چرا طناب زدن در چین گران است؟

فرارو- طناب زدن در چین کار بزرگی محسوب می‌شود. کودکان باید در طناب زدن مهارت داشته باشند تا واجد شرایط دریافت بورسیه آموزشی شوند. اکثر استان‌های چین در آزمون‌های ورودی مدارس شان که با عنوان ژونگ کائو شناخت می‌شود گزینه پرش (اندازه گیری پرش در دقیقه) را گنجانده اند. برای مثال،  در استان یوننان در جنوب غربی چین افراد نخبه می‌توانند ۱۱ امتیاز را در آزمون کسب کنند. یک امتیاز اختلاف کسب شده در ژونگ کائو می‌تواند  در این باره که آیا یک کودک خواهد توانست به یک مدرسه خوب برود یا خیر تصمیم گیرنده باشد و باعث تاثیر بر آینده زندگی آن کودک تا دوره دانشگاه خواهد شد. بنابراین، والدین چینی در تعطیلات پایان هفته اغلب فرزندان خود را برای تمرین طناب زدن به پارک می‌برند. اپلیکیشنی که به دانش آموزان امکان مقایسه نمرات پرش را می‌دهد بیش از ۱۰ میلیون کاربر دارد.

به گزارش فرارو به نقل از اکونومیست، مسئولان از دانش آموزان چینی می‌خواهند فعالیت بدنی بیشتری داشته باشند. آنان به طور خاص پرش را دوست دارند، زیرا هر فردی می‌تواند آن را انجام دهد و برای انجام دادن آن حرکت به نظر می‌رسد هیچ نیازی به تجیهزات خاصی نباشد. رسانه‌های دولتی ادعا می‌کنند که گنجاندن دروس و آزمون‌های پرش در مدارس روستایی باعث شده تا دانش آموزان به تناسب اندام بهتری دست یابند. در واقع، چنین مدارسی قهرمانانی مانند "چن شیائولین" را به جامعه چین عرضه کرده اند که در سن ۱۲ سالگی با بیش از ۲۰۰ بار پرش در ۳۰ ثانیه در سال ۲۰۱۶ میلادی یک رکورد جهانی را شکست.

با این وجود، به نظر می‌رسد برخی از مدارس بیش‌تر به سرکیسه کردن والدین چینی علاقمند هستند. تحقیقات خبرگزاری شینهوا نشان می‌دهد که مدارس در چندین شهر چین از دانش آموزان خواسته اند طناب‌هایی با مارک خاص را بخرند تا برای ژونگ کائو از آن استفاده نمایند. آن طناب‌ها معمولا چندین برابر بیش از یک مدل اصلی طناب قیمت دارند که با قیمتی کم‌تر از ۲۰ یوان (۳ دلار) به فروش می‌رسد. برخی گمان می‌کنند که مسئولان مدرسه با شرکت‌های فروش طناب تبانی کرده اند.

سیستم آموزشی چین به شدت رقابتی است. والدین برای چیز‌هایی مانند کلاس‌های بعد از مدرسه هزینه می‌کنند تا سطح درسی فرزندان شان تقویت شود. در این میان گران قیمت بودن طناب برای پرش فرزندان شان آنان را عصبانی کرده است. یک کاربر چینی در اپلیکیشن وی چت یک پلتفرم رسانه‌های اجتماعی چینی می‌گوید:"این یک کلاهبرداری واقعی است".

دولت چین مدت هاست که تلاش می‌کند شرایط را برای آموزش و پرورش یکسان و برابر در چین فراهم سازد. دولت چین در سال ۲۰۲ میلادی تدریس خصوصی را سرکوب است. در حال حاضر طناب فروشان هدف حمله دولت قرار گرفته اند. مقام‌های دولتی در هانگژو کسانی که طناب‌های گران قیمت را می‌فروشند جریمه کرده اند. شهر‌های دیگر چین نیز ممکن است از این روند پیروی کنند، اما مشکل بزرگتر هنوز مربیان حرفه‌ای پرش هستند که برخی از والدین آنان را برای آموزش دادن به فرزندان شان در ازای پرداخت حق الزحمه صد‌ها یوانی بازای هر ساعت استخدام می‌کنند. آن مربیان فرزندان خانواده‌های ثروتمند را یک پرش جلوتر نگه می‌دارند.