه تحقیقاتی، با معرفی چند محصول جدید جهانی این خودروساز همراه بود، اما پیش از آن مسئول ارتباط با رسانه‌های این گروه خودروسازی به معرفی سه برند زیرمجموعه این شرکت پرداخت.

داچیا، نام یکی از برندهای این گروه خودروساز است که برای بازار هدف اروپای شرقی و شمال آفریقا تولید می‌شود. در کنار آن، رنو سامسونگ‌موتورز نیز تنها برند رنو است که در کره به بازار می‌آید. همچنین همکاری رنو و نیسان، نیز که اکنون به تولید مشترک با یکدیگر می‌پردازند و همین امر نیز سبب شده رتبه اتحاد این دو خودروساز  به چهارمین خودروساز بزرگ جهان ارتقا یابد، در سال ٢٠١٥ منجر به تولید محصولی جدید به نام «کجار» شد که در آن، کجار روی پلت‌فرم نیسان قشقایی ساخته شده است.

این همکاری مشترک بین رنو و نیسان به ١٥ سال گذشته بازمی‌گردد که خودروسازی نیسان با مشکلات اقتصادی روبه‌رو شد و رنو نیز ازدیگر‌سو به دنبال یک شریک برای توسعه فعالیت‌های خود بود. همین امر سبب شد تا رنو، رئیس‌کل کمپانی خود را به ژاپن بفرستد تا مؤسسه نیسان را سرِ پا کند. بر‌همین‌اساس هم، اکنون رنو ٤٤درصد از سهام نیسان را خریداری کرده و در مقابل نیسان نیز ١٥درصد سهام رنو را در دست گرفته است.

در همکاری مشترک رنو-نیسان، همکاری روی پلت‌فرم نیز وجود دارد تا هزینه‌های تمام‌شده خودرو کاهش یابد. اتحاد رنو-نیسان از همان ابتدا با هدف کاهش هزینه‌های تمام‌شده و در نهایت کاهش قیمت محصول نهایی انجام گرفته است. در همین راستا بود که رنو-نیسان در سال ٢٠١٥، با همکاری مشترک توانستند هشت میلیون فروش در سطح جهانی داشته باشند.

اتحاد رنو-نیسان همچنین در قالب مشارکت با «آوتوواز» خودروساز روسی و «دایملر» آلمانی به تولید دو محصول «توئینگو» برای رنو و «اسمارت» برای دایملر دست زد. این دو خودرو پلت‌فرمی مشترک دارند و فقط طراحی آنها با یکدیگر متفاوت است.

رقابت آلاسکان با هایلوکس تویوتا در ایران در صورت ورود به بازار ایران
همچنین گروه خودروسازی رنو در این بازدید، خبر از ورود خودروی آلاسکان در آینده‌ای نزدیک به بازار آمریکای جنوبی خبر داد. آرنولو براون، مسئول تولید خاورمیانه و آفریقای این کمپانی با رونمایی از کانسپت خودرو آلاسکان در مرکز تحقیقات رنو، گفت: «این خودرو بیش از یک تن وزن دارد و قرار است با میتسوبیشی رقابت کند. پلت‌فرم آلاسکان با نیسان ناوارا یکی است و در صورت ورود به ایران، با هایلوکس تویوتا رقابت خواهد کرد. این کانسپت، آخرین محصول مشترک گروه خودروسازی نیسان-رنو است و هنوز قیمتی برای آن در نظر گرفته نشده است».

براون با نگاهی به بازار خودرو در ایران می‌گوید: «ایران دو بازار دارد. ٩٥ درصد بازار ایران از ساخت محلی و پنج‌ درصد آن از واردات تأمین می‌شود».

او با بیان اینکه تلاش می‌کنیم تولیدات هر خودرو با شرایط منطقه‌ای اعم از وضعیت جاده‌ها و آب‌وهوا و...، تطبیق داده شود، می‌گوید: «درحال‌حاضر سهم بازار رنو در ایران ٥,٥ درصد است که شامل محصولات وارداتی رنو از طریق نگین‌خودرو و تولید مشترک داخلی از طریق رنو پارس است».

رؤیای رنو  در ایران
مسئول خاورمیانه و آفریقای این کمپانی اما از اهداف بلندمدت این گروه خودروسازی در ایران این‌گونه یاد می‌کند: «هدف ما افزایش سهم رنو در ایران به بیش از ٢٠ درصد است و قصد داریم در حلقه سه خودروساز مهم در ایران قرار بگیریم».

