طبق قانون مور پیشبینی میشود که هر پنج سال یکبار یک تحول در صنعت الکترونیک، گجتهای مختلف را در حدود 10 برابر سریعتر از گذشته کند. بر این اساس در سال ۲۰۱۷ شاهد انقلابی خواهیم بود و گوشیهای هوشمند در آن زمان بسیار پیشرفتهتر از حالا خواهند بود.
منظور ما از تحول اینبار یک پردازنده چندین هستهای چندین گیگاهرتزی، یا دوربین فلان مگاپیکسلی و وضوح 4K در یک اسمارتفون نیست؛ اینها را هرکسی میتواند برای سال ۲۰۱۷ پیشبینی کند. منظور ما تحولات عظیمتری هستند که نحوه کاربری اسمارتفونها را دگرگون و مشکلات استفاده امروزه از اسمارتفونها را حل کنند. به طور حتم درباره صفحه نمایشهای انعطافپذیری خواندهاید که سامسونگ آنها را به نمایش گذاشته و قصد دارد تا پایان سال ۲۰۱۴ چندین مدل با صفحه نمایش انعطافپذیر وارد بازار کند.
مدلهای اولیه ممکن است چندان مفید و کارآمد به نظر نرسند اما اگر گوشی هوشمندی را در سال ۲۰۱۷ شاهد باشیم که بتوانید با کشیدن از دو طرف اندازه صفحه نمایش را تغییر دهید، میتوانیم آن را یکی از بزرگترین انقلابهای صنعت موبایل بنامیم. همچنین تصور کنید که هنگامی که انگشت خود را روی قسمتهای قهوهای رنگ اپلیکیشن تقویم آیفون میکشید بافت چرم را احساس کنید! آیا تجربهای لذت بخشتر هم وجود دارد؟ اگر صفحه نمایشهای گوشیهای هوشمند آینده چنین قابلیتی را پیدا کنند رابط کاربری و بازیها و اپلیکیشنهای دیگر تحول عظیمی پیدا خواهند کرد و تمها دیگر تنها برای تغییر رنگ کاربرد نخواهند داشت. با عوض کردن والپیپر گوشی میتوانید هرروز حس متفاوتی را هنگام آنلاک کردن گوشیتان داشته باشید.
با این فناوری لبههای کلیدها در صفحه کلید مجازی قابل حس خواهد بود و به این ترتیب اشتباهات تایپی کاهش یافته و سرعت تایپ به صورت قابل توجهی بالا میرود. این قابلیت همچنین کمک شایانی به افراد کمبینا یا نابینا خواهد کرد و آنها را قادر خواهد کرد تا بالاخره بتوانند از یک گوشی هوشمند استفاده کنند. مشخص است که باتریهای نیکل-کادمیومی یا لیتیوم-یونی رایج دیگر آنطور که باید و شاید جوابگوی گجتهای پرقدرت امروزی نیست تا جایی که شرکتی مانند اچتیسی اعلام میکند که عمر شارژ را فدای باریکی گوشی کرده است.
اپل چندی پیش پتنتی را ثبت کرد که مشخص میکرد قصد دارد در آینده از باتریهای هیدروژنی در محصولات خود استفاده کند. گفته میشود این نوع باتری که قرار است در آیفون، آیپد و مکبوکها به کار رود، باید بتواند تا روزها یا هفتهها دوام بیاورد و این همان چیزی است که کاربران پرمصرفی مانند من منتظرش بودهاند. شاید روزی برسد که به محض رسیدن در اتاق گجتهایتان شروع به شارژ کند و وقتی اکثر اماکن عمومی، فروشگاهها، کتابخانهها و ادارات به این فناوری مجهز شوند، نگرانی کمتری از این بابت داشته باشیم. واقعیت افزوده یا
Augmented Reality حداقل یکی از جذابترین ویژگیهایی است که کاربردهای متنوعش میتواند مفید و سرگرمکننده باشد.
نوکیا در گوشی لومیا ۹۲۰ از یک کاربرد جذاب این فناوری برای مسیریابی استفاده کرده است؛ به این ترتیب که وقتی در برنامه مسیریاب هستید کافی است گوشی را بالا بیاورید تا دوربین روشن شود و روی صفحه تمامی اطلاعات لازم و نزدیکترین راهها را مشاهده کنید. حالا فرض کنید فناوری پیشرفته تشخیص چهره با واقعیت افزوده ترکیب شود و شما بتوانید به راحتی اطلاعات پروفایل اطرافیانتان را تنها با گرفتن گوشی در مقابل چهرهشان مشاهده کنید.
امروزه در مورد ضررهای استفاده زیاد از تلفن همراه و آثار مخرب اشعهها میشنویم اما شاید در آیندهای نزدیک گوشیهای هوشمند به سلامتی انسانها کمک کنند. زیستسنجی یا Biometrics یک ویژگی است که میتواند در آینده دمای بدن، فشار خون، قندخون، ضربان قلب شما را اندازه بگیرد و همواره در مورد سلامتیتان هشدارها یا نکاتی را به شما گوشزد کند. به این ترتیب با همراه شدن با سنسورهای دیگری مانند سنجش میزان کربن دی اکسید، فشارهوا و … و همچنین ارتباط آسان و سریع با پزشک، اسمارتفون شما به یک پزشک جیبی برایتان تبدیل خواهد شد.
از آنجایی که در مورد پنج سال آینده اظهارنظر میکنیم میتوانیم بگوییم با سرعت پیشرفت امروزه فناوری مواردی که ذکر شد چندان هم دور از ذهن به نظر نمیرسد. با حل شدن مشکلاتی مانند عمر شارژ، اندازه گوشی و خوانایی صفحه نمایش میتوانیم به چیزهایی فکر کنیم که تا پیش از این رویایی بیش نبوده و در فیلمهای علمی تخیلی با حسرت به آنها نگاه کردهایم.
برای نمونه صفحه نمایشهای سهبعدی را در نظر بگیرید که چندین سانتیمتر خارج از صفحه، محیطی قابل تعامل را ایجاد میکنند یا یک رابط کاربری مبنی بر صوت کاملا هوشمند که تمامی فرمانهای شما را بشناسد و به سرعت آنها را اجرا کند، چیزی که فاصله زیادی با اپلیکیشنهای تقریبا بیمصرف Siri و S Voice داشته باشد.