با خواهر شوهر دوست باشید!

یک استاد روانشناسی معتقد است: در زندگی زناشویی باید با دوستان همسر دوست بود.
 
به گزارش ایسنا، دکتر عبدالله سلطانی‌نژاد در نخستین همایش بهداشت و روان که به مناسبت هفته سلامت روان در سمنان برگزار شد، اظهار کرد: این دوستان همسر در حقیقت پدر، مادر و خواهر و برادر هستند که اگر برخلاف این عمل شود، یعنی اگر به ویژه یک زن با دوستان شوهر دشمنی کند، چه بسا اختلالات روانی و مشکلات بسیاری در محیط خانه به وجود آید.
 
وی با بیان اینکه سلامت روان در محیط خانواده یکی از مسائل مهم و قابل ملاحظه است، متذکر شد: تعامل در رفتار، تسلط بر رفتارها و هیجانات و خلق متعادل، دوست داشتن خود و دیگران از جمله شاخص‌های مهم سلامت روان در خانواده است.
 
این استاد روانشناسی اظهار کرد: توانایی سازگاری، همکاری، مشارکت و همدلی که مورد تأیید دین نیز هست و مثبت‌اندیشی و خوش‌گمانی برخلاف بدگمانی و سوء ظن و داد و ستد عاطفی با دیگران از جمله مفاهیم سلامت روانی در خانواده است.
 
وی، نشانه‌های شایع اختلالات روانی در بزرگسالان را اختلال در تمرکز و توجه، اختلال در تکلم، تحریک‌پذیری، افسردگی، اضطراب و سرخوشی بدون دلیل، خودزنی و اقدام به خودکشی، اختلال در خواب، اشتها و میل جنسی، سوء مصرف مواد مخدر، ترس، نگرانی و اضطراب زیاد عنوان کرد.
 
این استاد روانشناسی یادآور شد: بی‌توجهی به بهداشت فردی، اختلال در فعالیت‌های اجتماعی، هذیان و توهم، پرخاشگری، حملات فیزیکی و درگیری‌های متعدد با اطرافیان از دیگر نشانه‌های شایع اختلالات روانی در بزرگسالان است، بنابراین اگر در خانواده‌ای این نشانه‌ها موجود نباشد، می‌توان گفت آن خانواده‌، خانواده‌ای سالم است.
 
سلطانی‌نژاد بیان کرد: اصولاً در اکثر خانواده‌ها علایم و نشانه‌هایی از این اختلالات روانی دیده ‌می‌شود و آنگاه نگران‌کننده می‌شود که تعادل روانی نیز از بین برود که باید در این صورت به روانشناس مراجعه شود.
 
وی به بیان خطاهای اساسی زوجین پرداخت و گفت: ترجیح فرزندپروری بر شوهرداری، تلاش برای تغییر رفتار و شخصیت مرد با زن، تنبیه، سرزنش و محکوم کردن زن با مرد به دلیل عملکرد خانواده‌اش، تلاش برای برد از طرف مرد یا زن، دیده نشدن در زندگی خانوادگی، تحریم مردان از طرف زنان پس از مشاجره، ضعف در درک دنیای زنانه از طرف مردان از جمله خطاهای اساسی زوجین است.
 
این استاد روانشناسی گفت: بی‌توجهی به جذابیت‌های جسمی، ناهماهنگی در تربیت بچه‌ها و انتظارات مبهم و بالا از یکدیگر از دیگر خطاهای اساسی زوجین است.