مطلب زیر را یکی از مخاطبان به نام آقای حمید لطفی برای فرارو ارسال نمودهاند
در دنیای امروز ملتها و دولتها راههای بسیار برای سپاسگزاری از کسانی که به نوعی برایشان افتخارآفرین بودهاند، به کار میبرند. این شخصیتها به سبب اعمال و تأثیراتی که در زمینههای مختلف بر یک ملت گذاشتهاند مورد تقدیر قرار میگیرند. ممکن است از ایشان مجسمه بسازند یا تمبر ایشان ساخته شود یا نام خیابانی یا... به نام ایشان مزین شود. اما یکی از مهمترین جلوههای این سپاسگزاری بهرهگیری از تصویر ایشان بر روی اسکناسهایی ست که وسیله دادوستد ملت است و روزانه دست به دست می چرخد.
معمولاً در کشورهای مختلف در طرح روی جلد اسکناسهایشان از تصواویر بزرگان سیاسی، علمی، هنری و فرهنگی استفاده میشود تا بدین وسیله به مردمانشان یادآور شوند که ایشان شخصیتهای گرانقدر و تاثیرگذاری در تاریخ کشورشان بودهاند. همین طور ممکن است از یک بنای مهم تاریخی یا جملهای تاثیرگذار بهره ببرند و بدین ترتیب ارزش انها را به ملت خویش یادآور شوند.
در ایران نیز به غیر از تصویر بنیانگذار انقلاب اسلامی که بر روی تمام اسکناسها مزین شده است، از تصاویر دیگری چون بناهای تاریخی و کوه دماوند و یا آرامگاه شعرا و بناهای فرهنگی دیگر استفاده میشود.
بیشک اسکناسهای تانخورده قدیمی که معمولاً به عنوان هدیه در ایام خاص و خصوصاً شب عید بزرگترها به ما میدادند گوشهای از خاطرات زیبای آن دوران ما را در بر میگیرد. هنوز هم بسیاری عکس مرحوم مدرس را بر ده تومنی سابق به خاطر دارند و یا آن تصویر سبز بیست تومنی که مزین به مردمان روستایی و تراکتوری در مزرعه بود را فراموش نکردهاند ...
ایران کشوریست با اقوام گوناگون که قرنهاست در کنار هم به نیکی زندگی میکنند. اقوام ظرفیتهای فراوانی دارند که متاسفانه هنوز هم از این ظرفیت عظیم در بخشهای مختلف استفاده نشده است؛ حال آن که تک تک تقوام ایرانی در بالندگی و رشد کشور تاثیرات فراوانی داشتهاند. لیکن آنگونه که باید و شاید اصلاً این نقش پررنگ اقوام نشان داده نشده است. از این رو پارهای از اقوام هنوز هم برای بسیاری شناخته شده نیستند و دردنا تر آنکه نه مفاخرشان را میشناسند و نه بدانها افتخار میکنند.
حال انکه دولت در این میان وظیفه مهمی دارد یعنی علاوه بر معرفی شخصیتهایی که وجه ملی دارند باید به معرفی شخصیتهایی بپردازد که در لباس قومیت خویش به عزت و افتخارات میهن افزودهاند تا به جایی که برخی از ایشان در رده شخصیتهای برجسته ملی قرار میگیرند.
مثلاً جای نخبگان و برجستگان اقوام مختلف بر روی اسکناسها خالیست. چه اشکالی دارد که برجستگان اقوامی چون کرد و لر و ترک و عرب و بلوچ و گیلک و... بر اسکناسهای وطنمان باشد تا به نوعی جایگاه گرانقدرشان نشان داده شود.
نقش و تصویر امثال ستارخان و باقرخان و مرحوم شهریار و آیتالله بروجردی و دکتر زرینکوب و علیمردانخان بختیاری و میرزا کوچکخان جنگلی و ریسعلی دلواری و صلاح الدین ایوبی و رستم سیستانیها و بسیاری دیگر حقیقتا در طرح اسکناسهای ملی خالیست.
حرف آخر اینکه این اقدام فرهنگی در سالی که مزین به نام فرهنگ است بدون شک نه تنها یادآور زحمات و خدمات این وطن دوستان و یاوران میهن خواهد بود، بلکه به معرفی بهتر ایشان کمک شایانی خواهد کرد.