بحث انتخابات ریاست جمهوری، بحث روز است و همه قشرهای مردمی، اعم از کارکنان دولت و بخش خصوصی و طیفهای گوناگون فکری درباره رئیسجمهور نظر دارند؛ اما واقعیت این است که رئیس جمهور بعدی در برخی زمینهها دستکم برای خود باید تعیین تکلیف کند.
به گزارش تابناک، محاصره اقتصادی کشور ما هر روز تنگتر و فشارهای جهانی، روز به روز زیادتر میشود. در این باره باید گفت، رئیس جمهور برگزیده، باید گفتمان بینالمللی قوی داشته باشد، چرا که برخی صاحبنظران سرآغاز اصلی مشکلات امروز کشور را مربوط به روابط خارجی میدانند.
دکتر مؤید حسینیصدر در این باره میگوید: اگر به هشت سال پیش برگردیم، کارشناسان و نخبگان وضعیت امروز کشور را پیشبینی میکردند. یکی از انتقادات جدی که به دولت وارد است، در حوزه سیاست خارجی و موضوعی است که همه جامعه باید به آن توجه کنند.
رئیسجمهور بعدی باید مشکلات کشور را با روابط خارجی حل کند
عضو کمیسیون صنایع گفت: در آغاز دوره آقای احمدینژاد، وی با سخنانش، دنیا را علیه جمهوری اسلامی متحد کرد، به گونهای که شاهد خروج کشورها و سفرایشان از کشور بودیم و روابط آنها روز به روز با کشور ما محدودتر شد. هماکنون متأسفانه همان شعار شیطان بزرگ که گفت میخواهد ایران را به انزوا بکشاند، عملی شده و جمهوری اسلامی تا اندازه بسیاری رابطهاش با دنیا محدود شده است. این موضوع بسیار مهمی است و تعارفبردار نیست. شاید ما در لفظ و سخن، این موضوع را انکار کنیم، ولی در عمل میبینیم که بسیاری از کشورها، روابط چندان مناسبی با ما ندارند.
وی افزود: در افقهای آتی و برای این که نظام جمهوری اسلامی به اهداف خود برسد، رئیس جمهور بعدی باید نگاهی روشن، مقتدرانه، آگاهانه و دوراندیشانه در روابط خارجی داشته باشد، نه اینکه شعارهای تند و افراطی سر بدهد. در سالیان گذشته، در دو مرز افراط و تفریط بودهایم؛ یک روز شعار میدادند اسرائیل هر چه زودتر باید محو و نابود شود و روز دیگر، این شعار سر داده میشد که ملت ایران با ملت اسرائیل مشکلی ندارد. این مواضع به کشور آسیب میزند.
این نماینده گفت: کاری که امروز باید انجام شود، این است که باید خط و مرزها مشخص شود. جمهوری اسلامی باید ارزیابی کند که در سه دهه گذشته، کدام کشورها رابطه خوبی با ما داشتهاند. از کدام کشورها خیری ندیدیم. چه کشورهایی دست ما را در مواقع لزوم
خالی گذاشتهاند. اینها تجربیات گرانبهایی است که رئیس جمهور بعدی باید اینها را بسنجد و نخستین شعارش باید در حوزه روابط خارجی باشد، چرا که مشکل تحریم و بیکاری و مانند آن، میتواند از راه دیپلماسی حل و فصل شود.
حسینی صدر گفت: آیا ما از کشوری مانند روسیه در مجموع سود بردهایم یا همیشه به دنبال این بودهاند که فرصتها را از ما بگیرند و سرانجام ما را تنها رها کنند. آیا کشورهای عربی با ما روابط خوبی داشتهاند؟
این نماینده با اشاره به اینکه باید با کشورهایی که پتانسیل دوستی با ما داشتهاند و تاکنون از آنها غافل بودهایم، مثل کشورهای آمریکای جنوبی ارتباط بیشتری برقرار کنیم، گفت: ما باید مسائلمان را با دنیا حل و فصل کنیم و به دنیا اطمینان خاطر دهیم که جمهوری اسلامی، کشوری صلح دوست و دنبال آرامش است. باید شعارهایی را که علیه جمهوری اسلامی ساخته میشود، بیتأثیر کنیم، نه اینکه با کارکرد خود، مهر تأییدی به ادعاهای آنها بزنیم. باید کاری کنیم که هر جایی علیه ما حرفی زده میشود، وزارت خارجه در شفاف سازی افکار جهانی بکوشد؛ نباید تلاش برای ارتقای روابط را نشانه ضعف بدانیم.
وی همچنین میافزاید: افراط و تفریطهایی که در عرصه روابط خارجی وجود داشت، بزرگترین ضعف احمدینژاد و دولت وی بود. امروز نیز دنیا در مورد شخصی که میخواهد رئیس جمهور ایران شود و اینکه چگونه میخواهد با دیگر کشورها تعامل کند، حساسیت دارد و این موضوع در جایگاه کشور ما در عرصه بینالملل نقش دارد. رئیس جمهور آینده ایران پیش از هر چیز باید برنامه مشخص و روشن خود را برای گسترش رابطه با دیگر کشورها اعلام کند.
وی افزود: شاید یکی از کارهای قابل بحث مجلس، محدودسازی رابطه با برخی کشورها بود، چرا که ما بر این باوریم که رابطه کشوهایی مانند آمریکا، انگلیس و روسیه و حتی چین به گونهای است که دنبال منافع خودشان هستند. چین هیچ بتری بر انگلیس ندارد و دیگر کشورها نیز به همین شکل. اگر در رابطه داشتن با هر کشور قدرتمندی، حواسمان را جمع نکنیم، آنها به دنبال بهرهکشی از کشور ما خواهند بود.
نماینده مردم خوی گفت: ما کشور درمانده و ضعیفی نیستیم؛ بنابراین، نباید از اینکه با کشوری رابطه داریم، بترسیم. مجلس نباید محدودیتی برای رابطه با سایر کشورهای جهان بگذارد. جمهوری اسلامی ایران کشور مستقلی است و همه کشورها به جز کشورهای مسلمان از ماهیت و شیطنت و پلیدی یکسانی برخوردار هستند، ولی ما نمیتوانیم با آنها رابطه نداشته باشیم.
وی در پایان خاطرنشان کرد: روسیه و آمریکا به شدت به خون هم تشنه هستند، ولی چون به هم نیاز دارند، روابطشان را نگه میدارند. در عالم سیاست خارجی، دوستی و قهر معنا ندارد. جدای از کشورهای مسلمان باید در روابطمان با دیگر کشورها تجدید نظر کنیم که این موضوع برای حل مشکلات کنونی جامعه بسیار تأثیرگذار است و باید سطح روابطمان با دیگر کشورها را بالا ببریم.