فرارو- بحران اقتصادی که در سال 2008 آغاز شد، شرایط بسیار دشواری را در بسیاری از کشورهای اروپایی ایجاد کرد. واکنش دولت ها و رهبران مختلف در قاره سبز به بحرانی که هنوز هم به طور کامل پایان نیافته متفاوت بوده است؛ برخی استعفا دادند و برخی نه؛ آنقدر ماندند که یا برکنار شدند و یا در انتخابات طعم تلخ شکست را چشیدند.
به گزارش سرویس بین الملل فرارو به نقل از فارن پالسی، در این گزارش به بررسی شرایط 12 رهبر اروپایی که در پی بحران مالی این قاره سقوط کردند پرداخته شده است.
گیر هارد
ایلسند
از دست دادن قدرت: اول فوریه 2009 شرایط: بحران بخش بانکداری ایسلند بازنگری اتفاقاتی بود که برای دیگر کشورهای قاره سبز رخ داد و دولت این کشور، نخستین دولتی بود که به دلیل تاثیر مستقیم بحران اقتصادی با سقوط روبرو شد. هارد که از سال 2006 به قدرت رسیده بود، در پی سقوط بخش بانکداری ایسلند و به راه افتادن اعتراضات مردمی، استعفای ائتلاف خود را اعلام کرد.
وضعیت فعلی: هارد پس از یوهانا سیگورداردوتیر، اولین نخست ویزر زن این کشور روی کار آمد. پس از گذشت چند سال ناامیدکننده -تولید ناخالص داخلی در سال 2009 به 9.6 درصد رسید- و با توجه به پیش بینی رشد 2.5 درصدی طی سال جاری میلادی، به نظر می رسد شرایط این کشور رو به بهبود است. انتظار می رود طی سال جاری مناظرات مهمی در مورد پیوستن ایسلند به اتحادیه اروپا صورت گیرد.
آیوارس گودمانیس
لتونی
از دست دادن قدرت: 12 مارس 2009 شرایط: گودمانیس که تنها حدود یک سال در قدرت بود، در میان اعتراضات گسترده عمومی، نرخ بیکاری 50 درصدی و کاهش تولید ناخالص داخلی به 10.5 در سه ماهه پایانی سال 2008، استعفای خود را تقدیم رئیس جمهوری این کشور کرد. والدیس زاتلرس، رئیس جمهور لتونی، والدیس دومبروسکیس، وزیر سابق دارایی این کشور را نامزد جانشینی گومانیس کرد.
وضعیت فعلی: بر اساس گزارش صندوق بین المللی پول، بحران مالی درآمد واقعی لتونی را حدود 19 درصد کاهش داد. دولت مجبور شد برای ایجاد شرایط لازم به منظور دریافت کمک مالی از این صندوق، لایحه کاهش مخارج و افزایش مالیات برابر با حدود 15 درصد بازده اقتصادی کشور را به تصویب برساند. پیش بینی می شود لتونی طی سال جاری میلادی روند رشد را از سر گیرد اما نرخ بیکاری همچنان بالا است و علامت سوال بزرگی هم وجود دارد که آیا لتونی می تواند به ناحیه یورو بپیوندد یا خیر.
فرنس گیورسانی
مجارستان
از دست دادن قدرت: 14 آوریل 2009 شرایط: گیورسانی تنها نخست وزیر مجارستان پس از دوره کمونیستی بود که در سال 2006 برای بار دوم انتخاب شد اما چندی بعد در پی انتشار نواری که وی در آن اعتراف کرده بود برای پیروزی در انتخابات در مورد شرایط مالی کشور دروغ گفته، اعتراضات آغاز شد. گیورسانی که قادر به اجرای اصلاحات اقتصادی نبود از سمت خود استعفا داده و خود را «مانعی» در مسیر تلاش های کشور برای نجات از بحران اعتباری خواند.
وضعیت فعلی: شرایط اقتصادی مجارستان همچنان شکننده است؛ نرخ بیکاری رو به افزایش، کاهش اعتماد تجاری و مذاکرات برای دستیابی به کمک اتحادیه اروپا و صندوق بین المللی پول طی ماه گذشته با شکست روبرو شد. علاوه بر این، با توجه به سختگیری های ویکتور اوربان، نخست وزیر این کشور در مورد آزادی مطبوعات و اصلاحات بحث برانگیز قانون اساسی، نگرانی هایی در مورد آینده دموکراسی مجاری ایجاد شده است.
