برادر حاج احمد متوسلیان گفت: فاصله تا آزادی حاج احمد دو قدم هم نبود و خیلی راحت میشد برادرم را از نیروهای اسرائیلی پس گرفت، اما نمیدانم چه سیاستی اعمال شد که الان اسارت ایشان ۳۴ است ادامه دارد.
امیر متوسلیان برادر حاج احمد متوسلیان در گفتوگو ایلنا، با بیان اینکه اخیراً سردار دهقان و محسن رضایی مسئله زنده بودن برادرم را اعلام کردند و گفتند که اسنادی دال بر زنده بودن حاج احمد وجود دارد، اظهار داشت: این خبر جدیدی نیست و از روز اول همه میدانستند که حاج احمد زنده است.
او افزود: برای ما این مسئله جدیدی نبود و میدانستیم که از ابتدا حاج احمد دست رژیم صهیونیستی بود، اما اقدامی برای آزادی او انجام نشد و حرکت درستی دراین زمینه انجام نشد. حتی پیگیریهایی از طریق همشیره و اخوی در سفر به لبنان انجام شد، اما تا زمانی که مسئولان وارد عمل نشوند نمیتوان شخصاً کاری در این زمینه انجام داد که نتیجه بخش باشد که آن هم باید از ابتدا اقدام میشد.
برادر حاج احمد متوسلیان ادامه داد: معتقدیم همان ابتدا میشد حاج احمد را با کسانی که در اسارت نیروهای ما بودند معاوضه کرد. شهید همت میگفت میتوانستیم حاج احمد را پس بگیریم، اما او دست اسرائیلیها ماندگار شد. متاسفانه کسانی که آن زمان در سوریه با حاج احمد بودند امروز ترجیح دادند سکوت کنند. احمد متوسلیان برای کمک به مردم مظلوم فلسطین به سوریه رفت چرا که در آن زمان اسرائیل به آنجا حمله کرده بود، قرار بود نیروهای ما با سوریه یکی شوند و علیه اسرائیل اقدام کنند، آنجا نیروهای ما متوجه میشوند که اعراب اهل جنگ با یکدیگر نیستند برای همین حاج احمد به تهران بازگشت و این مسئله را با حضرت امام مطرح کرد. امام فرمودند بنده قلباً هم موافق این مسئله نبودم اما حالا دیگر وارد جنگ نشوید و خونی ریخته نشود. خودتان برگردید و اگر کسی میماند کار فرهنگی کند.
امیر متوسلیان تصریح کرد: بعد حاج احمد به سوریه بازگشت روز ۱۴ تیر ۱۳۶۱ آقای محسن موسوی که کاردار ایران در بیروت بود، پیشنهاد داد قبل از بازگشت به تهران به اتفاق به بیروت برویم. در مسیر رفتن به بیروت در یکی از ایستهای بازرسی به نام «حاجزبرباره» و آنجا گروهکی به نام گروهک فلانژ که سرکرده آنها «سمیر جعجع» بود آنها را دستگیر میکنند. جانشین حاج احمد در آن زمان آقای محسنی بودند آنها هم در پی این ماجرا در عملیاتی برخی از نیروهای این گروهک را دستگیر میکنند تا آنها را با حاج احمد مبادله کنند.
او متذکر شد: در این میان شهید «عماد مغنیه» پیشنهاد میدهد فردی را دارم که اگر بخواهید میتوانید او را با حاج احمد مبادله کنید، برای همین بنزی را که «حافظ اسد» به حاج احمد داده بود تا بتواند در مقرهای نظامی تردد کند به شهید «عماد مغنیه» میدهند. او با آن بنز، یک نیروی آمریکایی که از مسشتشاران آنها بود و به زبان عربی و انگلیسی مسلط بود را با خود میآورد و او را در همان «پادگان زبدانی» نگهداری میکنند تا با حاج احمد مبادله کنند اما این موضوع را با تهران در میان میگذارند. گویا از تهران گفته میشود که اقدامی انجام ندهید و به تهران بازگردید.
