بيماری خطرناكی كه رئيس‌جمهور و مسئولان را تهديد می‌كند

ما اساسا مردم دم دمي مزاجي هستيم صبح زنده باد مي گوئيم و شب مرده باد.

يك روز يك نفر را تا عرش بالا مي بريم و فردا هم اور را عامل تمامي بد بختي هاي خود مي دانيم يكي را خوب مطلق و ديگري را بد تر از شمر مي پنداريم.

فر هنگ و ادبيات ثناگوئی و تملق را تا مر حله رساندن طرف مقابل به توهم و ديوانگي ادامه مي دهيم ,نه ترسي از خدا داريم و نه اساسا به عواقب كار مان فكر مي كنيم.

منافع شخصي هميشه جزو اولويتهاي اول ماست در اين راه هميشه براي ما هدف وسيله را توجيه مي كند.

ما بعضا دو دسته هستيم يا اگاه كه اساسا خود را اهل كرنش نمي دانيم يا نا اگاه نسبي كه براي جبران بخشي از كمبودها ي خود مجبور به كرنش و پاچه خواري هستيم.

از همين دسته هستند و ثانيا به دليل اينكه اين افراد معمولا به دليل نداشتن آگاهي لازم اهل انتقاد و پيشنهاد نيستند.

اين افراد متملق و چاپلوس با تعريف و تمجيد هاي نا درست و مدح ملوکانه بعضي وقتها طرف مقابل را تا استانه جنون پيش مي برند.

اين افراد معمولا با احاطه كردن كامل فرد بتدريج او را از محيط واقعي جامعه دور مي كنند و او را در فضاي مجازي و رويايي و البته شيرين تحت نظر خود فرو مي برند تا جائي كه فرد كم كم دچار بيماري توهم و خود بزرگ بيني كاذب مي شود.

در اين مرحله فرد چيزهايي را مي بيند كه بقيه نمي بينند.

طي اين سالها نمونه هاي بيشماري از اين حالتها را در بيان و حر كات بعضي از مسئولان شاهد بوده ايم.

ما به طور قطع مسئول اصلي و اوليه ايجاد بيماري توهم بين بعضي از مسئولان هستيم
بهتر است از زير بار اين مسئوليت سنگين شانه خالي نكنيم.

بيا ئيم به كمك هم اين رذيلت اخلاقي را كنار بگذاريم.

بيائيم يك بار هم كه شده از كنار اين قبيل گفته هاي گوهر بار بزرگان دينمان به راحتي عبور نكنيم
حضرت علي(ع) در خطبه 216 نهج البلاغه مي‌فر مايند:


" فلا تُکلُّمونی بما تُکلّمُ به الجَبابِره ... و لا تُخالطونی بالمُصانِعه ... فلا تَکُفّوا عن مقالةِ الحق "
"با من آنچنان که با شاهان سخن می گویند سخن نگوئید ... با من ظاهر سازی نکنید ... حرف حقتان را راحت بزنید."

بيائيم در وجود خود دست به يك باز نگري و تجديد نظر عميق بزنيم.

مي دانم سخت است اما اين نوع از ترك عادت موجب مرض نيست موجب نزديكي شدن به حقيقت است.

ما بايد بدانيم كه صد مه اصلي ناشي از تصميمات غلط يك مسئول متوهم به صورت مستقيم به خود ما باز مي‌گردد.

همه ما كم و بيش داستان تعاريف اقاي فخر الدين حجازي و برخورد قاطعانه حضرت امام (ره) را به ياد داريم.

به هر حال هشدار اين حقير به عنوان يك دوست بيشتر به دليل واگيردار بودن اين بيماري است.

بيماري خطر ناكي كه در حقيقت ويروس ان از طريق ما به ويژه افراد كرنش كننده ميان ما به شخص مقابل سرايت مي كند.

پس دوستانه مي گويم كه براي مبتلا نشدن به اين بيماري بايد همگي مسئولان به و يژه رئيس جمهورمنتخب تا انجا كه مي توانند از اين جماعت دوري كنند و يا حداقل كر نشها ومجيز گويي هاي انان را زياد جدي نگيرند.