گونهيي سوسمار بزرگ (iguana) دريايي قادر است تا نيم ساعت زير آب مانده و از پوشش گياهي بستر اقيانوس تغذيه كند.
تصاوير گرفته شده در جزاير گالاپاگوس نشان ميدهند كه اين حيوان آبزي همچون هزاران ماهي شناگر ميتواند در كف اقيانوس بماند.
جزاير منفرد مزبور كه به دليل ديدار چارلز داروين در سال 1835 از آنها و شكل دادن نظريههاي اين طبيعتگرا در خصوص تئوري تكامل شهرهاند، تنها نقاطي در جهان بوده كه مامن اين سوسمارها لقب گرفتهاند.
اين موجودات بينظير كه داروين آنها را "اجنههاي تاريكي" خوانده، ميتوانند بيش از نيم ساعت در كف اقيانوس به صرف غذا مشغول بوده و تا اعماق بالغ بر 13 متر و 72 سانتيمتر به درون آب شيرجه بزنند.
صخرههاي سياهرنگ جزيره محل آمد و شد اين موجودات دو تا سه فوتي است. آنها فقط در گالاپاگوس و جزاير مجاور سكونت دارند.
به گفته وي، اين آبزيان روزانه چندين ساعت وقت صرف تغذيه از جلبكهاي موجود در آبهاي كم عمق و داراي جزر و مد ميكنند.