ويليلم فاكنر

در پايان همين سال با دوست دوران کودکیش ازدواج کرد. شغلش نگهبان شب در مرکز برق دانشگاه بود. شب‌زنده‌داری‌ اين دوره زايش پنجمین رمان با نام "در حالی که جان می‌کنم" را در پي داشت.

سال 1931، سال شهرت و اعتبار براي فاكنر بود. "حریم" برای او شهرت، موفقیت و پول را به ارمغان آورد. "حریم" داستان هولناک، قتل، تجاوز و کشتار بدون محاکمه است که صراحت و صداقت فاکنر در بیان جنبه‌های ناپاک جامعه در آن به حد کمال رسیده است.

در همین سال داستان "روشنایی در ماه اوت" را منتشر كرد، سرگذشت تأثرانگیز دختر بارداری در جستجوی مرد خود!

فاکنر در جنوب امریکا که مالکیت و برده‌داری در آن بیش از منطقه‌های دیگر رواج داشت، انحطاط جامعه را درک می‌کرد و از این انحطاط، آزارش ميداد. دهشتی که دورنمای زندگی در امریکا در او بوجود آورده بود، در همه آثارش به تصوير كشيده شده است.

فاکنر در آکسفورد خانه زیبایی و در حوالی آن مزرعه‌ای خرید و از آن پس وقت خود را میان ادبیات، شکار و امور مزرعه صرف کرد. صبحها نویسنده بود و عصرها شریف‌زاده‌ای جنوبی در میان خانواده بزرگ خویش.

"فاکنر" بیشتر عنوان مزرعه‌دار را می‌پسندید تا نویسنده را! در آن خانه بود که فاکنر آثار فراوان دیگری خلق کرد، آثاری داستانی که بیشتر آن سرگذشت همین منطقه آکسفورد (جفرسون) را حکایت می‌کرد، از آن جمله است این داستانها: "آبشالوم! آبشالوم!"(1936)، "تسخیرناپذی"(1938)، "نخلهای وحشی" (1939)، "دهکده" (1940)، "دعای آمرزش برای یک راهبه" (1950)، "تمثیل" (1954)، "شهر" (1957).

آخرین رمان فاکنر با عنوان "جیب‌برها" در ژوئن 1962 انتشار یافت و نویسنده خود در ششم ژوئیه همین سال در آکسفورد بر اثر حمله قلبی در گذشت.

فاکنر در 1950 به دریافت جایزه ادبی نوبل و در 1954 به دریافت جایزه پولیتزر دست يافت. مردی کم‌حرف که هرگز از ادبیات حرف نمی‌زد ولي توانست بزرگ ترين آثار داستانی را در ادبیات معاصر امریکا خلق کرده است.

"هیچ نبردی فتح نمی‌شود حتی درهم نمی‌گیرد. میدان نبرد تنها ابلهی و نومیدی بشر را به رخش می‌کشاند و پیروزی، خیال باطل فیلسوف‌ها و احمق‌هاست."