پژوهشگران میگویند که یافتههای آنها میتوانند به پرسشهای مهم پیرامون رفتار جستجوگرانه فیلها پاسخ دهند و به زیستشناسان در درک رویکردهای حفاظتی که فیلها را به بهترین وجه راضی نگه میدارند، کمک کنند.
یک پژوهش جدید نشان میدهد که ممکن است آنچه فیلها برای شام هر شب میخورند، مانند شام انسانها متفاوت باشد.
این فیلها مثل آدم غذا میخورند!
به گزارش ایسنا، پژوهشگران آمریکایی دریافتهاند که فیلها رژیم غذایی خود را نه تنها براساس آنچه در دسترس است، بلکه براساس ترجیحات و نیازهای فیزیولوژیکی خود تغییر میدهند.
یک پژوهش جدید نشان میدهد که ممکن است آنچه فیلها برای شام هر شب میخورند، مانند شام انسانها متفاوت باشد.
پژوهشگران از روشهای نوآورانهای برای تجزیه و تحلیل عادتهای غذایی دو گروه از فیلها در کنیا و انواع خاصی از گیاهانی که حیوانات هر گروه میخورند، استفاده کردهاند.
این پژوهش نشان داد که فیلها رژیم غذایی خود را نه تنها براساس آنچه در دسترس است، بلکه براساس ترجیحات و نیازهای فیزیولوژیکی خود تغییر میدهند. به عنوان مثال، یک فیل باردار ممکن است در زمانهای گوناگون بارداری خود، هوسها و نیازهای متفاوتی داشته باشد.
این یافتهها نظریههایی را نیز در مورد این موضوع نشان میدهد که چرا گروهی از فیلها ممکن است با هم به دنبال علف بگردند. حیوانات منفرد همیشه دقیقا گیاهان یکسانی را در زمان مشابه نمیخورند؛ بنابراین معمولا گیاهان کافی برای یافتن وجود خواهد داشت.
پژوهشگران میگویند که یافتههای آنها میتوانند به پرسشهای مهم پیرامون رفتار جستجوگرانه فیلها پاسخ دهند و به زیستشناسان در درک رویکردهای حفاظتی که فیلها را به بهترین وجه راضی نگه میدارند، کمک کنند.
«تایلر کارتزینل»(Tyler Kartzinel)، دانشیار مطالعات محیطی، اکولوژی، تکامل و زیستشناسی موجودات زنده در «دانشگاه براون»(Brown University) گفت: با درک بهتر آنچه هر حیوان میخورد، میتوانیم گونههای نمادین مانند فیلها، کرگدنها و گاومیش کوهاندار امریکایی را بهتر مدیریت کنیم تا اطمینان یابیم که جمعیت آنها میتواند به روشهای پایدار رشد کند.
یکی از روشهای اصلی که دانشمندان در پژوهش خود از آن استفاده کردند، «متابارکدینگ DNA» یا (DNA metabarcoding) نامیده میشود. این یک روش ژنتیکی است که به پژوهشگران امکان میدهد تا ترکیب نمونههای بیولوژیکی را با تطبیق قطعات DNA استخراجشده که نشاندهنده غذای یک فیل هستند، با مجموعهای از بارکدهای DNA گیاه شناسایی کنند.
کارتزینل ادامه داد: وقتی با افراد غیر بومشناس صحبت میکنم، آنها شگفتزده میشوند که میفهمند ما هیچوقت تصویر واضحی را از آنچه این پستانداران بزرگ در طبیعت میخورند، نداشتهایم. دلیل این است که مشاهده این حیوانات از نزدیک دشوار و خطرناک است. آنها در فواصل طولانی حرکت میکنند، هنگام شب و در بوتههای انبوه غذا میخورند و بسیاری از گیاهان مورد استفاده آنها بسیار کوچک هستند.
علاوه بر این، پژوهشگران میگویند که تشخیص دادن آنچه فیلها میخورند، حتی برای یک گیاهشناس متخصص تقریبا غیرممکن است.
همچنین، این پژوهش نشان داد که تفاوتهای غذایی بین فیلها اغلب بسیار بیشتر از آن چیزی است که پیشتر تصور میشد. این تفاوتها حتی در میان اعضای خانواده که در یک روز معین با هم غذا میخوردند، مشاهده شد.
کارتزینل افزود: جمعیت حیات وحش برای شکوفایی باید به منابع غذایی متنوع دسترسی داشته باشد. هر فیل به تنوع نیاز دارد که به معنای واقعی کلمه در غذا نیست، بلکه در عادات غذایی آنهاست.