اشاره او به شرکت خودروسازی هیوندایی است که پس از ایران‌خودرو و سایپا توانست در دوران تحریم، جایگاه رنو را در ایران بگیرد و به پرفروش‌ترین محصول در بازار خودروی ایران تبدیل شود.

رقیب سرسخت پراید از  راه می‌رسد؟
در این بازدید از خودروهایی (دو خودرو مفهومی کوهنورد و اسپرت کوئید) کوچک و اسپرت به نام KWID رونمایی شد که برای بازار هندوستان آماده شده بود و به گفته براون می‌تواند با قیمت زیر ٣٠ میلیون تومان در بازار ایران به فروش برسد. به گفته او، این محصول در صورت نتیجه مذاکرات رنو با ایران، رقیب اصلی پراید در ایران خواهد شد.

این در حالی است که به‌تازگی مؤسسه «گلوبال‌ان‌کپ» (Global Ncap) که یک مؤسسه معتبر و مستقل جهانی است، به بررسی سطح کیفیت و ایمنی این خودرو پرداخت و اعلام کرد در تست خودروی «کوئید» که چندی پیش از سوی این مؤسسه انجام شده، این خودرو حتی موفق به کسب یک ستاره از پنج ستاره ایمنی نیز نشده است. این مؤسسه سه نمونه از کوئید که نمونه دوم و سوم مدل‌های ارتقایافته این خودرو بوده‌اند را با تست تصادف، سنجیده که نتایج آن به شرح زیر است:

«اولین نسخه از این خودرو که تست شد، از بین سری اول مدل‌های تولیدی انتخاب شده بود و بدون هیچ تجهیزات ایمنی و حتی کیسه هوای راننده تست شد؛ این خودرو برای ایمنی سرنشین بزرگسال امتیاز صفر گرفت. بدنه این نسخه کاملا بی‌ثبات ارزیابی شد. ایمنی سر و قفسه سینه راننده در این نسخه ضعیف بود و قفسه سینه سرنشین کمی ایمنی داشت. زانوی سرنشینان در این نسخه می‌تواند از سوی ساختار خطرناک داشبورد تهدید شود».

نسخه دوم کوئید که از سوی این مؤسسه تست شده از دوم آوریل ۲۰۱۶ تولید می‌شود. گلوبال ان‌کپ اعلام کرده رنو این نسخه را سری به‌روزشده کوئید می‌داند که انتظار می‌رفت سطح ایمنی بهتری داشته باشد؛ اما این نسخه نیز در ایمنی سرنشین بزرگسال امتیاز صفر و در ایمنی سرنشین کودک امتیاز دو از پنج ستاره را دریافت کرده است. به گفته این سازمان، ساختار این خودرو از بین نرفت؛ اما باز هم بی‌ثبات است و نمی‌تواند فشار بیشتری را تحمل کند.

سومین نسخه‌ای که تست شد یک کوئید با ساختاری قوی‌تر و همچنین کیسه هوای راننده بود که به‌عنوان یک آپشن اضافی در نسخه ممتاز این خودرو ارائه می‌شود؛ اما این نسخه نیز در ایمنی سرنشین بزرگسال امتیاز صفر و در ایمنی سرنشین کودک امتیاز دو را کسب کرد. در ادامه این گزارش، گلوبال ان‌کپ اعلام کرده رنو باید اصلاحات بیشتری را در خودروی کوئید اعمال کند.

نتیجه این گزارش در حالی انتشار یافته که مسئول خاورمیانه و آفریقای کمپانی رنو با اشاره به اینکه نیاز بازار ایران از هندوستان بیشتر است، می‌گوید: «باید آپشن‌های بیشتری مانند ABS، ایربگ سرنشین، برف‌پاک‌کن شیشه پشت خودرو و... روی این خودرو سوار شود که وجود آنها در هندوستان اجباری نیست.

همین موضوع سبب می‌شود قیمت‌های این محصول در بازار ایران با افزایش روبه‌رو شود».
بااین‌حال، آن‌گونه که از خبرها حاکی است، اکنون به‌دلیل پایین‌بودن قیمت این خودرو، ایران‌خودرو و سایپا، مشتاق به دراختیارگرفتن تولید این خودرو در ایران هستند و از آن‌سو شرکت رنو نیز در چانه‌زنی‌های خود به مذاکرات در این زمینه ادامه داده و از احتمال تولید مستقل این خودرو در ایران نیز خبر داده است.

