فرارو- حسین مهیاری (1328-1388) متولد و متوفای اصفهان، از جمله مرثیه‌خوانانی است که به ظرایف موسیقی ایرانی مسلط بود. وی از شش سالگی به همراه پدر در مجالس عزای سیدالشهدا(ع) نوحه‌خوانی می‌کرد. مهیاری در رشته تاریخ تحصیل کرده و در دبیرستا‌ن‌های اصفهان تدریس می‌کرد، مهیاری در هنر فرش نیز دستی داشت؛ با این همه آن‌چه سبب شهرت وی شد تسلطش بر موسیقی ایرانی و نوحه‌خوانی‌های زیبایش بود.
او موسیقی را از محضر استاد یاور، استاد عباس غازی و استاد شهشهانی آموخت. در عین حال صدای بنان را از رادیو ضبط می‌کرد و به تقلید از وی آوازهای ایرانی را می‌آموخت. خود گفته که بسیار تحت تأثیراستاد تاج اصفهانی ،آقا ادیب خوانساری، محمودی خوانساری و سیدجواد ذبیحی بود و از حالات آوازی آنها تأثیرات زیادی گرفته و با آمیختن آنها با جوهره ی ذاتی و به قول خود او نمک حسینی (ع) گیرایی و سوز خاصی به صدای خویش داده بود.
از مهیاری چند قطعه نوحه ضبط شده با دستگاه‌های آماتوری و چند قطعه ساز و آواز باقی مانده است. آن‌چه می‌بیند از نوحه‌هایی است که وی در تکایای اصفهان خوانده و از او به جا مانده است.
