ایران محترمانه و بی سرو صدا جایگزین ابوطالبی را معرفی کند

فرارو- یک کارشناس مسائل بین‌المل گفت: چالش پیش آمده بر سر معرفی نماینده جدید ایران در سازمان ملل متحد و عدم صدور روادید از سوی آمریکا آن قدر که بزرگ شده بزرگ و غیر قابل حل نیست.

علی خرم، نماینده پیشین ایران در سازمان ملل متحد در گفتگو با فرارو با تاکید بر اینکه نباید این موضوع به سر فصلی تازه برای تشتت در داخل کشور تبدیل شود گفت: مخالفت با دیپلمات های معرفی شده از سوی کشورهای جهان امری طبیعی است که خیلی از کشورهای جهان به نوعی با هر دو شکل آن مواجه شده اند یعنی مخالفت با دیپلمات معرفی شده از سوی کشوری و یا مورد مخالفت قرار گرفتن دیپلماتش که به یک کشور معرفی کرده است.

او افزود: بنابراین در عرف دیپلماتیک این قضیه کامل طبیعی است و نمی بایست تا این حد جنجال آفرین می شد. چرا که خود ایران هم در سوابق خود مواردی داشته است که کشوری دیپلماتی را برای نمایندگی و یا سفارت معرفی کرده است و ایران آن را نپذیرفته است.

این استاد دانشگاه تصریح کرد: بنابراین عدم موافق جهت صدور روادید به آقای ابوطالبی از سوی آمریکا را باید یک موضوع حاکمیتی دانست چرا که هر کشوری به عنوان میزبان بنابر قوانین خود می تواند درباره نماینده و یا سفیر کشور مهمان تصمیم گیری کند. بنابراین این قضیه آنقدر هم بغرنج نیست.

خرم ادامه داد: البته در این رابطه چون جمهوری اسلامی ایران درخواست روادید برای آقای ابوطالبی جهت اعزام به سازمان ملل متحد کرده بود و چون آمریکا موظف است بر اساس توافق نامه ای که با سازمان ملل متحد به امضا رسانده است از مانع تراشی در این رابطه خودداری کند اقدام این کشور در عدم صدور روادید را باید غیر قانونی تفسیر کرد و ایران می تواند از مجاری قانونی این مسئله را پیگیری کند.

نماینده پیشین ایران در سازمان ملل متحد افزود: با این حال بعید است که پافشاری جمهوری اسلامی ایران برای دریافت روادید ابوطالبی و خالی ماندن کرسی نمایندگی ایران در سازمان ملل تامین کنند منافع کشورمان باشد.

او با بیان اینکه امضای مصوبه کنگره برای ممانعت از سفر ابوطالبی توسط باراک اوباما از جنبه اعمال فشار تندروها به کاخ سفید به واسطه سیاست هایش در قبال جمهوری اسلامی ایران هم قابل تحلیل و تفسیر است گفت: از زمان انتخاب آقای روحانی به عنوان رییس جمهوری جدید ایران، کاخ سفید رویکرد متفاوتی را در قبال جمهوری اسلامی ایران پیش گرفته است که این سیاست در نخستین تماس روسای جمهور دو کشور از ابتدای انقلاب و مذاکرات هسته ای متبلور شد.

خرم افزود: پایبندی کاخ سفید به حل و فصل موضوع هسته ای از طریق دیپلماتیک و دستیابی به نخستین توافق هسته ای با ایران در ژنو با واکنش تند مخالفان در آمریکا مواجه شد و حتی کنگره آمریکا برای نشان دادن مخالفت خود به ابزار تحریم متوسل شد که باراک اوباما تهدید کرد که هر نوع تحریم تازه را وتو خواهد کرد.

این استاد دانشگاه ادامه داد: بنابراین آقای اوباما با امضا مصوبه کنگره در مخالفت با صدور روادید به آقای ابوطالبی به نوعی زهر فشار مخالفان علیه سیاست های کاخ سفید در قبال ایران را گرفته است و مخالفت او را هم باید صرفا به مخالفت با یک فرد دانست نه یک کشور.

خرم در ادامه با تاکید بر اینکه بحران گروگان گیری هنوز پس از گذشت بیش از 30 سال بر مناسبات ایران و آمریکا سایه انداخته است گفت: آقای ابوطالبی نه اولین و نه آخرین نفری خواهد بود که در مسئله گروگان گیری نقشی هر چند کوچک داشته است و آمریکا با صدور روادید به او خودداری می کند.

او افزود: بر این اساس ضروری است که این بحران به هر شکلی سایه خود را از مناسبات دو کشور دور کند و این اتفاق رخ نخواهد داد مگر با حل ریشه ای آن توسط اندیشمندان دو کشور.

خرم تاکید کرد: اندیشمندان دو کشور باید پیشگام شوند و سمینارهایی به منظور بررسی ابعاد گروگان گیری بدون هیچ نوع سو گیری برگزار کنند تا در این سمینار از هر دو طرف این بحران، استدلال های خود در این رابطه را بیان کنند. به هر حال در این رابطه ممکن است انتقاداتی متوجه آمریکایی ها باشد همانطور که انتقاداتی متوجه ایرانی ها است که باید هر دو طرف این انتقادات را بپذیرند و راه برای مختومه شدن این پرونده را برای همیشه باز کنند.

نماینده پیشین ایران در سازمان ملل متحد در خاتمه با تاکید بر اینکه هر چه زودتر باید رییس جمهور فرد دیگری را به عنوان نماینده ایران در سازمان ملل معرفی کند گفت: نباید مصالح مملکت را فدای یک فرد گذاشت. مصالح مملکت بالاتر از یک فرد است و چون در عرف دیپلماتیک این موضوع یک موضوع عادی محسوب می شود ایران باید خیلی زود و بدون هیچ سرو صدایی فرد دیگری را محترمانه به عنوان نماینده ایران معرفی کند.