یادداشت دریافتی- مرتضی برهان؛ برجام (برنامه جامع اقدام مشترک) توافقی هسته ای بین ایران و گروه 1+5 بود که طبق آن ایران توسعه بخش هایی از برنامه هسته ای خود را محدود کردو در مقابل طرف های غربی حق غنی سازی اورانیوم در ایران را به رسمیت شناخته و تحریم های شورای امنیت سازمان ملل، اتحادیه اروپا و آمریکا علیه ایران را لغو کردند.
این دور از مذاکرات هسته ای که با پیشنهاد دولت اوباما و میانجی گری دولت عمان آغاز شد با موافقت مقامات عالی جمهوری اسلامی و با روی کارآمدن دولت حسن روحانی و تشکیل تیمی مجرب به مدیریت محمد جواد ظریف در وزارت خارجه به سرانجام رسید.
بعد از حصول توافق هسته ای هر دو طرف مذاکره نسبتاً راضی به خانه برگشتند. دولت ایران میگفت کشور را در مقابل پروژه نفت در برابر غذا غربیها نجات داده و به توسعه اقتصادی کشور می پردازد و از طرفی آمریکاییها مدعی بودند ایران را از ساخت سلاح هسته ای دور کرده اند.
رهبری نظام نیز با تعبیر نرمش قهرمانانه از ابتدا حامی تیم مذاکره کننده ومذاکره با آمریکاییها تنها در زمینه هسته ای بودند که این مورد رمز اصلی موفقیت این مذاکرات بود.
پس ازاینکه برجام به سرانجام رسید، رییس جمهور خواستار روشی مشابه مذاکرات هسته ای در رابطه با بقیه مساﺌل و معضلات کشور به عنوان برجام داخلی شد. روحانی که نیک میدانست بهبود اقتصادی و معیشتی مردم، روابط سیاسی منطقه ای و بین المللی و در یک کلام توسعه ایران در امتداد سیاست هایی است که در داخل کشور و بین تمام مقامات عالی نظام و سران قوا در مورد انها اجماع وجود داشته باشد، پس از برجام دیگر بصورت عینی و عملی این یقین برایش حاصل شد که بدون جلب نظر دیگر مراکز قدرت وتصمیم گیر کشور نمی توان از پس مشکلات انباشته شده در 10 سال گذشته که برآمده از سو مدیریت در قوه مجریه بوده، به نحو احسن برآمد.
رییس جمهور هرچه بیشتر در اظهارنظرهای خود از برجام داخلی سخن میگوید با مخالفت های بیشتر، تندتر و در سطوح بالاتری مواجه میشود و ادامه این روند بدین شیوه نه تنها سودی برای کشور وعایدی برای ملت در پی ندارد بلکه ممکن است باعث زمین گیر شدن دولت در مابقی وظایف و مسولیتهای قانونی خود شود.
بنابرین رییس جمهور و مشاورینش باید طرحی نو دراندازند و در این مسیر ابتدا ستونهایی محکم برای قراردادن بنای خود بروی آن پی ریزی کنند.
1. روحانی ابتدا باید بطور شفاف و رودررو با مردم سخن بگوید و هر انچه مقصودش از برجام داخلی است به تفصیل شرح دهد، به خصوص به پایگاه اجتماعی و حامیان اﺌتلا ف 24 خرداد 92 گزارش اقدامات انجام شده برای تحقق شعارها و وعده های انتخاباتی خود را ارا ﺋه دهد.
2. دولت باید بطور همزمان با مراکز عالی تصمیم گیری نظام به رایزنی و اعتمادسازی ادامه دهد ومتقابلاً نیز باید این ظرفیت وجود داشته باشد تا از توان دیپلماسی دولت برای تامین منافع ملی واقتصادی کشورمان ضمن تحکیم امنیت ملی کمال استفاده صورت بپذیرد - هرچند که 8 میلیون نفرجوان تحصیلکرده بیکار و 10 میلیون نفر حاشیه نشین در اطراف کلانشهرها و شهرهای بزرگ نیز جدا از امنیت ملی محسوب نمی شود - و این تلقی وجود نداشته باشد که ماموریت از پیش تعیین شده دولت به پایان رسیده است و بعد از این دولت تنها باید به امور روزمره کشور بپردازد چرا که بالغ بر 18 میلیون رای ملت به برنامه هایی بود که دولت تدبیر و امید در جریان انتخابات 92 به مردم وعده آن را داده بود.
3. برجام داخلی به مفاهمه، مباحثه و حتی مناظره بیشتری نیاز دارد تا صیقل داده شود و برآیند آن آنچه باشد که صلاح کشور و ملت در آن است بنابراین برجام داخلی باید در برنامه های میان مدت و یا حتی بلند مدت دولت نیز پیگیری شود.
4. روحانی می بایست در پانزده ماه باقی مانده به انتخابات سال آینده و پایان دوره اول ریاست جمهوری خود تمرکز بیشتری بر ادامه روند کاهش نرخ تورم (افزایش قدرت خرید طبقه متوسط و پایین جامعه) و ایجاد اشتغال برای جوانان (رونق اقتصادی و خروج از رکود) داشته که این هردو بطور همزمان کار سخت دولت است و همکاری و هماهنگی بیشتری را از تیم اقتصادی، صنعتی و نیز عمرانی دولت برای همراهی یکدیگر طلب میکند.