ویکتور یوشچنکو
اوکراین
از دادن قدرت: 25 فوریه 2010 یوشچنکو در سال 2005 به دلیل انقلاب نارنجی اوکراین و تغییر دادن نتایج انتخاباتی که با تقلب همراه بود، به عنوان یک شخصیت دموکرایتک جهانی محبوبیت یافت. در سال 2009 به دلیل وخامت شرایط اقتصادی و اختلالات سیاسی، یوشچنکو رهبری دولتی را بر عهده داشت که از نظر دموکراتیک محبوبیت چندانی در سطح جهانی نداشت. در انتخابات سال 2010 بود که با کسب 5.5 درصد آرا طعم شکست را چشید و ویکتور یانوکوویچ، رقیب سابق وی در انقلاب نارجی مقام ریاست جمهوری را از وی پس گرفت.
وضعیت فعلی: دورنمای اقتصادی اوکراین با توجه به رشد کندی که تا پایان سال گذشته میلادی داشت، نرخ بیکاری حدود 8.5 درصد و افزایش تعداد افراد بی خانمان، بسیار مبهم است. ضمن اینکه سازمان غیردولتی معتقدند یوشچنکو تقریباً تمام دستاوردهای دموکراتیک اخیر اوکراین را با حمله به آزادی مطبوعات، جامعه مدنی و تعقیب و دستگیری یولیا تیموشنکو، نخست وزیر سابق این کشور از بین برده است.
بریان کوون
ایرلند
از دست دادن قدرت: 9 مارس 2011 شرایط: کوون که به دلیل عدم مدیریت صحیح بحران بخش بانکداری که در نهایت منجر به سقوط این بخش شد، با سطوح بسیار پائین محبوبیت روبرو بود، در ژانویه سال 2011 از ریاست حزب فیونا فویل، بزرگترین حزب در دولت این کشور استعفا داد اما تا انتخابات ماه مارس در قدرت ماند. با این حال نتوانست حزبی را که 60 سال از 80 سال استقلال ایرلند بر این کشور حکومت کرده بود را نجات دهد و فیونا بدترین شکست سیاسی در تاریخ ایرلند را متحمل شد.
وضعیت فعلی: در پی اجرای اقدامات ریاضت اقتصادی از سوی دولت اندا کنی، نخست وزیر وقت ایرلند و بسته کمکی 113 میلیارد دلاری اتحادیه اروپا و صندوق بین المللی پول، نرخ رشد ایرلند از فرانسه و آلمان نیز گذشت و به نظر می رسید که شرایط این کشور رو به بهبود باشد اما پیش بینی ها نشان می دهد رشد اقتصادی این کشور در سال 2012 تنها 1.3 درصد باشد که این رقم کمتر از پیش بینی های قبلی دولت است. نرخ بیکاری همچنان 14.2 درصد است و این رقم با توجه به تعداد بالای جوانانی که در خارج از مرزها به دنبال کار هستند، به شکل مصنوعی پائین است.
گوردون براون
انگلیس
از دست دادن قدرت: 11 می 2010 شرایط: براون پس از 10 سال خدمت در سمت وزیر خزانه داری تونی بلر، در سال 2007 نخست وزیری انگلیس را به دست گرفت اما نخست وزیری وی با رسیدن نرخ بدهی انگلیس به 12 درصد تولید ناخالص داخلی- برابر با نرخ بدهی یونان- که این کشور را در چرخه بحران اعتباری قرار داد و همچنین نرخ بیکاری این کشور که با رسیدن انتخابات سال 2010 به دو برابر افزایش یافته بود، به روزهای پایانی خود نزدیک شد. حزب کارگر 91 کرسی خود در انتخابات را از دست داد و پس از پنج روز مذاکره پشت درهای بسته، دیوید کامرون به همراه نیک کلگ دولت ائتلافی را تشکیل دادند.
وضعیت فعلی: اقتصاد انگلیس در دوره کامرون نیز شرایط مطلوبی نداشت و همین امر باعث شد نخست وزیر این کشور اقدامات ریاضت اقتصادی شدیدی را اجرایی کند. انتظار می رود بانک انگلیس طی روزهای آینده از تزریق میلیاردها پوند دیگر به برنامه انبساط مالی خود خبر دهد.