بی‌علاقگی وزارت نیرو به ورود خودروهای برقی به ایران
در این بازدید همچنین از خودروهای توزی و زوئه نیز رونمایی شد که خودروهایی تماما برقی هستند و ورودشان به ایران بستگی به سیاست‌های دولت دارد، زیرا قیمت آنها از خودروهای بنزینی بیشتر است و قیمت بالاتری دارند. این خودروهای برقی، مصرف برق را با افزایش مواجه می‌کنند و چندان موردپسند دولت ایران (وزارت نیرو) نیستند، زیرا فشار بیشتری به شبکه برق ایران وارد می‌آورند.

در بخش دیگری، از قسمت شبیه‌سازی (سیمولشن) مرکز تحقیقات رنو بازدید به عمل آمد. در این بخش، اسکنر برای تحقیقات درباره رانندگی در نظر گرفته می‌شود. این اسکنر در تحقیقات رانندگی رتبه یک را در جهان دارد و نرم‌افزار آن متعلق به کمپانی رنو است و با کمپانی اوکتال به بازار می‌رود. به گفته حکیم محلبی، مسئول بخش تیم و شبیه‌سازی این مرکز، تصاویر از طریق پنج پنجره با کیفیت چهار کیلوپیکسل ارسال می‌شود که چنین نرم‌افزاری در تحقیقات خودرو هنوز در جهان وجود ندارد.

همچنین در بازدید غرفه کمپانی رنو در نمایشگاه جهانی خودرو، از خودرو کانسپت (مفهومی) رنو با نام ترزور رونمایی شد؛ نام این خودرو که در فرانسوی به‌معنای گنج است، یادآور روزهایی است که در آینده، انسان پاک‌بودن هوا را به‌دور از آلایندگی انتظار می‌کشد. این خودروی تماما برقی، آخرین ایده گروه خودروسازی رنو برای ساخت پلت‌فرم‌های مختلف خودرو در سال‌های آینده و متناسب با هر کشور است.

چند روز قبل از این بازدید در مرکز تحقیقات رنو و نمایشگاه جهانی خودرو، محمدرضا نعمت‌زاده، وزیر صنعت، معدن و تجارت ایران، در جریان بازدید از این نمایشگاه، با مدیران رنو دیدار کرد؛ این دیدار در نهایت به امضای توافق‌نامه همکاری میان وزارت صنعت ایران و شرکت فرانسوی رنو در قالب «جوینت‌ونچر» منجر شد.

این توافق‌نامه همکاری از سوی منصور معظمی، رئیس هیأت عامل سازمان گسترش و نوسازی صنایع ایران، به نمایندگی از دولت جمهوری اسلامی ایران و تیری بلوره، قائم‌مقام شرکت رنو، به امضا رسید و قرار است براساس آن جوینت‌ونچر جدید شکل بگیرد.

امضای همین توافق‌نامه، نعمت‌زاده و معظمی را به مجلس کشاند؛ چند روز پیش، نایب‌رئیس کمیسیون صنایع و معادن از دعوت وزیر صنعت و رئیس ایدرو به مجلس برای ارائه توضیحاتی درباره قرارداد با «رنو» خبر داده بود.

به گزارش ایسنا، داریوش اسماعیلی با بیان اینکه مجلس با کلیت انعقاد قراردادهای جدید خودرویی موافق است، گفت: قرارداد رنو با سازمان گسترش با ابهاماتی روبه‌رو است، ابهاماتی که در قرارداد رنو با سازمان گسترش مشهود است، سهام ٦٠ درصدی رنو و ٤٠ درصدی ایران است و همچنین ایدرو یک سازمان توسعه‌ای است و انتظار این بود که شرکت‌های زیرمجموعه این سازمان در اجرای اصل ٤٤ قانون اساسی قرارداد منعقد می‌کردند.

 همچنین نقش قطعه‌سازان داخلی در قرارداد ایدرو و رنو مشخص نیست و باید شفاف‌سازی شود که چه بخشی از قطعات در داخل تولید می‌شود و چه بخشی از خارج تأمین خواهد شد.

اسماعیلی با تأکید بر اینکه ابهامات باید رفع و در صورت نیاز اصلاحاتی در این قرارداد انجام شود، تصریح کرد: باید توجه کرد انعقاد قراردادهای خودرویی براساس سه مؤلفه انجام می‌شود که رعایت این مؤلفه‌ها الزامی است؛ مؤلفه اول، انتقال تکنولوژی به داخل، دوم استفاده از ظرفیت‌های تولید داخلی مانند قطعه‌سازان و سوم اینکه کیفیت افزایش پیدا کند و قیمت کاهش یابد؛ فقط در این صورت قراردادها مفید و به نفع کشور و صنعت خودرو خواهد بود.