چرا چاک هاگل رفت؟

"باراک اوباما، رییس‌جمهور آمریکا با پذیرفتن ناتوانی وزیر دفاعش در رهبری پنتاگون در جریان مبارزه آمریکا با گروه داعش چاک هاگل را برکنار کرد؛ اقدامی که می‌توان از آن به عنوان تغییری در سیاست‌های دفاعی و خارجی دولت اوباما یاد کرد."
 
به گزارش دیلی تلگراف، در پی استعفای چاک هاگل از سمتش به عنوان وزیر دفاع آمریکا در گزارشی آورده است: «این اقدام پس از هفته‌ها گمانه‌زنی مبنی بر تصمیم اوباما برای تغییر در تیم امنیت ملی آمریکا و در پی نتایج تاسف‌بار انتخابات میان‌دوره‌ای که در حقیقت یک رفراندوم برای سیاست خارجی دولت بود، صورت گرفت.
 
چاک هاگل 68 ساله، یکی از افسران کهنه‌کار آمریکایی طی جنگ ویتنام است و اولین وزیر دفاعی است که دوران ریاستش بر این وزارتخانه کمتر از دو سال بود و طی این دو سال هم همواره به دلیل "شخصیت منفعلش" مورد انتقاد بوده است.
 
او به این دلیل به عنوان وزیر دفاع آمریکا انتخاب شد تا به کاهش بودجه‌های دفاعی و خروج از جنگ افغانستان کمک کند اما مقامات دولت اوباما متوجه شدند که مجموعه بحران‌های بین‌المللی اخیر در خاورمیانه، اوکراین و غرب آفریقا اکنون به نوع دیگری از رهبری نیاز دارد.
 
اما در جریان اعلام این تصمیم، اوباما تصدیق کرد که هاگل در حالی انتخاب شد که تمام این بحران‌ها و اتفاقات در جریان بود.
 
رییس‌جمهور آمریکا طی کنفرانس خبری خود در کاخ سفید در این‌باره گفت: "زمانی که از چاک خواستم تا به عنوان وزیر دفاع خدمت کند، ما در حال وارد شدن به دوره مهمی از تغییرات بودیم: خروج نیروها از افغانستان، آماده کردن نیروهایمان برای ماموریت‌های آینده و حفظ قوا و آمادگی ارتش با وجود تغییرات بودجه."
 
اکنون پس از برکناری هاگل از سمتش، او قرار است تا زمانی که جایگزینش مشخص شود به خدمتش به وزارت دفاع ادامه دهد.
 
در بین کسانی که به عنوان وزیر احتمالی نام برده می‌شوند، نام میشله فلورنوی، یکی از مقامات سابق پنتاگون به چشم می‌خورد که در صورت انتخابش اولین وزیر دفاع زن ایالات متحده خواهد بود.
 
فلورنوی 53 ساله از اولین تحلیلگران شکست عملیات "سقوط شاهین سیاه" در سال 1993 بود که طی آن 18 نیروی آمریکایی در درگیری خیابانی در سومالی کشته شدند. او البته یکی از شخصیت‌های مورد علاقه هیلاری کلینتون است و می‌تواند در صورت انتخابش به عنوان وزیر دفاع و پیروزی کلینتون در انتخابات 2016 در سمتش باقی بماند.
 
گزینه‌های دیگر نیز شامل رابرت هدک، معاون هاگل که در کنار نیروهای دریایی 27 سال خدمت کرده و جه جانسون، وزیر فعلی امنیت داخلی آمریکا می‌شود.
 
اوباما در جریان برکناری وزیر دفاعش از توانایی هاگل در همدردی با سربازان صفر تقدیر و شخصاً از وی به دلیل حمایت‌هایش از سناتورهای جوان تشکر کرد.
 
درهمین حال بری پاول، یکی از مقامات ارشد اسبق وزارت دفاع که اکنون در شورای آتلانتیک خدمت می‌کند، شورایی که هاگل پیشترها ریاست آن را بر عهده داشت، معتقد است که افزایش بحران‌های بین‌المللی باعث برکناری وزیر دفاع از سمتش شده است.
 
او در این باره می‌گوید: مواردی که رییس‌جمهور را جذب سناتور هاگل کرد اکنون نکاتی هستند که کم‌اهمیت جلوه می‌دهند چراکه شرایط بسیار تغییر کرده است. جهان تغییر کرده است و کاخ سفید هم در واکنش به این تغییرات در حال تغییر است.
 
در همین حال مقامات دیگر آمریکایی نیز اعلام کردند که اوباما هفته گذشته و پس از هفته‌ها بررسی این موضوع تصمیم خود جهت برکناری وزیر دفاع را گرفت.
 
دو وزیر دفاع پیشین اوباما، لئون پانه‌تا و رابرت گیتس هر دو پس از ترک سمت خود شروع به انتقاد از رئیس‌جمهور کردند، اما براساس اظهارات هاگل به نظر می‌رسد که او به حمایتش از دولت ادامه خواهد داد.
 
هاگل به عنوان یک سناتور جمهوری‌خواه، طی حضورش در سنا همواره به عنوان یک جمهوری‌خواه میانه‌رو به ویژه پس از انتقاد از دستورات بوش برای ورود نیروهای آمریکایی به عراق در سال 2007 مورد احترام دموکرات‌ها بوده است.
 
با این حال دوران خدمتش به عنوان وزیر دفاع از ابتدا لرزان بود در حالی که اوباما بارها تاکید کرده بود که مسوولیت مدیریت مبارزه علیه داعشی‌ها در خاورمیانه را که به نظر می‌رسد مبارزه‌ای بسیار طولانی باشد، بر عهده ندارد.
 
در همین حال چاک هاگل اگرچه بسیار تلاش کرد تا در حلقه گسست‌ناپذیر نزدیکان اوباما راه بیابد اما همواره از او خواسته می‌شد تا در نشست‌های کابینه ساکت باشد و درباره چگونگی مبارزه با آشوب‌های خاورمیانه ابراز نظر نکند.
 
هاگل در جریان جنگ ویتنام به عنوان سرباز داوطلب در کنار برادرش خدمت و چهار "قلب بنفش" طی خدمتش دریافت کرد.
 
برخلاف جان کری، وزیر خارجه آمریکا، هاگل هرگز افسر نبود و ارتش را به عنوان یک گروهبان ترک کرد. رفتار خشن او باعث شد تا نیروها در زمان خدمتش در پنتاگون به او احترام بگذارند. اما او در مقایسه با پانه‌تا، وزیر دفاع پیش از خود از مهارت کمتری در کنترل تنش‌های داخلی و مواجهه با آنها برخوردار بود.
 
در حالی که پانه تا در جریان خدمتش در وزارت دفاع نقش بیشتری در کاخ سفید ایفا می‌کرد، هاگل همواره توسط اعضای دولت آمریکا در ایفای نقش بیشتر شکست می‌خورد.»