فراروـ قسمت سوم سریال سیاوش به کارگردانی سروش محمدزاده و تهیهکنندگی مهدی یاری جمعه ۲۴ بهمن ماه ۱۳۹۹ وارد شبکه نمایش خانگی شد.
در قسمت سوم صابر که از حبس آزاد شده است، در کنار رفقا و نوچههایش قرار میگیرد و به اوباش گریهای سابقش، خط و نشان کشیدن برای دیگران و زورگوییها و لاتبازیهایش میپردازد.
اما در سمتی دیگر سیاوش برای پیدا کردن مارال راهی شمال کشور شده است و برخلاف تصورش با ماجرایی پیچیده روبرو میشود. او به راهنمایی افرادی مسلح به مکانی متروکه برده میشود و وقتی از آنجا بیرون میآید، میبیند که مارال در دست آن افراد اسیر است.
قسمت سوم با سرعتی کند و با اتلاف وقت در جزئیات بیاهمیت زمان را کش میآورد و در حدود ۴۰ دقیقه داستان چندانی تعریف نمیکند. همه چیز با حوصله و بهکندی پیش میرود. توضیح درباره وضعیتی که شخصیتها در آن هستند، به زمانی در آینده موکول میشود. نه علت گروگانگیری مارال و مأمور شدن سیاوش برای پیدا کردنش معلوم است، نه وقتی شخصیت مادر مارال به نمایش در میآید، رفتارهایش در تنبیه خدمتکاران معنی و مفهوم علتی را روشن نمیکند و نه طبیعی بودن رفتار سیاوش در بحرانی که در آن گیر افتاده است، قابل فهم است.
آیا سیاوش پیش از این هم در چنین موقعیتهایی بوده است؟ آیا گروهی مسلح به رهبری دختری جوان برای سیاوش قابل پذیرش و درک است؟ صحنه رفتن صابر دم مغازه پسرخالهاش و شکستن شیشه آنجا چه کارکردی دارد؟ آیا فقط برای نشان دادن شدت خشونت اوست یا در پیشرفت داستان هم کارکردی دارد؟
سیاوش برای پیشبرد داستانش الگویی بسیار کند را پیش رویش قرار داده است که میتواند به ضررش تمام شود. پرداختن به افرادی مانند صابر که بخش کوچکی از جامعه حقیقی و مجازی ما را تشکیل داده است و در سالهای اخیر با اتفاقات مختلفی گاه خود را تا صدر اخبار هم کشاندهاند، به خودی خود از جذابیت خاصی برخوردار است و وقتی کسی مانند مجید صالحی نیز با آن گریم و چهره به نقشآفرینی چنین نقشی میپردازد، فرصت مناسبی است که سریال سیاوش مخاطبان زیادی را برای خود جذب کند.
اما پیشتر هم بارها مطرح شده است که نگه داشتن مخاطبان در شبکه نمایش خانگی به مراتب دشوارتر و پبچیدهتر از فضایی مانند تلوزیون است. بدین ترتیب سیاوش راه آسانی را برای نگه داشتن مخاطبانش پیش روی ندارد و وقتی بعد از گذشت سه قسمت هنوز موتور پبشرفت داستانش روشن نشده است، باید زنگ خطر از دست دادن بینندههایش را در گوش خودش احساس کند.