(تصاویر) بحران غذا در بامیان؛ حتی نان هم نیست!

بحرانی که افغانستان در زمستان امسال با آن روبه‌رو است، طی ۲۰ سال گذشته دیده نشده است، درست از زمانی که طالبان توسط نیرو‌های تحت حمایت آمریکا حذف شدند و دولت‌هایی در کابل جایگزین شدند که به شدت به حمایت خارجی - چه مالی و چه نظامی- متکی بودند.

به گزارش فرارو، با فرا رسیدن زمستان، کبری، بیوه افغان، باید برای گرم کردن اتاق خانه‌ای که هشت عضو خانواده در آن در مرکز استان بامیان زندگی می‌کنند، سوخت پیدا کند. آردی که ماه‌ها پیش خریده بودند رو به اتمام است، بنابراین غذا نیز کمیاب می‌شود.

او می‌گوید که بهار گذشته دو کیسه آرد گرفتیم که هنوز از آن استفاده می‌کنیم. پس از آن، ما باید ایمان داشته باشیم که خدا به ما کمک خواهد کرد.

داستان‌هایی مانند داستان کبرا در کشوری که دچار خشکسالی شدید شده و پول در آن تمام شده است، به طور فزاینده‌ای رایج است.

قبل از اینکه طالبان در ماه اوت دولت مورد حمایت غرب را سرنگون کنند، اقتصاد به شدت به کمک‌های خارجی متکی بود. اما با بی اعتنایی جامعه بین‌الملل و تحریم‌های ایالات متحده علیه برخی از رهبران آن، وضعیت در افغانستان بحرانی شده است.

سازمان ملل تخمین می‌زند که نزدیک به ۲۳ میلیون افغان - حدود ۵۵ درصد از جمعیت - با سطح شدید گرسنگی روبرو هستند و نزدیک به ۹ میلیون نفر در معرض خطر قحطی با فرا رسیدن زمستان هستند.

زندگی برای فقرای افغانستان همیشه سخت بوده است. خانواده کبرا در بهار در مزارع کار می‌کنند و به جای پول، سیب زمینی به دست می‌آورند.

او گفت: پسرم قبلاً قطعات آهن قراضه جمع آوری می‌کرد، اما در حال حاضر کاری ندارد.

افغان‌ها که پس از ماه‌ها خشکسالی شدید و دهه‌ها جنگ که بسیاری را مجبور به ترک خانه‌های خود به مناطق نسبتاً باثباتی مانند بامیان کرد، در حال ورود به ناشناخته‌ها هستند.

معصومه ۲۶ ساله و مادر چهار فرزند ساکن میدان وردک، گفت: ما هرگز غذا‌های مختلف نمی‌خوریم، اما در گذشته همه چیز خوب بود، برنج و روغن پخت و پز داشتیم. ما روزی یک بار آشپزی می‌کردیم و این خوب بود. الان هفته‌ای یک بار است و گاهی حتی نانی برای خوردن وجود ندارد.

بامیان به دلیل مجسمه‌های بودای غول پیکر که ۲۰ سال پیش توسط طالبان منهدم شد شهرت پیدا کرده است. در بامیان زمستان هوا به شدت سرد است و می‌تواند به زیر صفر برسد.

مقامات طالبان می‌گویند که از مشکلاتی که فقرا با آن روبه رو هستند مطلع هستند و به گفته آن‌ها تا حدی ناشی از تأثیرات بیش از چهار دهه درگیری و سوءمدیریت در دولت قبلی است. آن‌ها همچنین بار‌ها از واشنگتن خواسته اند تا حدود ۹ میلیارد دلار از دارایی‌های بانک مرکزی را رفع انسداد کند.

ذبیح الله مجاهد، سخنگوی طالبان گفت: ما قصد داریم این مشکلات را کاهش دهیم. ما می‌دانیم که مردم با چه چیزی روبرو هستند.

وی همچنین به انتصاب عبداللطیف نظری استاد سابق دانشگاه کابل از اقلیت هزاره، به عنوان معاون وزیر اقتصاد اشاره کرد که نشان می‌دهد دولت در حال فراگیرتر شدن است.

در حالی که کشمکش‌ها ادامه دارد، افرادی مانند سید یاسین موسوی نگرانی‌های عمیق تری دارند. او که یک باربر بازار است درآمدش کاهش یافت است. وی  گفت: در زمستان، ما معمولاً آنچه را که نیاز داریم از مغازه‌ها یا نانوا‌ها قرض می‌کنیم و بعد از دو یا سه ماه که کار بهتر می‌شود، قرض را پس می‌دهیم. 

او گفت: اما تغییرات بزرگی رخ داده است. از زمانی که طالبان حکومت را به دست گرفتند، هیچ کاری وجود ندارد، قیمت‌ها بالا رفته، مردم کشور را ترک کرده اند. چیزی برای ما باقی نمانده است.