مطلب زیر را آقای دکتر علی امیدی عضو هیأت علمی دانشگاه اصفهان ارسال نمودهاند
اخبار خشکسالی و قحطی های آینده بسیار نگران کننده است. طی چند روز اخیر اعلام شد که سد زاینده رود حتی ذخیره لازم برای تامین آب شرب مردم منطقه را ندارد، چه رسد به اینکه بتواند زاینده رود را زنده نگه دارد.
دریاچه ارومیه تبدیل به تراژدی ملی شده است. مردم مناطق مرکزی کشور عطای ولایت مادری شان را به لقای آن بخشیدند و به شهرهای دیگر مهاجرت نمودند.
شهرهای بزرگ، خصوصا تهران، به زودی با بحران آب مواجه می شوند. تغییرات اقلیمی نیز زندگی در مناطق خشک را غیر ممکن ساخته است. به دلیل کمبود آب، کشور مجبور به واردات بسیاری از محصولات کشاورزی شده است.
نکته طنز اینکه، یک سال خودکفایی گندم را جشن می گیریم، ولی طی سالهای اخیر نفت می دهیم ، گندم وارد می کنیم. بحران بیکاری نیز گریبانگیر اکثر خانواده های ایرانی است.
وزیر اسبق کشاورزی، آقای عیسی کلانتری هشدار داده است، اگر مشکل آب کشور را حل نکنیم خودمان را برای وقوع بحران های شدیدی مانند مهاجرت، خشکسالی، چالشهای بزرگ سیاسی و امنیتی و غیره باید آماده کنیم.
کلانتری با ابراز نگرانی برای آینده، گفت: «اگر وضعیت اصلاح نشود ایران 30 سال دیگر كشور ارواح میشود چون همه كشور تبدیل به كویر میشود. در كویر اگر بارش هم صورت گیرد، ثمری ندارد چون سفره آب زیرزمینی خشك شده است، آب در سطح میماند و تبخیر میشود. در حال حاضر تمامی پیكرههای آبی طبیعی ایران خشكیدهاند. دریاچه ارومیه، بختگان، تشك، پریشان، كافتر، گاوخونی، هورالعظیم،هامون، جازموریان و.... دیگر چیزی باقی نمانده ... زندگی ملت در حال تهدید است ... به زودی 25 سال دیگر جنوب البرز و شرق زاگرس غیرقابل سكونت میشود و افراد باید مهاجرت كنند.»
غیر از مناطق شمالی کشور، همه جای کشور کم و بیش بحران کم آبی یا خشکسالی را به خوبی احساس می کنند و حل این مشکل یک استراتژی ملی با مدیریت فردی توانمند و قدرتمند نیاز دارد.
تا کنون دکتر قالیباف هر جایی را که مدیریت کردند برای خودشان باقیات و صالحات بر جای گذاشتند. ایشان یک شخصیت ملی هستند، در نتیجه باید منشا خدمت برای تمام ملت شوند. با توجه به رشته تخصصی و مدیریت فوق العاده، تنها قالیباف می تواند بحران آب کشور را حل و فصل کند.
منابع آب زیرزمینی و رو زمینی کفاف نیازهای کشور را نمی دهد. باید آب تولید شود. این آب تولیدی یا باید از دریای خزر باشد یا خلیج فارس یا دریای عمان. طرح عظیم ساختن آبراه سراسری ایران (ایرانرود) طرحی است که بر مبنای آن دریای خزر به خلیج فارس متصل میشود هر چند یک پروژه جاه طلبانه ای است، ولی غیر ممکن نیست.
اجرای این طرح، بسیاری از مشکلات اقتصادی ایران را حل و اهمیت ژئوپلیتیک ایران را مضاعف خواهد کرد. با این وصف، مقیاس کوچک تر آن، یعنی انتقال آب شیرین از طریق لوله کشی به مناطق بحرانی کشور قطعا عملیاتی است.
ولی این یک پروژه بزرگ ملی است که یک شخصیت ملی به نام محمد باقر قالیباف از عهده آن بر می آید. الان که کابینه دولت بعد و طرحهای ملی آینده مورد بررسی رییس جمهور منتخب است، بد نیست که این ایده حقیر نیز مورد توجه قرار گیرد. کارهای بزرگ، مردان بزرگی را می طلبد. قالباف نیز مرد عمل است.