ریاست مجلس باید دست به دست شود

فرارو- یک استاد دانشگاه با اشاره به تاکتیک تندروها برای ایجاد تفرقه میان عارف و لاریجانی گفت: «اساسا نفس بزرگ نمایی جایگاه نقل و انتقال ریاست مجلس از لاریجانی به عارف و عارف به لاریجانی مطرح نیست. آنچه مطرح است آن است که مجلس به آن شانی نزدیک شود که معمار انقلاب آن را در راس همه امور خواند.»

بعد از پیروزی ائتلاف امید در انتخابات مجلس، اکنون تندروها سعی دارند با دوئل سازی میان عارف و لاریجانی بر سر ریاست مجلس، ائتلاف شکل گرفته میان اصلاح طلبان و اصولگرایان میانه رو را برهم بزنند. چگونه می توان این تاکتیک تندروها را بی اثر کرد؟

دکتر مهدی مطهرنیا استاد دانشگاه و کارشناس مسائل سیاسی در گفتگو با فرارو گفت: «تاکتیکی که امروز نومحافظه کاران و نه اصولگرایان در حال انجام آن بر ضد ائتلاف امید هستند نوعی عملیات روانی نخ نما است که در کارکرد نومحافظه کارانه آنها نهفته است.»

وی ادامه داد: «نئوکان های ایران مانند نئوکان های آمریکا متکی بر بعضی از ساختارهای نظامی و با کارکردهای تعریف شده ناشی از آنچه که عملیات و جنگ روانی خوانده می شود فعالیت می کنند.»

وی افزود: «آنها بر آن هستند که با ایجاد گزاره های مناسب و متناسب با ادبیات رقیب و دستکاری در این ادبیات نوعی تفرقه و تشتت میان اصلاح طلبان، اعتدال گرایان و اصولگرایان منطقی را دنبال کنند و بدین ترتیب با ایجاد شکاف معنادار یا حداقل تاخر در رفتار همگرایانه آنها زمینه های موفقیت خود را برای انتخابات آینده فراهم سازند و عملکرد همگرای آنها را در ایجاد فضای مناسب برای وحدت بیشتر و به پیروی از آن کارکرد مناسب تر در پاسخ گویی به نیازهای واقعی و خواسته های حقیقی مردم بوجود آورند.»

این کارشناس مسائل سیاسی تصریح کرد: «لذا این نوع علمکرد با توجه به سابقه عملکرد رفتار و کنش سیاسی نومحافظه کاران نخ نما است. لیست امید و دولت باید عزم جدی خود را در مرحله نخست متوجه ایجاد همگرایی اصولی و منطقی بین کنشگران سیاسی دنبال کنند که خواهان افزایش سطح کارآمدی دولت و نظام در پاسخ گویی به مردم هستند.»

وی ادامه داد: «نمی توان به مردمی که خواهان ایجاد یک فضای مثبت در جهت حصول به آزادی، عدالت، آرامش و آسایش هستند با سیاست بازی های متناوب پاسخ داد. انقلاب به دهه چهارم خود وارد و در حال خروج از آن است. از این رو باید پاسخگوی نیازهای واقعی و خواسته های حقیقی مردم باشد.»

وی افزود: «اگر تناوب تغییر نخبگان از یک جناح به جناح دیگر موجب ارتقای سطح آسایش، آرامش و مهم تر از آن گسترش آزادی و عدالت اجتماعی نشود، وضعیت ایران از نظر بافت متن قدرت به مانند آمریکا نیست که یک نظام دوقطبی ناشی از دست به دست شدن قدرت از جمهوری خواهان به دموکراتها و برعکس پاسخگو باشد. لذا دچار نوعی نقصان استحکام قدرت در درون خواهد شد.»

مطهرنیا تصریح کرد: «این واقعیت را اصولگرایان منطقی پذیرفته اند و از این جهت است که اکنون با اعتدالیون و اصلاح طلبان همراه شده و در آینده می توانند در چارچوب تحول خواهان عمل کنند. لذا این همگرایی ضرورت دارد.»

وی ادامه داد: «در مرحله دوم و در آینده و تشکیل مجلس دهم باید زمینه های همگرایی مبتنی بر رفع بحران های داخلی و حل و فصل چالش های منطقه ای و بین المللی بین مجلس و دولت حاصل آید. همگرایی دولت و مجلس به این معنا نیست که مجلسیان دولتی و دولتی ها مجلسی شوند؛ بلکه به این معنا است که هر دو باید کارکردهای تعریف شده قانونی خود را به انجام رسانده و زمینه ساز بالا رفتن میزان کارآمدی نظام سیاسی در رفع این بحران ها شوند.»

مطهرنیا در پاسخ به این سوال که آیا راه حلی برای معادله عارف - لاریجانی جهت انتخاب ریاست مجلس وجود دارد که تیر تفرقه تندروها به سنگ بخورد؟، گفت: «راه حل اصلی این کار دست به دست شدن ریاست مجلس در دوره آینده است. به باور من در دو ساله نخست این اصولگرایان معتدل هستند که باید به صورت یک پُل انتقالی وارد عمل شوند و حداقل اصلاح طلبان و اعتدالیون در سال نخست به طور کامل از ریاست لاریجانی بر مجلس حمایت کنند و وحدت عملیاتی خود را به نمایش بگذراند.»

وی ادامه داد: «عارف مرد بزرگی است که وجود او در مجلس و موجودیت تفکر او  می تواند در صحن مجلس و نه هیات رئیسه یک قدرت نرم قانون گذاری را به نمایش بگذارد. حتی نیازی نیست که بر اساس یک پیشنهاد تقلیل گرایانه عارف رئیس مرکز پژوهش های مجلس شود. به نظر می رسد اگر عارف به عنوان یک نماینده فاخر رئیس فراکسیون تحول خواهان شود و مطهری در کنار او و او در کنار مطهری زبان گویای مردم باشند این دوران گذار به صورت منطقی طی خواهد شد.»

وی افزود: «اساسا نفس بزرگ نمایی جایگاه نقل و انتقال ریاست مجلس از لاریجانی به عارف و عارف به لاریجانی مطرح نیست. آنچه مطرح است آن است که مجلس به آن شانی نزدیک شود که معمار انقلاب آن را در راس همه امور خواند.»

این استاد دانشگاه اظهار کرد: «لاریجانی نشان داده که از ظرفیت های مناسبی برای بازنگری و نگاه واقع بینانه به واقعیت های موجود کشور در عرصه سیاست داخلی و فراداخلی برخوردار است.»

وی ادامه داد: «اگرچه گفتمان حاکم بر عمل سیاسی وی گفتمانی بوده است که واقعیت گریز و گاه در پرتو آرمان گرایی ها منفعت خیز بوده است. لذا علی لاریجانی باید فارغ از گرایش های بعضی از اعضای خانواده خود و فضای گفتمانی حاکم بر عمل سیاسی آنها انتخابی سخت را پیشه کند. او باید به آنچه که خود صحیح می داند عمل کند و به نظر می رسد که او در این سال های اخیر منتهی به انتخابات هفت اسفند این مهم را نشان داد و مهرهای پرت شده از سوی کسانی که بر پیشانی خود جای مهر داشتند را پذیرفت.»