یادداشت دریافتی- سید محمد حسینی*؛ سلام جناب تام کاتن. شنیدهام که در یادداشتهایت به وزیر امور خارجه، ملت و تاریخ ایران توهین کردهای و آقای ظریف را به مناظره فرا خواندهای پس پاسخت را بشنو که نه یک دیپلمات در رتبه ایشان، بلکه یک دانشجوی رشته فقه و حقوق پاسخت را میدهد.
ابتدا با بیادبی تمام لب به سخن گشوده و از الفاظی استفاده کردهای که نه تنها درشان یک سناتور، بلکه درشان یک فرد عامی در خیابانهای کشورت هم نیست و ما در پاسخ به آن توهینها به شما سلام میدهم و مقابله به مثل نمیکنیم چرا که بر خلاف شما، قبل از قانون، مذهب ما از اهانت نهی میکند.
شما در مطالب خود درخواست مناظره در مورد قانون اساسی آمریکا را داشتهاید. البته منظورتان از مناظره در مورد قانون اساسی را مشخص نکردید که آیا مراد شما همان بند ۲ بخش ۲ قانون اساسی آمریکا است که بر اساس آن معاهدات بین المللی آمریکا باید پس از انعقاد توسط قوه مجریه، به تایید و تصویب دو سوم اعضای کنگره برسد یا طلب مناظره شما در محدودهٔ تمام قانون اساسی آمریکا بوده است؟
اما منظور جنابعالی هرکدام از این موارد باشد با پاسخ به بند دو بخش دوم قانون اساسی شما که در این ایام، سخت به آن متوسل شدهاید پاسختان داده میشود چرا که این مورد نیز جزئی از قانونی است که با اطمینان کامل در مورد آن تحدی کردید.
اگر شما با مکمل دانستن کنگره در کنار قوه مجریه به قانون خود مینازید و با نامهای که با دوستانتان برای تهدید مذاکرات امضا کردهاید گمان میکنید برترین قانون اساسی را دارید، سخت در اشتباه هستید چرا که بند مورد نظر شما در مورد معاهدات بین المللی است اما اگر در مذاکرات نتیجهای حاصل شود جزء توافقات اجرایی رئیس جمهور شما است.
از آنجایی که نظام حقوقی شما در خانوادهٔ نظام حقوقی کامن لا قرار میگیرد و چون در مورد توافقات اجرایی، قانونی اساسی آمریکا سکوت کرده است، پس رویه قضایی است که نتیجه را مشخص میکند.
شما باید خوب بدانید که بر اساس رویهای که در قضایایی چون آمریکا-بلموتت، آمریکا-پینک ودیمیس ومور – ریگان رخ داده است این رئیس جمهور شما است که در مورد توافقات اجرایی تصمیم میگیرد و نه کنگره.
پس در نتیجه رویه قضایی شما به همراه قانون اساسی آمریکا حق تصمیم گیری در مورد مذاکرات با ایران را نه تنها از سنا بلکه از کنگره میگیرد.
حال باز باید دید با این وجود شما باز هم کسی را به مناظره در مورد قانون اساسی خود میخوانید یا خیر؟ قانونی که طبق آن ادعای شما در خصوص محدودیت قانون اساسی در مورد قوه مجریه در آمریکا و این مطلب که هیچ تضمینی بر باقی ماندن توافق هستهای با ایران پس از دوره اوباما وجود ندارد را نقض میکند. حال شما درست میگویید یا قانون اساسی آمریکا؟
و این پرسشی است که شما باید پاسخ بدهید جناب سناتور.
اما در مورد آنچه موضوعات دیگر برای مناظره دانستهاید و درخواست مناظره در مورد ظلم، بد عهدی و ترور داشتید باید بگویم نیازی به مناظره در این موضوعات نیست.
ما ظلم را در ویتنام و هیروشیما و ناگازاکی و افغانستان و عراق، بد عهدی را در ژنو و ترور را در همین ایران در خصوص دانشمندان عزیز هستهای دیدیم و با تمام وجود حس کردیم.
در پایان شما را به تامل بیشتر در امور دعوت میکنم.
*دانشجوی ارشد فقه و حقوق دانشگاه علوم قرآن و حدیث قم
(من یک دانشجوی دلواپس هستم و با تمام انتقادات و نگرانیهایی که از سر دلسوزی به مذاکرات هستهای دارم بر خود لازم دیدم پاسخی مختصر به سناتور تام کاتن داده باشم)
ما به نظرات دلواپسان منصف احترام می گذاریم.