فیلمی که احمدرضا عابدزاده با آن گریست

احمدرضا عابدزاده فوتبالیست محبوب ایران بعد از تماشای فیلم سینمایی«شیار 143» با اشاره به اینکه فیلم دارای صحنه‌هایی آشنا بود، گفت: در لحظه‌هایی از فیلم بعضم ترکید و با صدای بلند گریه کردم.
 
احمدرضا عابدزاده دروازه‌بان اسبق و محبوب تیم ملی ایران که اکنون به عنوان مربی دروازه‌بانان تیم فوتبال راه آهن مشغول به فعالیت است، درباره دیدگاه خود نسبت فیلم سینمایی «شیار 143» به مهر گفت: تجربه‌های من از دوران جنگ در زادگاهم آبادان است و تمام روزهای بمب باران را در شهرم و در میان آشوب جنگ، به سر می‌بردم. بنابراین صحنه‌هایی که در این فیلم سینمایی می‌دیدم برای من آشنا و دردآور بودند.
 
وی ادامه داد: زمانی که لحظه های چشم انتظاری و زنده شدن امید در الفت برای دیدن فرزندش را دیدم، بغضم ترکید و یا صدای بلند گریه کردم. یاد داغ دل مادرانی افتادم که فرزندان خود را از دست می دادند و با صدای بلند گریه می کردند.
 
عابدزاده در ادامه صحبت های خود با اشاره به این مطلب که صحنه‌های جنگ و مبارزه رزمندگان در این فیلم وجود نداشت، گفت: کارگردان و تیم تولید فیلم «شیار 143» تلاش کرده بودند لحظه‌های چشم انتظاری الفت را به تصویر بکشند و اشاره‌ای به لحظه‌های جنگ و مبارزه خود رزمنده‌ها نشده بود.
 
این چهره محبوب فوتبال ایران در پایان صحبت‌های خود مخاطب سینمای ایران را به تماشای فیلم «شیار 143» دعوت کرد و گفت: به نظر من فیلم «شیار 143» اثری است که توصیه می‌کنم هر ایرانی آن را ببیند تا در لحظه‌های چشم انتظاری الفت شریک شود و یادمان نرود چه روزگاری را در این سرزمین گذرانده‌ایم.