تو این سی و چند ساله خیلی چیزا از بین رفته چیز های بی ارزش شده با ارزش و چیز های با ارزش شده بی ارزش قبلا مردم از نداری خجالت می کشیدند لباس وسله دار بپو شند حالا لباس را نخریده پاره می کنند تا بدن نما باشد .
چرا ما مردم ایران با هرچیز که به نظر خودمون خوش نیاد مخالفیم!!؟ چرا تحقیق نکرده همه چیز را رد می کنیم؟ یکی برا اختلاس و حقوق های کلان نظر اعدام نداد، ولی برا یه لباس حکم اعدام صادر کردند!!؟
نسبت به شلوارهای پاره که سالیلا درازی در ایران مرسوم است و البته قیمتش هم گرونه، کسی اعتراضی نکرد چرا؟
در ضمن باید به قول بزرگی همه جیزمون به همه چیزمون بیاد. این لباسها به موسیقیمون به رمان هامون، به .... دیگه میاد.
اين در كشورهاي غربي لباس كار است
2 ريال بيشتر نمي ارزد