واقعا انگار هیچ موضوع و ایده‌ای وجود ندارد و تنها داستانی نصفه نیمه از جهان باقی مانده است و همین داستان یک خطی را به دست منوچهر هادی و فیلمنامه نویسش داده و گفته‌اند با این ایده یک خطی یک مجموعه ۱۰ قسمتی یا حدود ۷۰۰ دقیقه سریال بسازید!
در هاگیر واگیر کنسرت تاتر ۶۵۷ جایی که شتاب کلام پیش مضمون کم میآورد، معضلات اجتماعی را مطرح می‌کند. لگدی به سیاست می‌زند؛ طعنه‌ای به اقتصاد. می‌گویند نقد اجتماعی‌ست! البته که نیست
یکی از ویژگی‌های فوق‌العادۀ این سریال فضاسازی خیره‌کننده و گیرای آن است. ساختمان سیلو با ساختار پر پیچ و خم و عمیق خودش احساسی همزمان از خفقان و عظمت را به بیننده منتقل می‌کند.
بهرام افشاری گرچه هنوز چنان که باید، از سایه «بهتاش فریبا»ی «پایتخت» خلاص نشده و در بیشتر لحظات فیلم، فقط لهجه مازندرانی آن نقش را در بازی‌اش کم دارد، با این حال همچنان شیرین و دوست‌داشتنی است. او به خوبی یاد گرفته چطور در موقعیت احمقانه‌ای که گرفتارش شده، با جدیت کامل بازی کند و از این تضاد، کمدی بسازد.
در فیلم‌های ترسناک علمی تخیلی، خلق چیزی جدید و استفاده از آن برای آرمانی مثبت و نیک همیشه نتایج خوبی در پی نداردو گاهی اوقات این کار شرایط را بدتر از قبل می‌کند و فیلم Mimic مثالی ترسناک از این موضوع است. این فیلم نگاهی عمیق به ماجرای سوسک‌هایی است که یک بیماری کشنده کودکان را شایع می‌کنند.
قهرمان زنی که با نگاه‌های سرد و خیره خود و با کمترین بهره زبانی در دیالوگ گفتن، با سادگی و خونسردی در رفتارش برای خود قدرتی مسحور‌کننده و فرابشری خلق می‌کند تا نقش‌های مقابلش در شوکی روانی و قامتی، چون یک «روح» روبه‌رو شوند.
اِوِلین (با بازی میشل یئو)، یک زن چینی-آمریکاییِ پردغدغه است همراه همسرش ویموند (که هوی کوان) صاحب یک خشکشویی هستند. از همان دقایق ابتدایی فیلم، پریشانی و اضطراب او کاملا مشخص است. همسر و دخترش جوی (با بازی استفانی هسو) دائما سعی می‌کنند با او صحبت کنند، اما او اصلا به آن‌ها گوش نمی‌دهد و در همه حال نگران شرایط کاری خود و راضی نگه داشتن اطرافیانش ازجمله پدر ایرادگیر خود، گونگ گونگ (با بازی جیمز هونگ) است.
«نهنگ» اثری است ویرانگر، تیره و تار که به سرانجام نرسیده و خام مانده است. فیلم سرسختانه و بی‌وقفه خود را متعهد به ایجاد احساس در مخاطب می‌کند و درنهایت هم همینطور می‌شود، برای بسیاری از مخاطب‌ها، «نهنگ» اثری است که آن‌ها را خشمگین می‌کند.
فیلم Allied با استفاده از جنبه‌های فیلم نوآری فیلم‌هایی که از آن‌ها الهام گرفته، داستان دو جاسوس در جریان جنگ جهانی دوم را روایت می‌کند که اتحادشان توسط دو طرف و خودشان مورد سوال و بررسی قرار می‌گیرد، در شرایطی که رابطه شان روز به روز عمیق‌تر می‌شود.
قسمت اول تا حدی کند و کسالت‌بار آغاز می‌شود و یک مقدار بین کمدی بودن و جدی بودن سرگردان به نظر می‌رسد، اما قسمت‌های بعدی رفته رفته انسجام بهتری پیدا می‌کنند و حال و هوای شاد سریال خودش را بیشتر نشان می‌دهد.
«ای او» فیلم غمگین و کشداری است که گاهی حوصلۀ مخاطب را سر می‌برد؛ اما نکتۀ درخشان فیلم توانایی آمیختن احساسات انسانی با زندگی یک حیوان زبان‌بسته است. حیوان این فیلم را می‌توان نمادی از یک عاشق ساده‌دل دانست که زبان جامعه را بلد نیست.
خرس کوکائینی (Cocaine Bear) همانطور که از اسمش انتظار داریم، فیلم مفرح و چرجنب و جوشی است که از دل یک خبر قدیمی یک داستان تازه و هیجان‌انگیز بیرون کشیده است.
در هریک از فیلم‌های کیارستمی به‌نظر می‌رسد که چیزی را به‌تازگی کشف کرده است.آنچه باید از کیارستمی به خاطر سپرد، آنچه باید از او تقلید کرد، تن ندادن به تقلید کردن است
قسمت اول: یاغی، خوش ساخت، درخشان و موفق
گر چه برای قضاوت سریال یاغی به عنوان اولین سریال محمد کارت خیلی زود است. اما واقعیت این است که او در گام اول موفق شده است تماشاگر و منتقد را با خود همراه کند.
سریال عروسکی «شهرک کلیله و دمنه» در قسمت اول به غیر از صداپیشه‌ها نقطۀ قوت دیگری نداشت. مرضیه برومند در این سریال هم مثل «آب‌پریا» تا حدی در دام شعارزدگی و بیانیه‌خوانی افتاده و دیالوگ‌ها و موقعیت‌های خنده‌دار و جذابی که بتوانند مخاطب را با سریال همراه کنند ارائه نکرده است.
آنچه در فیلم عنکبوت موجب اعتراض رانندگان و کامیون‌داران شده، صحنه‌ای از فیلم است که در آن رانندگان کامیون را مشتریان زنان خیابانی نشان می‌دهد.
مینی‌سریال خوش‌ساخت و جذاب «پلکان» (The Staircase) ماجرای واقعی یک پروندۀ بسیار معروف و رازآمیز جنایی را روایت می‌کند؛ ماجرایی که قبلا یک مستند پربیننده هم دربارۀ آن ساخته شده است.
رضا نیکخواه با وجود اینکه پیروز میدان فصل اول نبود، توانست به محبوبیتی چشمگیر از نگاه تماشاگران دست یابد. از نگاه منتقدان و مخاطبان این رئالیتی شو می‌شود فهید که خلق موقعیت‌های طنز، شوخی‌های طراحی شده و جوکر تایم‌های خلاقانه باعث شده تا رضا نیکخواه چهره طناز و محبوب برنامه شود.
سال ۲۰۲۱ سال فوق‌العاده‌ای برای دوستداران فیلم‌های ترسناک بود. فیلم‌های به تاخیر افتادۀ سال قبل هم امسال به نمایش درآمدند و به نوعی انگار همۀ ترس و وحشت فروخوردۀ سال ۲۰۲۰ در فیلم‌های امسال فوران کرد.
این مستند فقط یک فیلم ساده دربارۀ حیات وحش نیست. این فیلم می‌خواهد نگاه تازه‌ای به طبیعت را در مخاطبش ایجاد کند و نشان دهد که طبیعت می‌تواند به عنوان یک هدیۀ ارزشمند و موهبت گرانقدر دیده شود.