متوسلیان یادآور شد: بعد از آن بابت آن فرد آمریکایی، حزبالله حدود ۲۵ نفر از اسرای خود را آزاد میکند و حاج احمد همان جا ماند. فاصله تا آزادی حاج احمد حتی دو قدم هم نبود و خیلی راحت می شد برادرم را از نیروهای اسرائیلی پس گرفت اما نمی دانم چه سیاستی اعمال شد که الان اسارت ایشان ۳۴ است ادامه دارد. وقتی سردار دهقان و آقای رضایی مطرح کردند که حاج احمد زنده است، در دل خودم از آنها گله کردم که اگر میدانید حاج احمد زنده است شما چه کاری برای آزادی او انجام دادهاید؟
او ادامه داد: برادرم ۳۴ سال است که در اسارت است. ما در گذشته روابطی با عربستان داشتیم که می توانستیم از این کشور بخواهیم حاج احمد را از اسرائیلی ها پس بگیرد اما الان همان روابط را هم با عربستان نداریم و عملا جایی وجود ندارد که بتوان پشت میز مذاکره راجع به این مساله صحبت کرد.
امیر متوسلیان خاطرنشان کرد: همه میدانیم حاج احمد زنده است چون او فردی است که حتما اسرائیل او را نگه میدارد. حاج احمد برای اسرائیلیها خیلی ارزش داشت و دارد. یک روز آقای رضایی برای عرض تسلیت به منظور درگذشت پدرم در منزل ما حاضر شدند و گفتن حاج احمد را اسرائیلیها بهتر از ما میشناختند و همین شناخت کافی بود برای اینکه برادرم را از دست ندهند. حتما سردار دهقان به شواهدی در مورد زنده بودن برادرم دست پیدا کردند که این موضوع را مطرح می کنند اما گفتن این حرف تنها داغ ما را دوباره تازه کرد و غم ما را بیشتر کرد که حاج احمد زنده است، اما هیچ دسترسی به او وجود ندارد.
او گفت: حاج احمد در سن ۲۹ سالگی به اسارت درآمد و ۳۴ سال است که دست اسرائیلیها است یعنی برادرم الان حاج احمد متوسلیان ۶۳ ساله است.
برادر حاج احمد متولسیان ادامه داد: ۳۴ سال از این موضوع گذشته و این موضوع برای دیروز و امروز نیست اگر شما امروز یک وسیله را گم کنید، نهایتا اگر دو روز جدی دنبال آن بگردید، احتمال پیدا کردن آن را دارید اما وقتی دچار گذر زمان شد نباید امیدی به پیدا کردن آن داشته باشید.
متوسلیان یادآور شد: از ربوده شدن حاج احمد ۳۴ سال گذشته است و معتقدیم همان روز میشد حاج احمد را معامله کرد، ولی این کار نشد و امروز موضوع زنده بودن برادرم مطرح میشود.
او ابراز داشت: در سالروز آزادسازی خرمشهر اعلام کردند که احمد متوسلیان زنده است. چندین سال است که از آزادسازی خرمشهر میگذرد و چند سالی است که اصلا اسمی از احمد متوسلیان به عنوان کسی که فاتح خرمشهر بود نمیآورند.
برادر حاج احمد متوسلیان با بیان اینکه خواهشم از مسئولان کشورمان این است که خودشان را از این بلاتکلیفی نجات دهند، افزود: اگر حاج احمد زنده است چرا یک روز یک پل افتتاح می کنید و روی آن مینویسید «پل سردار شهید حاج احمد متوسلیان» و در جایی دیگر روی یک پل مینویسید «سردار جاویدالاثر احمد متوسلیان»
او ادامه داد: اگر حاج احمد زنده است آن را رسانهای اعلام کنید و پشت آن بایستید و برای آزادی او پیگیری و اقدام کنید اما اگر هم اطلاع دارید که حاج احمد شهید شده است برای او مراسمی در شأن احمد متوسلیان بگیرید.
برادر حاج احمد متوسلیان در پایان خاطرنشان کرد: مسئولان خود را از بلاتکلیفی نجات دهند، پدر ما با چشم انتظاری حاج احمد از دنیا رفت، مادرمان هم در بیمارستان است و وقتی این روزها کسی برای عیادت میآید و میگوید تبریک عرض میکنم که حاج احمد آقا زنده است، این مادر صد بار میمیرد چون چشمانتظار است. اگر واقعا حاج احمد زنده است مسئولان پیگیریهای خود را نشان بدهند تا ما هم آنها را بفهمیم و درک کنیم. اینکه بعد از ۳۴ سال میآیند و میگویند حاج احمد زنده است، نمیدانند این حرفها هزاران کشته روحی و فکری و عاطفی به جا می گذارد.
این قسمت قابل تامل بود
متأسفانه جیفه ی دنیا و مادیات چشم اغلب مدیران کشور ما رو بسته و اصلاً به فکر حاج احمد عزیز نیستند.
واقعاً خدا کمک همه کنه و این بلا تکلیفی با عنایت حضرت حجت صلوات الله علیه هر چه زودتر به انتها برسه ...